ΟΛΟΙ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ!!!

Κυριακή 31 Μαΐου 2009

ΕΞΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΘΑ ΞΟΔΕΨΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ.




Εξι (6) εκατομμύρια ευρώ θα κοστίσουν τα τηλεοπτικά σπότ των κοινοβουλευτικών κομμάτων μας για τις ευρωεκλογές.


Με εξαίρεση το ΛΑΟΣ που κατέθεσε το ποσό που του αναλογούσε για το ιδρυθέν Ταμείο κατά της φτώχιας,μιά κίνηση ομολογουμένως θετική,τα υπόλοιπα κόμματα θα ξοδέψουν μέχρι δεκάρας το ποσό που τους αναλογεί.


Αλήθεια γιατί δεν τα δίνετε κι εσείς ρε παιδιά εκεί που υπάρχουν ανάγκες,αλλά προτιμάτε να πλουτίσετε τις διαφημιστικές και τα ΜΜΕ;


Που είναι η περιβόητη ευαισθησία της αριστεράς του Αλαβάνου και της Παπαρήγα;


Γιατί δεν δίνουν ένα μέρος των χρημάτων να καθαρίσουν το παλιό Εφετείο που φιλοξενεί εξακόσιους λαθρομετανάστες αφού τόσο πολύ κόπτονται γι'αυτούς;


Αλλά τι να μας πούν ο πιό πλούσιος αρχηγός κόμματος και η golden businesswoman του ΚΚΕ;


Από παχιά λόγια είναι πάντα πρώτοι,αλλά όταν έρθει η ώρα των πράξεων,λουφάζουν ως συνήθως και τα πίνουν στην υγειά των κορόϊδων.


Για τα δύο μεγάλα κόμματα δεν κάνω κανένα σχόλιο,μιάς και όλοι ξέρουμε ότι είναι υποχρεωμένα να ταίσουν πολλά στόματα.


Δημοσιογράφοι,διαφημιστές,δημοσκόποι και κάθε λογής παπαγαλάκια περιμένουν πάντα πως και πως τις εκλογές για να κονομήσουν.


Και ο φουκαράς ο πολίτης που θα ξαναπληρώσει φόρους,που θα ξανασηκώσει το βάρος της υποτιθέμενης κρίσης,πρέπει κι αυτή την φορά σαν καλό πρόβατο να τρέξει στις κάλπες για να κάνει μάγκες τους ανεπάγγελτους αρχηγούς και πλουσιότερους τους διορισμένους ευρωβουλευτές.


Ξυπνάτε βρεεεε!!!


Σχετικό άρθρο για την διαφημιστική δαπάνη των κομμάτων:http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_31/05/2009_316847

Σάββατο 30 Μαΐου 2009

Δείτε τον μεγαλύτερο τρόμπα της Ελληνικής μπλογκόσφαιρας

Μακράν ο μεγαλύτερος τρόμπας του διαδικτύου.
Δώστε του τώρα το Υπουργείο της Παπαρολογίας!!!









ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009.ΜΑΘΕ ΤΩΡΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΨΗΦΙΖΕΙΣ!!!


Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

ΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ.

Πρόγραμμα διαδηλώσεων της επόμενης εβδομάδας.

1/6 Διαδήλωση ινδουϊστών Σίχ για να πάψουν οι διακρίσεις κατά της θεάς Κάλι.

2/6 Διαδήλωση μουσουλμάνων σουνιτών κατά της Ισλαμοφοβίας.

3/6 Διαδήλωση μουσουλμάνων σιϊιτών με τα ίδια αιτήματα με τους προηγούμενους.

4/6 Διαδήλωση δωδεκαθεϊστών για τα δικαιώματα στην λατρεία του Δία και του Πάνα.

5/6 Διαδήλωση άθεων κστά των διακρίσεων εις βάρος τους.

6/6 και 7/6 θα είναι όλοι στις παραλίες ή στα εκλογικά κέντρα.


Το πρόγραμμα των διαδηλώσεων ήταν μιά ευγενική χορηγία του ΣΥΡΙΖΑ,του ΚΚΕ,της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του γνωστού "Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι".

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009.Η ΑΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΘΕΣΗ.


Είναι, σήμερα, τέτοια η σύγχυση και τόσο μεγάλα τα θεωρητικά μας κενά, που εύκολα οδηγείσαι στο λάθος. Η παγκοσμιοποίηση δημιούργησε πλήθος νέων προβλημάτων. Συχνά αποκόβουμε αυτά τα προβλήματα από το γενικό ιστό τους και τα προσεγγίζουμε μεμονωμένα και σύμφωνα με τα πολιτικά κλισέ του παρελθόντος. Έτσι καταλήγουμε σε λανθασμένες εκτιμήσεις και θέσεις.

