ΟΛΟΙ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ!!!

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

ΟΜΙΛΙΑ ΛΟΒΕΡΔΟΥ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 1/12 ΣΤΙΣ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΓΚΛΟΡΙΑ.


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Ανδρέας Λοβέρδος, βουλευτής Β΄ Αθηνών ΠΑ.ΣΟ.Κ.
σας καλεί στην πολιτική του ομιλία
τη Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008, ώρα 19.00,
Θέατρο ΓΚΛΟΡΙΑ (Ιπποκράτους 7)

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

Οι κάτοικοι του Αγιου Παντελεήμονα παρά την τρομοκράτηση τους από τα "αριστερά" τσιράκια του Σόρος,διεμήνυσαν την απόγνωση τους και τον θυμό τους.


Κανονικά έγινε σήμερα η συγκέντρωση των κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα και της Πλατείας Αττικής για να διαμαρτυρηθούν για τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή.

Αυτό όμως που προκάλεσε αλγεινή εντύπωση ήταν η αντισυγκέντρωση που οργάνωσαν σε χρόνο dt τα εν Ελλάδι τσιράκια του Σόρος.

Σε αγαστή συνεργασία με κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και με ενεργό συμμετοχή Αφγανών και Ιρακινών λαθρομεταναστών κατέλαβαν την πλατεία με τo έτσι θέλω και προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τους κατοίκους που είχαν έλθει με τα παιδιά τους.

Στο φινάλε αφού είδαν και αποείδαν προχωρησαν στην γνωστή τους τακτική, δηλαδή τα έβαλαν με την αστυνομία και έβαλαν φωτιές σε κάδους απορριμάτων.

Τηλεοπτικά κανάλια υπήρχαν στην πλατεία αλλά κανένα δεν μετέδωσε τίποτα.

Οι πολίτες της Αθήνας ξεσηκώνονται σιγά,σιγά βλέποντας τις γειτονιές τους να γκετοποιούνται από ορδές Ασιατών που ζούν χωρίς καμία συναίσθηση κανόνων υγιεινής και κοινωνικής συναναστροφής.


Πλατείες,δρόμοι,πεζοδρόμια έχουν καταντήσει αφοδευτήρια,με ορατό τον κίνδυνο μολυσματικών ασθενειών.

Το επίσημο Κράτος και τα μεγάλα κόμματα υποκρίνονται ότι δεν βλέπουν το πρόβλημα αφήνοντας τους δύσμοιρους κατοίκους στο έλεος του Θεού.

Αναλίσκονται σε περισπούδαστες αναλύσεις περί πολυ-πολιτισμικότητας,περί κοινωνκού έργου που προσφέρουν οι μετανάστες,προσπαθούν να μας πείσουν με νύχια και δόντια ότι είναι απαραίτητος ο αφελληνισμός της Αθήνας για να νοιώσουμε...προοδευτικοί.


Ξεχνώντας ότι άλλο πράγμα είναι η νόμιμη μετανάστευση και άλλο ο δια βίας εποικισμός.

Τελικά αγαπητοί φίλοι η λύση είναι μία.

Αυτο-οργάνωση των πολιτών και σύγκρουση με κάθε οργανωμένο συμφέρον που λυμαίνεται την τραγική κατάσταση των Ασιατών.


Πρέπει να δοθεί ξεκάθαρα το μήνυμα στα τσιράκια της Νέας Τάξης ότι οι κάτοικοι της Αθήνας δεν πρόκειται να παραδώσουν την πόλη τους αμαχητί.

Οσοι θέλουν πόλεμο θα τον έχουν.


Οσο για τους "επαγγελματίες"κουκουλοφόρους και ροπαλοφόρους,τους δήθεν "αριστερούς" του κώλου,η προειδοποίηση είναι σαφής.


Με την συμπεριφορά τους το μόνο που καταφέρνουν είναι να ξεσηκώσουν το σύνολο των πολιτών εναντίον τους.


