ΟΛΟΙ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ!!!

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ,ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΜΟΥ.





Μετά από ένα βροχερό Πάσχα στην Θεσσαλονίκη-πατρίδα της γυναίκας μου-,την Πρωτομαγιά επισκέφτηκα την περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα.
Υπέροχο μέρος,καταπράσινο,ένας πραγματικός παράδεισος 30 χιλιόμετρα μακρυά από την Καρδίτσα.
Παρ'όλα αυτά,περισότερο και από το τοπίο,μεγαλύτερη εντύπωση μου έκαναν οι άνθρωποι που γνώρισα.
Ανθρωποι γνήσιοι,ντόμπροι,καθαροί.
Δεν συνηθίζω μέσα από το blog μου να διαφημίζω οτιδήποτε,αλλά αυτήν την φορά θα κάνω μιά εξαίρεση γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι το καλό και το ποιοτικό πρέπει να επιβραβεύονται.
Αρχικά θα μιλήσω για την διαμονή μου.Είχα κλείσει δωμάτιο στον ξενώνα "Ορειάδες",ανάμεσα στο Κρυονέρι και τα Καλύβια Πεζούλας.
Είχα δεί τον ξενώνα στο internet,αλλά η πραγματικότητα ήταν πολύ καλύτερη.
Ενα πανέμορφο κτίσμα,αρμονικά δεμένο με το περιβάλλον,το οποίο παρείχε άπλετη θέα στην Λίμνη.
Το δε δωμάτιο,ευρύχωρο,άνετο,πρακτικό με υπέροχα έπιπλα και τζάκι.
Αυτό όμως που με εντυπωσίασε κυρίως ήταν η άψογη φιλοξενία που μας παρείχαν οι ιδιοκτήτες του ξενώνα,ένα νέο ζευγάρι που παράτησε την Αθήνα,ο Δημήτρης και η Ελένη.
Από την πρώτη στιγμή ήταν δίπλα μας να μας βοηθήσουν,να μας καθοδηγήσουν,να μας προτείνουν.
Κι όλα αυτά με μιά αμεσότητα και μιά φιλική προσέγγιση που σπανίζει πλέον στην εποχή μας.
Και βέβαια να μην ξεχάσω να παραλείψω το θεϊκό πρωϊνό,με χειροποίητες πίτες,κέικ και γλυκά,όλα από τα χέρια της ιδιοκτήτριας.
Παρεπιπτόντως το ραβανί της ήταν απλά ανεπανάληπτο.
Ειλικρινά ήταν από τις λίγες φορές στην ζωή μου, που ένοιωσα τόσο οικεία με ανθρώπους που δεν γνώριζα.
Ανθρωποι απλοί,χωρίς τουπέ,με διάθεση προσφοράς στον φιλοξενούμενο τους.
Είναι σίγουρο ότι θα τους ξαναεπισκεφθώ.
Τον ξενώνα "Ορειάδες" τον συστήνω ανεπιφύλακτα και για έναν ακόμα λόγο.Για τις λογικότατες τιμές του σε σχέση με τον ανταγωνισμό της περιοχής.
Δημήτρη,Ελένη να 'στε καλά και να συνεχίσετε έτσι.
Ο Ελληνικός τουρισμός έχει ανάγκη από καλούς επαγγελματίες που δεν κοιτάνε μόνο πως να τ'αρπάξουνε.
Στην συνέχεια θα σας πώ δυό κουβέντες για τον κύρ Βασίλη τον Κορκοτάρα,ιδιοκτήτη της ομώνυμης ταβέρνας στο χωριό Φυλακτή.
Βρέθηκα στο μαγαζί του για έναν καφέ και έμεινα σχεδόν τρείς ώρες να ακούω ιστορίες με αντάρτες και Γερμανούς,να τον παρακολουθώ να κάνει ταχυδακτυλουργικά κόλπα με την τράπουλα και ν'ακούω σπάνιες εκτελέσεις παλιών ρεμπέτικων από δίσκους 78 στροφών στο παλιό γραμόφωνο που διέθετε.
Ενας άνθρωπος 75 ετών με καρδιά και διάθεση μικρού παιδιού,πληθωρικός με πηγαίο χιούμορ.Εν ολίγοις αυθεντικος,όπως μόνο οι άνθρωποι των χωριών ξέρουν να είναι.
Κύρ Βασίλη να σ'έχει ο Θεός καλά,εσένα,την κυρά Βαγγελή την γυναίκα σου και τον γιό σου τον Ηλία.
Η κουβέντα μαζί σου ήταν πραγματικά απόλαυση,για εμάς τα παιδιά της πόλης.
Τελικά κατάλαβα ακόμα μιά φορά ότι το πιο σημαντικό στα ταξίδια δεν είναι οι τόποι που βλέπεις,αλλά οι άνθρωποι που γνωρίζεις.
Μπορείτε να δείτε περισότερα εδώ.


3 σχόλια:

Zorba the Greek είπε...

Ωραίο το ρεπορτάζ απ' τη Λίμνη Πλαστήρα, Θόδωρε. Και το σημαντικότερο είναι αυτό που γράφεις: οι άνθρωποι που συναντάς στην ελληνική περιφέρεια. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη συμπατριώτες που δεν έχουν σχέση ούτε με τους απάνθρωπους ρυθμούς των μεγάλων πόλεων ούτε με την κουτοπονηριά που επικρατεί στα κοσμικά και τουριστικά μέρη.

Μιά χαρά σε βλέπω πέρασες. ;)

Ανώνυμος είπε...

γεια σου Θόδωρε!

λοιπόν φαίνεσε τύπος που αναζητά το καλό κρασί, το καλο φαγητό και την καλη παρέα (όπως και γω άλλωστε).
Επίσης φαίνεσε να αποφεύγεις την ποδηλασία....
αχαχαχαχαχαχαχα!

theodore είπε...

@ZORBA
Πράγματι,υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν σε βλέπουν μόνο ως πορτοφόλι.
Και πολύ χαίρομαι όταν τους συναντώ.

@CHRIS
Επεσες σε όλα μέσα φιλαράκι.
Οσο για την...ποδηλασία,άσε είναι και επικίνδυνη.
Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει το περπάτημα κι εκεί βρήκα την ευκαιρία να το εξασκήσω λίγο το σπόρ.