Μια τέτοια λανθασμένη προσέγγιση ήταν η εκλογική μας θέση για ψήφο στο ΚΚΕ. Διπλά λανθασμένη:
α). Στρατηγικά λανθασμένη. Καθοριζόταν από το νόμο της αδράνειας. Δηλαδή από το «δόγμα» του παρελθόντος, παρακάμπτοντας το εξής ουσιαστικό: Ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί κεντρική δομή της Νέας Τάξης, το φρούριο των πολυεθνικών, μια ένωση του κεφαλαίου που μέσω των κεντρικών οργάνων της διαλύει τα εθνικά κράτη και αποφασίζει για την «εθνική» πολιτική κάθε χώρας.
β). Τακτικά λανθασμένη. Έκρινε με τα κριτήρια των «εθνικών εκλογών». Κριτήρια και αυτά προσαρμοσμένα στις παρωχημένες φόρμες του παρελθόντος. Γιατί και τα «εθνικά» κοινοβούλια αποτελούν σήμερα διακοσμητικό ντεκόρ της πλανητικής τάξης. Συνεπώς και αυτό το ζήτημα θέλει ιδιαίτερη επεξεργασία σχετικά με τον πραγματικό ρόλο του κάθε κόμματος και ειδικά του ΚΚΕ που στηρίζαμε…

Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Η Ε.Ε. αποτελεί έναν κεντρικό πυλώνα της παγκόσμιας...
καπιταλιστικής τάξης. Κάθε χώρα που είναι μέσα σε αυτή την «Ένωση» έχει εκχωρήσει υποχρεωτικά τα κυριαρχικά της δικαιώματα στα ευρωπαϊκά κέντρα των αποφάσεων.

Οι πάντες γνωρίζουν ότι αυτά τα κέντρα ελέγχονται από τις πολυεθνικές και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. «Κέντρα» και «δυνάμεις» οι οποίες πρακτικά είναι υποτελείς στην αυτοκρατορία των ΗΠΑ.



Η πεμπτουσία της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης είναι παγκόσμια «ανοικτή» αγορά, συνακόλουθα και τα «ανοικτά σύνορα», με όλα τα καταστροφικά, για τα «έθνη κράτη», επακόλουθα: Αυτό είναι το κυρίαρχο «δόγμα» της Ευρώπης των πολυεθνικών…

Κάθε συμμετοχή, συνεπώς, στις ευρωεκλογές αποτελεί νομιμοποίηση αυτής της Νέας Τάξης πραγμάτων. Είναι σαν υπογράφεις με την ψήφο σου την υποταγή σου στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, στην εθνική σου υποδούλωση και στην άλωση των ιστορικών και συνεκτικών ιστών της κοινωνίας σου…

Κανένα μεγάλο «εθνικό» πρόβλημα δεν λύνεται εντός των «εθνικών» συνόρων. Για όλα τα μεγάλα προβλήματα και ιδιαίτερα για την εθνική μας πολιτική αποφασίζουν τα διευθυντήρια και τα κέντρα των πολυεθνικών της Ευρώπης. Όταν δεν υπάρχει εθνική νομισματική πολιτική δεν υπάρχει τίποτα το «εθνικό», τα πάντα ρυθμίζονται, όχι από τις εθνικές ανάγκες, αλλά από τις ανάγκες των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων.



Όσοι, συνεπώς, συμμετέχουν σε τέτοιου είδους εκλογές μας εξαπατούν ασυστόλως. Είναι ενσωματωμένοι και υποτελείς στην πλέον προωθημένη μορφή της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, ανεξάρτητα από τις αντινεοταξικές ρητορείες και αντί-ιμπεριαλιστικές δημαγωγίες.

Η ηγεσία του ΚΚΕ, ιδιαίτερα, διαπράττει διπλή και τριπλή απάτη. Από τη μια καταγγέλλει στα λόγια το καθεστώς της Ευρώπης των μονοπωλίων και ΠΡΑΚΤΙΚΑ συμμετέχει και το νομιμοποιεί. Γνωρίζει ότι το Ευρωκοινοβούλιο είναι μια απάτη, χωρίς ΚΑΜΙΑ δύναμη απόφασης και ζητάει ψήφους για να συμμετάσχει σε αυτό το διακοσμητικό κοινοβούλιο της απάτης.



ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είναι απάτη. Είναι μια κερδοφόρα λέσχη φλυαρίας, χωρίς καμία αρμοδιότητα και χωρίς δικαίωμα ν’ αποφασίζει για οτιδήποτε. Άλλοι αποφασίζουν: Το ανεξέλεγκτο διευθυντήριο των Βρυξελών και πίσω απ’ απ’ αυτό η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι πολυεθνικές.