Και σύντομα η οργή των πολιτών θα τους τσακίσει. Και αυτούς και τα...αφεντικά τους.

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

MARTINE AUBRY η νέα γραμματέας του ΓΣΚ υπόσχεται επιστροφή στην πολιτική.


Σε εκλογικό θρίλερ κατέληξε η εσωκομματική μάχη μεταξύ Martine Aubry και Segolene Royal με τελική νικήτρια την πρώτη και έπαθλο την θέση του Γενικού Γραμματέα του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Η Martine Aubry έγινε γνωστή κυρίως ως η υπουργός που καθιέρωσε το 35ωρο στην Γαλλία.
Είναι κόρη του Ζακ Ντελόρ και τα τελευταία οκτώ χρόνια κατείχε το δημαρχιακό αξίωμα στην πόλη της Λίλ.
Η Aubry κατάφερε και κέρδισε την στήριξη όλων των υπόλοιπων συνυποψηφίων της στην τελική μάχη εναντίον της Royal.
Τόσο ο δήμαρχος του Παρισιού Μπερτράν Ντελανοέ που αποχώρησε από την διαδικασία όσο και ο ευρωβουλευτής Μπενουά Αμόν την στήριξαν ενεργά,αφού ήταν φανερό ότι αν επικρατούσε η συντηρητική Segolene,το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα βρισκόταν μπροστά στο φάσμα της διάλυσης.
Οι Γάλλοι Σοσιαλιστές αποφάσισαν με την εκλογή της Martine Aubry ωε γενικής γραμματέως του κόμματος να κάνουν αριστερή στροφή διαχωρίζοντας την θέση τους από συντηρητικές επιλογές του παρελθόντος.
Η Royale είχε ως στόχο την συνεργασία με τους κεντρώους του Μπαϊρού στις επόμενες προεδρικές εκλογές ενώ ήταν κοινή η παραδοχή ότι δεν εκπροσωπούσε τίποτα και κανέναν ιδεολογικά,ειδικά στην οργανωμένη βάση του κόμματος.
Γι’αυτό επεδίωκε την διεύρυνση της εκλογικής βάσης του κόμματος (κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε ο ΓΑΠ) ώστε να αντιμετωπίσει τα δυσμενή προγνωστικά.
Οι Γάλλοι Σοσιαλιστές που βρίσκονται σε κρίση εδώ και πολλά χρόνια,έκαναν εν τέλει μια πολύ καλή επιλογή που σίγουρα θα τους ενισχύσει σε ιδεολογικό επίπεδο, ώστε να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα τον Νικολά Σαρκοζί.

Είπαν ένα βροντερό όχι στην εκλεκτή των ποικίλων συμφερόντων που θα τους οδηγούσε αργά αλλά σταθερά στην πλήρη διάλυση.
Αρνήθηκαν κατηγορηματικά την πολιτική του life style και της εικόνας και διάλεξαν τον δύσκολο δρόμο του αγώνα και της πραγματικής πολιτικής για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων.
Το πλήρες βιογραφικό της Martine Aubry εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Martine_Aubry
Κι ένα πολύ καλό άρθρο της εφημερίδας ΗΜΕΡΗΣΙΑ για τις εσωκομματικές εκλογές του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος με τον τίτλο
«Γάλλοι Σοσιαλιστές: Ιδανικοί αυτόχειρες;»
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=14053&subid=2&tag=9360&pubid=3979108

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

Ποτέ πιά φασισμός.