ΟΛΟΙ όσοι μας ζητάνε τη ψήφο μας για να ακουστεί μια «εθνική φωνή» στην Ευρώπη είναι το λιγότερο απατεώνες. Ανέξοδες δημαγωγίες για μια θεσούλα στο τραπέζι των πολυεθνικών και του μισθολογίου τους με τις υψηλότατες τιμές. Οι «εθνικές φωνές» αλλού πρέπει να ακούγονται και κυρίως στο ξεσήκωμα και την οργάνωση των λαών και όχι στους διευθυντές των οίκων ανοχής: στους μαφιόζους της Νέας Τάξης…



ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είναι ένα κοινοβούλιο μαϊμού. Ένα κοινοβούλιο κατασκεύασμα των ισχυρών του χρήματος. Δεν αποτελεί ΚΑΜΙΑ κατάκτηση των λαών και των Επαναστάσεων, όπως τα εθνικά κοινοβούλια. «Στήθηκε» από πάνω χωρίς να ερωτηθούν καν οι λαοί.



ΚΑΘΕ, συνεπώς, συμμετοχή στις ευρωεκλογές ισοδυναμεί με έμπρακτη αποδοχή της υποδούλωσης μας.



Ένα βροντερό ΟΧΙ, λοιπόν, σε αυτή την απάτη των ευρωεκλογών.



Η ΑΠΟΧΗ, εδώ, είναι «εθνική θέση» και απορρέει στρατηγικά από όλα όσα παραπάνω αναφέραμε…

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ ΣΤΙΣ 7 ΙΟΥΝΗ.ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΑΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΩΝ.


Τα μίντια θα ευθύνονται για την ενδεχόμενη μεγάλη αποχή στις επερχόμενες ευρωεκλογές, διότι δεν προβάλλουν ούτε ενημερώνουν τους πολίτες για τα ευρωπαϊκά θέματα, ενώ αναλώνονται μόνο στις εσωτερικές κόντρες.

Μαριέττα Γιαννάκου.




Έντονος είναι ο προβληματισμός των πολιτικών δυνάμεων για τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που καταδεικνύουν ότι σημαντικό ποσοστό του εκλογικού σώματος εμφανίζεται απρόθυμο να προσέλθει στις κάλπες. Σε αυτό το πλαίσιο, η αντιπαράθεση Κ.Καραμανλή και Γ.Παπανδρέου αναμένεται να κλιμακωθεί.

Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.



Η ΑΠΟΧΗ ψηφοφόρων από τις κάλπες της 7ης Ιουνίου προβληματίζει ιδιαιτέρως τα επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων - για διαφορετικούς όμως λόγους το καθένα. Το σύνολο των πολιτών που θα αποφασίσουν να μην προσέλθουν στα εκλογικά τμήματα και θα προτιμήσουν κάποια άλλη δραστηριότητα, εκτιμάται ότι μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση ενός εκλογικού σκηνικού που θα είναι προβληματικό και για το ΠαΣοΚ και για τη ΝΔ. Σε ό,τι αφορά τα μικρότερα κόμματα, ο προβληματισμός δεν λείπει, δεδομένου ότι- με εξαίρεση το ΚΚΕ- υψηλές τάσεις αποχής παρουσιάζονται και στις δικές τους τάξεις.


Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ.



Η ανησυχία τους επιβεβαιώνεται και από τα ποσοστά εκείνων που, βάσει των δημοσκοπήσεων, δηλώνουν πως δεν σκοπεύουν να πάρουν μέρος στις εκλογές αυτές. Ισως σε έναν βαθμό το σύνθημα «παραλία αντί κάλπης» να προωθείται σκόπιμα από μερίδα τηλεοπτικών κυρίως μέσων ενημέρωσης, να έχει γίνει ένα επιχείρημα «life style», όπως είπε και ο Α. Τσίπρας χθες. Ακόμα και πολιτικές σκοπιμότητες ίσως να υπάρχουν.

Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ


Σήμερα, ή το αργότερο αύριο, θα αρχίσει ο νέος κύκλος της διαφημιστικής καμπάνιας του ΠΑΣΟΚ που θα χαρακτηρίζεται από «περισσότερο Παπανδρέου» και ισχυρά μηνύματα υπέρ της συμμετοχής των ψηφοφόρων, και κυρίως των νέων, στην αναμέτρηση της 7ης Ιουνίου, καθώς το ύψος της αποχής φοβίζει την Ιπποκράτους.

Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ




Οχι στην αποχή! Βολεύει τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ

Οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ πρέπει να πρωτοστατήσουν για μαζική προσέλευση στις κάλπες. Είναι ώρα ευθύνης για όλους. Οι εκλογές είναι μάχη. Το αποτέλεσμα εξαρτάται από τη συμμετοχή όλων

Το ΚΚΕ έχει καλέσει ξεκάθαρα το λαό να μην πέσει στην παγίδα της αποχής, που του στήνουν τα επιτελεία των αστικών κομμάτων με τη βοήθεια των αστικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η αποχή βολεύει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Βολεύει, σε τελική ανάλυση, την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση και την αντιλαϊκή της πολιτική.

Εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ



================================================================== Τρέμουν άπαντες στο ενδεχόμενο μεγάλης αποχής απο τις Ευρωεκλογές.

Τρέμουν επειδή διαπιστώνουν την απαξίωση τους και την αηδία του κοσμάκη για τις πολιτικές τους και τα κούφια συνθήματα.

Τρέμουν με την ιδέα ότι ο λαός τους σιχάθηκε και ζητάει νέες ιδέες,νέα πρόσωπα,νέα κόμματα.

Ε λοιπόν κάντε τους να τρέμουν περισότερο.

Συνειδητή αποχή απο το πανηγυράκι των Ευρωεκλογών.













Τρίτη 26 Μαΐου 2009

ΑΝΤΙΟ ΜΙΧΑΛΗ.

Καλό ταξίδι Μιχάλη.

Η ανανεωτική αριστερά έχασε σήμερα έναν από τους καλύτερους εκφραστές της.

Εναν άνθρωπο τίμιο,έναν άνθρωπο αξιοπρεπή αλλά πάνω απ'όλα συνεπή αγωνιστή της ιδεολογίας του.

Μακάρι ο χώρος του να είχε πολλούς σαν τον Παπαγιαννάκη αλλά φευ.

Πλέον τον χώρο αυτόν τον έχουν πλημμυρίσει τυχοδιώκτες σαν τον Αλαβάνο και golden boys σαν τον Τσίπρα.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΕΨΕΥΣΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ.

Ολο και περισότεροι πολίτες καταλαβαίνουν πλέον ότι η Ε.Ε. δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα απολύτως στις χώρες-μέλη.
Εχοντας γίνει εδώ και πολύ καιρό ο εκφραστής των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου σε οικονομικό επίπεδο και η ουρά των ΗΠΑ σε πολιτικό επίπεδο,απώλεσε κάθε εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων πολιτών.
Ετσι απ'ότι φαίνεται η αποχή θα σπάσει κάθε ρεκόρ σε όλες σχεδόν τις χώρες.
Μόνο εδώ στην Ελλαδίτσα φαντασιωνόμαστε ότι με την ψήφο μας θα φτιάξει κάτι,την ίδια ώρα που τα μεγάλα τουλάχιστον κόμματα μιλούν για οτιδήποτε άλλο εκτός από τα Ευρωπαϊκά θέματα.
Μα είναι δυνατόν να πάει να ψηφίσει κάποιος με βάση το δίλημμα "Σοσιαλισμός ή παπαγαλάκια";
Πρέπει να είσαι πολύ κάφρος και αμόρφωτος για να σε πείσει η φτηνή προπαγάνδα των διαφημιστών.
Πρόβλεψη μου είναι ότι όσοι τουλάχιστον ψηφίσουν θα γυρίσουν επιδεικτικά την πλάτη τους στον δικομματισμό,ενισχύοντας τα μικρότερα κόμματα και κυρίως πρωτοεμφανιζόμενα όπως τους Οικολόγους-Πράσινους,την Δράση του Μάνου και το Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο των Παπαθεμελή-Ζουράρι.
Ακολουθεί άρθρο του δημοσιογράφου και ερευνητή Πέτρου Παπακωνσταντίνου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ όπου περιγράφει γλαφυρότατα την απογοήτευση των Ευρωπαίων πολιτών από την Ε.Ε. και τις πολιτικές της.


Το τέλος του ευρωπαϊκού ονείρου

Η Ευρωπαϊκή Ενωση πρόδωσε την διπλή υπόσχεση της κοινωνικής αλληλεγγύης και της χειραφέτησης από την Αμερική

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Οσο η Αμερική του Μπους βυθιζόταν στην κινούμενη άμμο του Αμπού Γραΐμπ και του Γκουαντάναμο, η Ευρώπη έλαμπε. Το πανευρωπαϊκό τσουνάμι διαδηλώσεων, στις 15 Φεβρουαρίου 2003, εναντίον του πολέμου στο Ιράκ χαιρετίστηκε από τον Γερμανό φιλόσοφο Γιούργκεν Χάμπερμας ως «ληξιαρχική πράξη γέννησης του ευρωπαϊκού έθνους». Ο Μαρκ Λέοναρντ, γκουρού των Βρετανών Εργατικών για θέματα εξωτερικής πολιτικής, εξέδιξε βιβλίο με τίτλο «Γιατί η Ευρώπη θα ηγεμονεύσει στον 21ο αιώνα» και ο Αμερικανός Τζέρεμι Ρίφκιν εκθείαζε «Το Ευρωπαϊκό Ονειρο» στο δικό του, ομώνυμο πόνημα.