17 Νοέμβρη αύριο και οι μνήμες ακόμα μιά φορά ξυπνούν.
Παιδί εγώ τότε στα οκτώ, είχα επισκεφθεί μαζί με τους γονείς μου και τον αδελφό μου, την άρρωστη γιαγιά μας σε μιά ιδιωτική κλινική που νοσηλευόταν στην οδό Φερρών, ένα στενάκι κάθετο στην Πατησίων σχεδόν στο ύψος του Πολυτεχνείου.
Κάποια στιγμή ακούμε φωνές στην κλινική.
Κάποια νεαρά παιδιά παρακαλούσαν τους γιατρούς και τις νοσοκόμες να τους κρύψουν.
Δεν γνωρίζω αν το προσωπικό της κλινικής δέχτηκε, αλλά θυμάμαι καλά ότι η αστυνομία δεν δίστασε να ρίξει δακρυγόνα μέσα στην κλινική.
Τα μάτια όλων μας έτρεχαν ποτάμι και η αναπνοή μας ήταν σχεδόν αδύνατη.
Μας πήραν αλλόφρονες οι γονείς μας και μέσα στον χαμό που γινόταν έξω αρχίσαμε να τρέχουμε με κατεύθυνση το σπίτι μας στην Πλατεία Αττικής.
Σε κάποια στιγμή δεν αντέξαμε άλλο από την αποπνικτική ατμόσφαιρα και χωθήκαμε σε μιά πολυκατοικία.
Εκεί υπήρχαν κάποια νέα παιδιά που κυνηγημένα από την αστυνομία προσπαθούσαν να βρούν κρησφύγετο όπου μπορούσαν.
Βλέποντας εμάς τα πιτσιρίκια σε πολύ άσχημη κατάσταση, χτύπησαν μιά πόρτα ζητώντας λίγο νερό.
Μετά από λίγο μιά κυρία βγάζοντας μόνο το χέρι της από την πόρτα, μας προσέφερε μιά κανάτα νερό, καλή της ώρα.
Μας έδωσαν να πιούμε και να ρίξουμε λίγο στο πρόσωπο μας.
Αφού συνήλθαμε λίγο, τα παιδιά που κρύβονταν εκεί μας είπαν ότι ήταν πολύ επικίνδυνο να παραμείνουμε στην πολυκατοικία μαζί τους.
Ενας από αυτούς μας συνόδευσε μέχρι έξω, ελέγχοντας τον δρόμο και αφού βεβαιώθηκε ότι ήταν άδειος, μας έδωσε το πράσινο φώς να φύγουμε.
Οι γονείς μου τους ευχαρίστησαν θερμά και τους ρώτησαν αν ήθελαν να μας ακολουθήσουν στο σπίτι μας, πράγμα όμως που ευγενικά αρνήθηκαν αφού δεν ήθελαν να βάλουν σε κίνδυνο εμάς τα μικρά παιδιά.
Συνεχίσαμε λοιπόν το τρέξιμο μας, τέτοιο τρέξιμο από τον πατέρα μου και την μητέρα μου δεν είδα ποτέ μου, και καταφέραμε σε χρόνο ρεκόρ να φτάσουμε σπίτι μας.
Εκεί θυμάμαι τον πατέρα μου να ανοίγει το ραδιόφωνο και να το συντονίζει στον σταθμό του Πολυτεχνείου.
Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου οι φωνές της Δαμανάκη και του Παπαχρήστου.
Και τα τραγούδια του Θοδωράκη.
Μας βάλανε για ύπνο, αλλά οι γονείς μου πέρασαν όλο το βράδυ να ακούνε τις εξελίξεις.
Την επόμενη μέρα εγώ και ο πατέρας μου επισκεφθήκαμε και πάλι την γιαγιά μου στην κλινική της οδού Φερρών.
Ολη μέρα ακούγαμε τις ερπύστριες των τάνκς που βόλταραν κοντά στο Πολυτεχνείο, ενώ κάποια στιγμή ακούστηκε και μιά ριπή πολυβόλου.
Οπως έμαθε αργότερα ο πατερας μου σκότωσαν εν ψυχρώ έναν αλλοδαπό ο οποίος δεν κατάλαβε τι του είπαν και δεν σταμάτησε σε ένα μπλόκο για εξακρίβωση.
Αυτές είναι οι προσωπικές μου μνήμες από την εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη 1973.
Και είναι αυτές οι μνήμες μαζί με την θυσία τόσων νέων παιδιών που με κάνουν ακόμα και σήμερα να βροντοφωνάζω: "Ποτέ πιά φασισμός".
Ας είναι αιωνία η μνήμη των παιδιών που χάθηκαν σ'αυτόν τον αγώνα του Ελληνικού λαού ενάντια στον φασισμό.
Κι ας θυμόμαστε πάντα με σεβασμό την θυσία τους.