Εξι χρόνια αργότερα, πολύ λίγα πράγματα έχουν μείνει απ' όλα αυτά. Η γεωγραφική διεύρυνση της Ενωσης αποδείχθηκε δηλητηριασμένο φρούτο, με αντίτιμο την πολιτική της αποτελμάτωση. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, μόλις το 34% των Ευρωπαίων σκέφτεται να ψηφίσει στις επικείμενες ευρωεκλογές. Μια εκλογική «απεργία», η οποία μεταφράζεται λιγότερο ως αδιαφορία και περισσότερο ως απογοήτευση από το σύνολο των πολιτικών ελίτ.

Είναι αλήθεια ότι οι ηγέτες της Ενωσης φρόντισαν να διαψεύσουν ταχύτατα τις πληθωρικές ελπίδες που είχαν επενδυθεί πάνω της. Τρομαγμένη από το ίδιο της το τόλμημα, να εναντιωθεί στην Αμερική σε ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου, όπως ο πόλεμος στο Ιράκ, η Γαλλία δεν άργησε να ανακρούσει πρύμναν, με τον Νικολά Σαρκοζί να δρομολογεί την επανένταξη στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Ανύπαρκτη στη χειρότερη οικονομική κρίση από το 1929, σαν ομπρέλα που τη δίνουν στον κόσμο όταν έχει καλό καιρό και του την παίρνουν πίσω όταν αρχίζει η καταιγίδα, η Ενωση αποκάλυψε τις χρόνιες παθογένειές της: Μηδαμινός προϋπολογισμός και μια νοοτροπία πολιτικά μικρόνοων λογιστών, οι οποίοι, τη στιγμή της μεγάλης θύελλας, αγωνιούν μπας και υπερβεί το έλλειμμα το 3% του ΑΕΠ, τη στιγμή που η Αμερική του Ομπάμα δεν διστάζει να ανεβάσει το δικό της έλλειμμα στο 12%! Η κακοδαιμονία της Ευρώπης δεν είναι, όμως, περιστασιακή.

Αδιέξοδος Τρίτος Δρόμος

Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, το ευρωπαϊκό όνειρο των κυρίαρχων κύκλων άσκησε γοητεία και σε ένα ορισμένο τμήμα της Αριστεράς. Οι «ευρωκομμουνιστές», όπως ονομάστηκε το ρεύμα των Κ.Κ. Ιταλίας, Γαλλίας και Ισπανίας, έβλεπαν στην Ευρώπη την ελπίδα ενός Τρίτου Δρόμου, ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ, το ΝΑΤΟ και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, την αχαλίνωτη αγορά και τον άκαμπτο συγκεντρωτισμό της κρατικής γραφειοκρατίας.

Ωστόσο, το τέλος του Ψυχρού Πολέμου με τη διάλυση του ανατολικού μπλοκ δεν δικαίωσε αυτές τις προσδοκίες. Αντίθετα, οδήγησε σε μια Ευρώπη πιο αμερικανική (όπως έδειξαν ο πρώτος πόλεμος στο Ιράκ και οι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία) και πιο νεοφιλελεύθερη, με ορόσημα τη συνθήκη του Μάαστριχτ και το Σύμφωνο Σταθερότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με την επίσημη έκθεση της Κομισιόν «Η Απασχόληση στην Ευρώπη - 2007», το μερίδιο των μισθών στην προστιθέμενη αξία ακρωτηριάστηκε, ανάμεσα στο 1975 και το 2006, από το 70% στο 58% (φυσικά, το μερίδιο του κεφαλαίου σημείωσε αντίστοιχη αύξηση κατά 12%). Μάλιστα, στα 100 μεγαλύτερα επιχειρηματικά γκρουπ της Ευρώπης, η μείωση του μεριδίου των μισθωτών είναι ακόμη περισσότερο δραματική, φτάνοντας το 46%.

«Ηταν υποχρεωτικό να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα;», διερωτήθηκε ρητορικά ο Βρετανός ιστορικός Πέρι Αντερσον από τις στήλες του περιοδικού LondoReview of Books, τον Σεπτέμβριο του 2007, για να απαντήσει: «Το παράδοξο είναι ότι, όταν η Ευρώπη ήταν λιγότερο ενωμένη, ήταν από πολλές απόψεις και περισσότερο ανεξάρτητη. Οι ηγέτες της πρώιμης ενοποίησης… ήταν άνθρωποι που είχαν ζήσει τις τραγωδίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χωρίς να συντριβούν. Αυτό ίσχυε όχι μόνο για μια προσωπικότητα σαν τον Ντε Γκωλ, αλλά και για τον Αντενάουερ και τον Μολέ, τον Ιντεν και τον Χιθ. Ολοι τους ήταν ικανοί να αγνοήσουν ή να αντιταχθούν στην Αμερική, αν αυτό απαιτούσαν οι φιλοδοξίες τους…

Ακόμη και στη δεκαετία του 1970, κάτι από αυτό το πνεύμα είχε μείνει στον Ζισκάρ και τον Σμιτ, όπως διαπίστωσε και ο Κάρτερ. Αλλά με την νεοφιλελεύθερη στροφή του 1980 και την άφιξη μιας νέας, μεταπολεμικής γενιάς στην εξουσία, τη δεκαετία του '90, αυτή η παράδοση ξέφτισε. Τα νέα οικονομικά δόγματα (του νεοφιλελευθερισμού) υπονόμευσαν την πίστη στο ρόλο του κράτους ως ενεργού πολιτικού παράγοντα και οι νέοι ηγέτες δεν είχαν παρά να αποδεχθούν την Pax Americana. Τα παραδοσιακά ανακλαστικά της ανεξαρτησίας ναρκώθηκαν».

Η κατάσταση που περιγράφει ο Αντερσον επιδεινώθηκε απότομα με τη διεύρυνση της Ενωσης προς τις πρώην κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ρωσοφοβικές και γερμανοφοβικές, με τον υπερβάλλοντα ζήλο του νεοφώτιστου στην οικονομία της αγοράς, ενίσχυσαν τους Δίδυμους Πύργους του νεοφιλελευθερισμού και του ατλαντισμού, δίνοντας τη χαριστική βολή στο ημιθανές «ευρωπαϊκό όνειρο».

Το όραμα του Χάγεκ

Απέναντι σ' αυτή την πορεία εκφυλισμού, οι λαοί της Ευρώπης αντέδρασαν όποτε τους δόθηκε η ευκαιρία. Τον Ιούνιο του 1992, οι Δανοί ψήφισαν «όχι» στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Τον Ιούνιο του 2001 καταψήφισαν τη συνθήκη της Νίκαιας οι Ιρλανδοί. Το 2005 ήρθε το διπλό «όχι» Γάλλων και Ολλανδών στο ευρωσύνταγμα. Και το 2008, άλλο ένα ιρλανδικό «όχι», αυτή τη φορά εναντίον της συνθήκης της Λισσαβώνας.

Σε όλες τις περιπτώσεις, η κυρίαρχη αντίδραση στους κόλπους των ευρωπαϊκών ελίτ ήταν ότι δεν χρειάζονταν αλλαγή οι πολιτικές τους, αλλά οι… λαοί που τις απέρριπταν! Οι λαοί και ιδίως τα φτωχότερα, λαϊκά στρώματα ψήφιζαν «όχι» γιατί «δεν είχαν διαβάσει» τα σοφά ντοκουμέντα τους και «δεν καταλάβαιναν» ότι απεικόνιζαν τον καλύτερο των δυνατών κόσμων. Επομένως, έπρεπε να διαφωτιστούν, να αναδιαπαιδαγωγηθούν και να ξαναψηφίσουν… μέχρις ότου ψηφίσουν «σωστά»!

Πριν ακόμα ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο προφήτης του νεοφιλελευθερισμού, Φρίντριχ Χάγεκ είχε διατυπώσει το δικό του όραμα για την Ευρώπη: Μια διακρατική, συνταγματική δομή υπεράνω των συνιστώντων εθνών, έτσι ώστε να προληφθούν οι ανεπιθύμητες παρενέργειες της λαϊκής κυριαρχίας. Στα έθνη-κράτη, εξηγούσε ο Χάγεκ, οι εκλογείς είναι διαρκώς ευεπίφοροι στις Σειρήνες του «λαϊκισμού», των κοινωνικών πολιτικών αναδιανομής εισοδήματος και της εξασθένησης των ιδιοκτητών στο όνομα της δημοκρατίας. Αλλά από τη στιγμή που δημιουργείται ένα διακρατικό συνονθύλευμα ανομοιογενών πληθυσμών, η λαϊκή κυριαρχία διαλύεται και η χαοτική κυριαρχία της ελεύθερης αγοράς επιβάλλεται απρόσκοπτα. Η μεταπολεμική εξέλιξη της Ευρώπης έδειξε ότι ο κυνικός Χάγεκ αποδείχθηκε πολύ διορατικότερος από τους ρομαντικούς ψαλμωδούς του ευρωπαϊκού ονείρου.