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Μπράβο σου Πέτρο Τατούλη!!!

Διεγράφη τελικά ο Πέτρος Τατούλης από την κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ.
Ηταν κάτι αναμενόμενο μετά και από την προσωπική επίθεση του βουλευτή Αρκαδίας εναντίον του πρωθυπουργού.
Τα όσα δημοσιεύθηκαν στο σημερινό ΕΘΝΟΣ φαίνεται ότι ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Κώστα Καραμανλή.
Το ζήτημα όμως δεν είναι αν τα όσα είπε ο Τατούλης ήταν πολύ βαριά, αλλά αν ήταν αληθινά.
Οταν για παράδειγμα λέει ότι ο Καραμανλής είναι συνένοχος και συνυπεύθυνος για τα δεινά του τόπου, αφού όλες οι κυβερνητικές επιλογές προσώπων και πολιτικών ήταν προσωπική του υπόθεση, ψεύδεται;
Οταν παραδέχεται ότι η σκανδαλολογία που χρησιμοποίησε η Ν.Δ. για να επανέλθει στην εξουσία ήταν απλά ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, ψεύδεται;
Οταν παραδέχεται το αυτονόητο, ότι δηλαδή σε όλα τα κόμματα συνυπάρχουν τίμιοι με ανήθικους, ψεύδεται;
Οταν ακυρώνει την προπαγάνδα Καραμανλή,ότι δηλαδή τον εκβιάζουν λογιών, λογιών συμφέροντα, ψεύδεται;
Ο Πέτρος Τατούλης μίλησε κατά την γνώμη μου για πρώτη φορά ως σύγχρονος πολιτικός και όχι ως μέλος ενός νεοσυντηρητικού κόμματος το οποίο ενδιαφέρεται μόνο για την νομή της εξουσίας και τα οφέλη που πηγάζουν από αυτήν.
Μίλησε για πρώτη φορά έξω από τα δόντια, καταδεικνύοντας τον κυρίως υπεύθυνο για την οπισθοδρομηση της χώρας τα τελευταία χρόνια.
Μίλησε με την γλώσσα της καρδιάς και όχι με βάση το στενό προσωπικό του συμφέρον.
Για όλα αυτά του αξίζει πιστεύω ένα μεγάλο μπράβο.
Γιατί σε μιά εποχή ισοπέδωσης και ομογενοποίησης απέδειξε ότι υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.
Γιατί απέδειξε ότι υπάρχουν ακόμα άνδρες που τιμούν τα παντελόνια τους και δεν φοβούνται το ενδεχόμενο κόστος από την ελεύθερη διατύπωση των απόψεων τους.
Παρόλο που μας χωρίζει χάος στα ιδεολογικά ζητήματα, τον συγχαίρω για την λεβεντιά του.
Τον συγχαίρω επίσης για το θάρρος του να τα βάλει μόνος του εναντίον του σαθρού και διεφθαρμένου Καραμανλικού κράτους και...παρακράτους.
Οταν οι ιστορικοί του μέλλοντος θα γελάνε με κάτι παλικάρια της φακής σαν τον Δαϊλάκη ή τον Πολύδωρα, την ίδια ώρα θα τιμούν την σθεναρή στάση του ανεξάρτητου πλέον βουλευτή Αρκαδίας.
Μπράβο σου Πέτρο, απέδειξες ότι η Αρκαδία βγάζει ακόμα παλικάρια.
Και μην φοβάσαι τίποτα, οσο κι αν προσπαθήσουν να σε πλήξουν τα παπαγαλάκια του Καραμανλή, ο λαός είναι δίπλα σου και σε στηρίζει.


Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Να ανάψουν μιά λαμπάδα στον Τοροσίδη οι...πολυμετοχικοί.


Τελικά τους αφήσαμε στην δίαιτα τους...πολυμετοχικούς.

Και μαλλον θα πρέπει να στήσουν αδριάντα στον εικονιζόμενο Τοροσίδη ο οποιος όπως και την προηγούμενη χρονιά στην Λεωφόρο έτσι και φέτος κατόρθωσε να χάσει σίγουρο γκόλ σε κενή εστία.

Κατά τ'άλλα είχαμε τους παίκτες του πολυμετοχικού σε κάθε γλίστρημα τους να ζητούν φάουλ,πέναλτυ,κόκκινη κάρτα και να κατοχυρωθεί το μάτς υπέρ τους με 3-0.

Δυστυχώς για την πράσινη ομάδα,όσο δεν λέει να αποβάλλει αυτήν την νοοτροπία του μόνιμα αδικημένου,δεν πρόκειται να ανακάμψει.

Οσο για τα χυδαία συνθήματα κατά του Νικοπολίδη,πήραν την απάντηση του με τις δύο σπουδαίες επεμβάσεις που έκανε σε σούτ των Μάντζιου και Γκάμπριελ.

Το μάτς ψιλοσούπα χωρίς πολλές φάσεις,με αρκετά σκληρά μαρκαρίσματα αλλά όχι αντιαθλητικά.

Συγχαρητήρια στους παίκτες που συγκράτησαν τα νεύρα τους και ειδικά στους παίκτες του Ολυμπιακού που κατάφεραν να αντέξουν χωρίς γέλια την παράσταση του γνωστού κλόουν Καραγκούνη,αν και ομολογουμένως αυτή την φορά ήταν πιό σεμνός.

Εν τέλει ας ανάψουν μιά λαμπάδα ίσα με το μπόι του Τοροσίδη που δυό χρονιές τώρα τους γλυτώνει από τα εμφράγματα.

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού εύχονται στους καλύτερους πελάτες τους....καλή όρεξη!!!

Το ετήσιο ραντεβού με τους πελάτες έφτασε.

Ακομα μιά φορά οι...πολυμετοχικοί θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον χειρότερο εφιάλτη τους.

Τον λαοπρόβλητο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ,την ομάδα που λατρεύεται από εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο.

Την ομάδα που απέναντι σε Θεούς και δαίμονες μεγαλουργεί εδώ και δεκαετίες.

Τον χιλιοτραγουδισμένο ΘΡΥΛΟ του Πειραιά.

Αγαπητοί μας πελάτες...καλή σας όρεξη!!!

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Ποιός κουβάλησε τον Βαλλιανάτο στο ΠΑΣΟΚ;



Γιατί αποκρύπτουν την ΑΛΗΘΕΙΑ;
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!
Του Μανόλη Γεωργίου
Σήμερα ο κύριος Γρηγόρης Βαλλιανάτος, όπως και πριν τη λήξη της «επαγγελματικής» του σχέσης με το ΠΑΣΟΚ, έχει πάρει “αμπάριζα” τα τηλεπαράθυρα κάθε είδους και αυτοπροβάλλεται, κάτι σαν «εθνικός ήρωας».

Σε κάθε ευκαιρία επισημαίνει ότι ήταν «τεχνικός σύμβουλος» (image maker) του Γιώργου Παπανδρέου. Μάλιστα, χθες κοκορευόταν ότι συνέταξε πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ για τους ομοφυλόφιλους και ότι παρά του ότι το ΠΑΣΟΚ διαφωνεί, ο πρόεδρος εμπιστεύτηκε αυτόν κι όχι το ΠΑΣΟΚ!

Οι έχοντες και «κατέχοντες» το ΠΑΣΟΚ και την «επαγγελματική» σχέση με τον κύριο Γρηγόρη, γνωρίζουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ότι αυτός ο κύριος δεν είχε ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Τι συμβαίνει;

Ποιοι και γιατί (δεν είναι ούτε η πρώτη, αλλά πιστεύουμε ούτε η τελευταία φορά) δεν «προστατεύουν» τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ;Γιατί επισήμως δεν ανακοινώνεται ποια ήταν η σχέση (και με ποιον) του κ. Βαλλιανάτου με το ΠΑΣΟΚ;

Έχουμε την «εντύπωση» ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (με απολύτως προσωπική ευθύνη, που τον βαρύνει εξ ολοκλήρου), δεν έχει αντιληφθεί (ή το επιδιώκει εμμέσως) ότι σ’ αυτόν τον πολιτικό χώρο που συσπείρωσε τις γενιές της Εθνικής Αντίστασης, του 114, του αντιδικτατορικού αγώνα και της Λαϊκής Εξέγερσης του Νοέμβρη και που με ηγέτη τον Ανδρέα Παπανδρέου, ΑΛΛΑΞΕ την μοίρα του τόπου, κάτι συμβαίνει…

Μια σειρά ατόμων που ουδεμία ιδεολογική και πολιτική σχέση έχουν με το λαό (pretty boys, κολεγιόπαιδα –μάλιστα συμμαθητές στο ίδιο «σχολείο» και «στο ίδιο θρανίο» με τα golden boys του Καραμανλή) ασκούν χόμπι στο ΠΑΣΟΚ.

Άραγε για να περνούν ευχάριστα την ώρα τους, όπως διατείνονται στις κοινές τους κοινωνικές εκδηλώσεις pretty και golden boys; Ή απλώς για έναν καλό μισθό, που φυσικά δεν έχουν ανάγκη, αφού όλοι τους είναι από την «καλή» και ευκατάστατη «κοινωνία»;

Σ’ αυτή την «κατάσταση» ο κοινός «εχθρός» δεν είναι καν οι λεγόμενοι εσωκομματικοί «αντίπαλοι», αλλά η ίδια η ψυχή του ΠΑΣΟΚ! Είναι αυτό που - όπως ακριβώς κι η δήθεν «εκσυγχρονιστική» λαίλαπα – χαρακτηρίζουν ως παλαιο-ΠΑΣΟΚ, που δεν βλέπει το μέλλον και τους καιρούς που αλλάζουν…

Όμως, δεν μπορεί πλέον να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση και κανείς να μην αναλαμβάνει πολιτικές ευθύνες για τις συνεχιζόμενες «αστοχίες» (;)

.Οι χιλιάδες απλοί, λαϊκοί αγωνιστές του Κινήματος, δεν χρωστούν τίποτα να «πληρώνουν» τα παιχνιδάκια που παίζονται στην πλάτη του Λαού.

Είχε μεταβεί ποτέ ένα pretty boys σε καφενείο της αγροτικής Ελλάδας, εκεί που τα καλαμπόκια σαπίζουν, που δεν έχουν ν’ αγοράσουν μολύβια στα παιδιά τους και να τους μιλήσει για την αναγκαιότητα ενός καλοπληρωμένου «τεχνικού» συμβούλου σαν τον κ. Βαλλιανάτο; Θα μπορούσαν να τους πουν, ότι για την αναγκαιότητα «διαφάνειας» στα οικονομικά του Κινήματος ότι πρέπει, εθελοντικά, να εκδόσουν τραπεζική πιστωτική κάρτα; (διαφάνεια για να πληρώνονται οι διάφοροι Βαλλιανάτοι;).