Προάσπιση εργασίας και μισθών

Η διεθνής οικονομική κρίση, με το άλμα της ανεργίας και τους φόβους για κοινωνική αναταραχή στην Γηραιά Ηπειρο, επανέφερε στην ημερήσια διάταξη ένα ζήτημα που ήταν, μέχρι πρόσφατα, ταμπού: την προοπτική του ευρωπαϊκού προστατευτισμού για την προάσπιση των θέσεων εργασίας και των μισθών.

Ηδη, προτού εκδηλωθεί η κρίση, επί προεδρίας Ζακ Σιράκ στη Γαλλία, το ζήτημα είχε προκαλέσει εσωτερική αναστάτωση στο στρατόπεδο των γκωλικών, όπως ανακάλυψε πρόσφατα ο κοινωνιολόγος Εμανουέλ Τοντ. Μάλιστα, ο τότε πρωθυπουργός Ντομινίκ ντε Βιλπέν εμφανιζόταν ανοιχτός σε μια παρόμοια στρατηγική ρήξης, η οποία θα σήμαινε το τέλος της «παγκοσμιοποίησης» με τη σημερινή μορφή της.

Σύμφωνα με αυτή τη σχολή σκέψης, από τη στιγμή που κάθε χώρα προσανατολίζεται κατά προτεραιότητα στην παγκόσμια αγορά -και όχι στη δική της ή την ευρωπαϊκή- τα έξοδα για τους μισθούς και για την περιβαλλοντική προστασία είναι απλώς «βαρίδια» στην ανταγωνιστικότητα. Τροφοδοτείται έτσι η φυγή κεφαλαίων στις χώρες με τον κατώτατο παρονομαστή, το παγκόσμιο κοινωνικό και περιβαλλοντικό ντάμπινγκ.

Αντιθέτως, ο αναπροσανατολισμός στην ευρωπαϊκή αγορά θα κάνει δυνατή την άσκηση κοινωνικής πολιτικής σε ηπειρωτική κλίμακα, εφ' όσον, βεβαίως, συνοδεύεται με ρήτρα προτίμησης των ευρωπαϊκών προϊόντων και φραγμούς στην κυκλοφορία κεφαλαίων, ιδίως στις βραχυπρόθεσμες, καθαρά κερδοσκοπικές κινήσεις τους. Το μέγεθος της ευρωπαϊκής αγοράς, η ύπαρξη του ευρώ και το βιομηχανικό βάθος της Ευρώπης καθιστούν ρεαλιστική αυτή τη στρατηγική, με όλα τα ρίσκα που δεν παύει να ενέχει.

Από την πλευρά του, ο Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Σαπίρ αμφιβάλλει αν η Ευρωζώνη επιβιώσει της κρίσης. Ο Σαπίρ θεωρεί ρεαλιστικότερη τη συγκρότηση ενός ευρωπαϊκού πυρήνα «Ρήνου - Μεσογείου» (Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα), σε στενή βιομηχανική, νομισματική και, φυσικά, ενεργειακή συμμαχία με τη Ρωσία.

Κατά τον Γάλλο οικονομολόγο, ο κόσμος μοιάζει με ένα μεγάλο, φορτηγό πλοίο σε ταραγμένη θάλασσα: Είναι πολύ επικίνδυνο να μπουν όλα τα εμπορεύματα σε έναν ενιαίο, αποθηκευτικό χώρο, γιατί έτσι οι ταλαντώσεις θα γίνουν πιο επικίνδυνες και κάθε ατύχημα σε κάποιο σημείο μπορεί να φέρει την καταστροφή σε όλο το σκάφος. Προτιμότερο είναι, λοιπόν, να σπάσει αυτός ο χώρος σε επί μέρους διαμερίσματα, καθένα από τα οποία θα έχει την αυτονομία του: Βόρεια Αμερική με το δολάριο, Ευρώπη - Ρωσία με το ευρώ, Ανατολική Ασία με το κινεζικό ρενμίμπι και πάει λέγοντας.


Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΑΣΘΕΝΕΙ ΒΑΡΕΩΣ!!!

Απολαυστικός όπως πάντα ο ΚΥΡ.

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Η κωμωδία των ευρωεκλογών!!!


Ενα πολύ καλό άρθρο στην σημερινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ του Τάκη Φωτόπουλου για τις Ευρωεκλογές και την κωμωδία που παίζεται αυτές τις ημέρες σε βάρος των πολιτών της Ευρώπης.
Ο αρθογράφος καταρρίπτει με σαφήνεια και ξεκάθαρο λόγο όλα τα επιχειρήματα των κομμάτων περί εκπροσώπησης των πολιτών στα όργανα της Ε.Ε. καθώς και τον δήθεν αριστερό λόγο που απλά χαϊδεύει τα αυτιά των αγανακτισμένων Ευρωπαίων.
Η λύση την οποία προτείνει ο αρθογράφος και με την οποία θα συμφωνήσω είναι η πλήρης διάλυση της Ε.Ε.
Ολα τα άλλα περί μεταρρυθμίσεων,αλλαγής των δομών και Ευρώπης δήθεν των πολιτών είναι παραμύθια για μικρά παιδιά που απλά γλυκαίνουν το χάπι.
Η Ε.Ε. ήταν,είναι και θα είναι συντηρητική,αντιδραστική και έρμαιο μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες των πολιτών.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στον παρακάτω σύνδεσμο.