Τέλος, ο κ. Γρηγόρης Βαλλιανάτος ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ του Γ. Παπανδρέου, αλλά ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ, ναι υπάλληλος του κυρίου Γερουλάνου!Γιατί αυτό το απλό (ή δεν είναι απλό και αγγίζει όσα περιγράψαμε;) δεν ανακοινώνεται επισήμως, για να πάψει αυτός ο «κύριος» να περιδιαβαίνει τα κανάλια και να λέει ότι ήταν σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου;Ποιοι και γιατί δεν προστατεύον – με την ΑΛΗΘΕΙΑ – τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ;Αν έχουμε έστω και στο παραμικρό λαθέψει σ’ ότι αφορά την υπαλληλική σχέση του Βαλλιανάτου με τον Γερουλάνο, θα κάνουμε ΔΗΜΟΣΙΑ αυτοκριτική!


Άσχετο;Ορισμένοι «ευαίσθητοι» μιλούν για το προσωπικό αναφαίρετο δικαίωμα του κ. Βαλλιανάτου να έχει και να μπορεί δημόσια να διατυπώνει τις πολιτικές του «ιδέες», ασχέτως από τον εργοδότη του. Αυτό είναι γελοίο, τόσο στο Θεό «ελεύθερη αγορά», όσο και στο καρκίνωμα που ονομάζουν «επαγγελματικά στελέχη».


Στη θεοποιημένη ελεύθερη αγορά: Όταν σε πληρώνω να διαφημίζεις την οδοντόκρεμα pretty, για να μιλήσεις και να πεις ότι είναι μια απαίσια οδοντόκρεμα, θα πρέπει να διακόψεις την επαγγελματική σχέση μαζί μου!Στο πολιτικό κόμμα, (αν μπορεί να είναι κόμμα με αμειβόμενα στελέχη):


Ο οποιοσδήποτε κατέχει πολιτική θέση (βάση του όποιου Καταστατικού: απλό μέλος, συντονιστική, νομαρχιακή, βουλευτής…), μπορεί να εκφράζει ΕΛΕΥΘΕΡΑ τις θέσεις του, είτε συμφωνούν με το κόμμα, είτε όχι! Αυτός που αμείβεται, είναι υπάλληλος ελεύθερης αγοράς!

Για παράδειγμα: ο κ. Νίκος Αθανασάκης, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση του πολιτικού γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου, γνωρίζει και πράττει σύμφωνα με όσα περιγράψαμε. Ποτέ δεν βγαίνει σε κανάλια (θα μπορούσε κατόπιν εντολής του προέδρου), ποτέ δεν αυτοπροβάλλεται, ποτέ δεν το χρησιμοποιεί ως σκαλοπάτι καριέρας. (ουδεμία σχέση, ή ιδιαίτερη «συμπάθεια» με τον κ. Αθανασάκη, αλλά τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη!).


Ο σαλτιμπάγκος υπάλληλος του Γερουλάνου; Αυτός ήθελε πολιτική καριέρα ως υπάλληλος και είχε «όπλο» τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Γι’ αυτό είναι σαλτιμπάγκος, ή κάτι περισσότερο επικίνδυνο…

Αναρτήθηκε από SIBILLA

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Οξω ρε....


ΚΡΑ ΡΕ,ΚΡΑ!!!

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Καλύτερα να μασάς,παρά να μιλάς!!!


Πλησιάζει το ντέρμπυ και οι πράσινες φυλλάδες αρχίζουν σιγά,σιγά το γνώριμο τροπάρι τους.

Εκ των προτέρων πανηγυρισμοί,απειλές,φανφαρονισμοί.

Ως συνήθως μετά το μάτς θα αρχίσουν πάλι την κλάψα και την γκρίνια.

Συνηθισμένοι οι "πολυμετοχικοί" τόσα χρόνια βλέπετε.

Διαβάστε εδώ http://www.gavros.gr/Default.aspx?id=8330&nt=108&lang=1 μιά πλήρη ανασκόπηση για τις κωλοτούμπες του πράσινου τύπου τα τελευταία χρόνια.

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Καραγκούνης.Τον έχασε το τσίρκο,τον κέρδισε το ποδόσφαιρο.


Ο Καραγκούνης, γνωστός και ως "τυπάρας" τρομάρα του, είναι ποδοσφαιριστής.

Εχει αδιαμφισβήτητη ποιότητα κάτι άλλωστε που αποδεικνύεται και από την διεθνή του καριέρα σε γνωστές ομάδες του εξωτερικού.

Αλλά έχει ένα απωθημένο.

Οταν ήταν μικρό παιδί πήγαινε στο τσίρκο και έβλεπε τους κλόουν να κάνουν υπέροχες κολοτούμπες κάνοντας τον κόσμο να ξεκαρδίζεται στα γέλια.

Φανταζόταν τον εαυτό του ντυμένο με τα φανταχτερά ρούχα και ονειρευόταν την ώρα που θα ξεκαρδίζονταν με τις δικές του τούμπες.

Δυστυχώς το όνειρο του δεν έμελλε να πραγματοποιηθεί ποτέ.

Και όμως ο "τυπάρας" έχει καταφέρει έστω και από άλλο πόστο να κάνει τον κόσμο να ξεκαρδίζεται στα γέλια βλέποντας τις απίθανες τούμπες του,τα σπαγκάτα του και τους μορφασμούς πόνου που κάνει ενώ ο αντίπαλος παίκτης δεν τον έχει ακουμπήσει κάν.

Δυστυχώς για τον ίδιο,δεν εκτιμούν όλοι το ταλέντο του στο να προσφέρει διασκέδαση.

Απηυδισμένος ο Γερμανός προπονητής του Πανιωνίου,Εβαλντ Λίνεν δήλωσε μετά το τέλος του προχθεσινού μάτς μεταξύ της ομάδας του και του "πολυμετοχικού":

"Σέβομαι τον Καραγκούνη,είναι από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές,αλλά κινδυνεύει να γελοιοποιήσει την καριέρα του με το να πέφτει συνέχεια κάτω.Ολο το γήπεδο του φώναζε να πέφτει κάτω.Στην Αγγλία δεν θα τον ανέχονταν πάνω από 15 λεπτά στο παιχνίδι μ'αυτήν την συμπεριφορά.Είναι αρχηγός της Εθνικής ομάδας και δεν έχει ανάγκη να συμπεριφέρεται μ'αυτόν τον τρόπο".

Σιγά,σιγά όλοι αντιλαμβάνονται πλέον την μεγάλη απώλεια για το Μεντράνο.

Αν και ποτέ δεν είναι αργά.

Στην περίπτωση που το αποτέλεσμα στο ντέρμπι της προσεχούς Κυριακής είναι αυτό που όλοι αναμένουν,δηλαδή νίκη του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ,ο Βγενόπουλος ίσως πραγματοποιήσει την απειλή του να τους διώξει όλους από την ομάδα του "πολυμετοχικού".

Οπότε τυπάρα να η ευκαιρία.

Παράτα το ποδόσφαιρο και ξεκίνα να ψάχνεις τις αγγελίες για κλόουν.

Η επιτυχία σου θεωρείται δεδομένη.
Η φωτό από το www.sport24.gr

Υ.Γ. Την Κυριακή είχαμε και την παραίτηση του Ντέμη από την προεδρία της ΑΕΚ.

Δεν το κρύβω ότι τον Ντέμη πάντα τον σεβόμουνα ως ποδοσφαιριστή.

Σε εποχές πλήρους επαγγελματισμού,αυτός έμεινε πιστός στην ομάδα του και δεν δίστασε να παρατήσει το ποδόσφαιρο για να την βοηθήσει.

Μακάρι η ΑΕΚ να βρεί κάποιον με τις γνώσεις και την όρεξη του Ντέμη γιατί το Ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη μιά ισχυρή ΑΕΚ.