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

ΑΕΙ ΣΙΧΤΙΡ ΡΕΜΠΕΣΚΕΔΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ.

Ενα μήνυμα από το blog προς όλα τα κόμματα που μετέχουν στις προσεχείς ευρωεκλογές.

Ας ψάξουν για ψήφους στους φίλους τους, τους μουσουλμάνους που σήμερα κάψανε ότι έχει απομείνει στην Αθήνα σχεδόν ανενόχλητοι.

Αει σιχτίρ λοιπόν όλοι σας άχρηστοι ρεμπεσκέδες που καταντήσατε την πόλη που γεννήθηκα Καμπούλ.

Αει σιχτίρ καραγκιόζηδες που το μόνο που ξέρετε είναι να κονομάτε εσείς και οι κολλητοί σας, την ώρα που ο λαουτζίκος στενάζει.

Αει σιχτίρ κι εσείς και οι ρημάδες οι ευρωεκλογές σας.

Προτιμώ την θαλασσίτσα και το ουζάκι ρε γελοίοι.

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ.Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΩΝ,ΤΩΝ ΑΛΗΤΑΡΑΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΑΒΑΛΕΔΩΝ.ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!

Βρήκα το βίντεο αυτό στο TROKTIKO και προσυπογράφω απόλυτα.
Η ξεφτίλα και η κατάντια του πάλαι ποτέ κραταιού φοιτητικού κινήματος σε όλο της το μεγαλείο.


Σάββατο 9 Μαΐου 2009

SOS!!!ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΙΜΑ!!!

Ελαβα το παρακάτω μήνυμα και το δημοσιεύω με την ελπίδα να κάνουμε ότι μπορούμε για τον συνάνθρωπο μας.

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΣΟΣ!!!!!!!!
Υπάρχει ένα παλικάρι 28 ετών στον Ευαγγελισμό που χρειάζεται 40 φιάλες αίμα.
Σοβαρό ατύχημα με μηχανή, έχουν πειραχτεί ζωτικά όργανα.
Τα στοιχεία είναι: Μερισιώτης Βαγγέλης, Ευαγγελισμός ΜΕΘ2, ώρες 8.30-14.00 και 15.00-19.00.
Χρειάζεται να κάνει μεταμόσχευση συκωτιού και πρέπει να βρούμε αίμα αποκλειστικά ομάδας 'Ο αρνητικό'.
Εάν μπορείτε ανακοινώστε το διότι έχει ζωή μία με δύο εβδομάδες.
ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ. ΤΗΛ-ΦΑΞ :26210-35638ΚΙΝ: 6944 434 559Δ

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ Π Α Ν Τ Ο Υ.. 1 ΛΕΠΤΟ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΤΕ..

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Κυργιάκος....ο κυπελούχος!!!

Τι σχέση έχουν το αλάνι ο Κυργιάκος και ένα αγγούρι Καλυβιώτικο;



"Αλλος το τρώει και δροσίζεται,άλλος το τρώει και...ζορίζεται"!!!
Το καλόπαιδο ο Σωτηράκης άρχισε τις χειρονομίες και τις γνωστές μαγκιές του πρίν καν να τελειώσει το παιχνίδι.
Δεν είχε ακούσει όμως απ'ότι φαίνεται το προαναφερθέν ρητό,οπότε του το αφιερώνουμε με όλη μας την...αγάπη.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Δεν μας χέζεις ρε Γιαννάκη!!!


Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα!!!
Με την διαιτησία να μας παίζει 90-10 υπέρ, με τον Διαμαντίδη απόντα κι εσύ κατάφερες και έχασες πάλι.
Εκατό χρόνια θα σου κάνει το ίδιο κόλπο με το πίκ εντ ρόλλ ο Ομπράντοβιτς κι ακόμα δεν θα έχεις μάθει πως να το αντιμετωπίσεις.
Αλλά θα μου πείς τι σε νοιάζει.
Τα εκατομμύρια ρέουν κι εσύ μαθαίνεις ακόμα στου κασίδη το κεφάλι.
Κανόνισε να χαθεί και το πρωτάθλημα κι εκεί θα δείς γλέντια.
Σε βλέπω να αποδέχεσαι την πρόταση του Γιωργάκη για βουλευτής.