Βαρεμάρας εγκόλπιον!

Βαρέθηκα...

Βαρέθηκα την ασχήμια της Αθήνας,του Πειραιά και των προαστίων τους.

Βαρέθηκα την άγρια εγκληματικότητα που σαρώνει κάθε γειτονιά.

Βαρέθηκα τους τρελλούς που κυκλοφορούν στους δρόμους,έτοιμοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν με τα cabrio και τα jeep τους.

Βαρέθηκα την απίστευτη κίνηση στους δρόμους της Αθήνας,που σου σπάει τα νεύρα.

Βαρέθηκα τα αυτοκίνητα με την μουσική στην διαπασών και τις κομμένες εξατμίσεις των μηχανών,που σου τρυπάνε τ'αυτιά.

Βαρέθηκα τους πολιτικούς μας.Ενα μάτσο αμόρφωτοι ή στην καλύτερη περίπτωση ημιμαθείς,εκτός ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων.

Βαρέθηκα τους αστυνομικούς,που αν δεν τα κάνουν θάλασσα,αδιαφορούν πλήρως για τους δύσμοιρους πολίτες που τους χρειάζονται.

Βαρέθηκα τους δημοσιογράφους και τους τηλεοπτικούς αστέρες οι οποίοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ακρίβεια,όταν αυτοί ζούν μέσα στην χλιδή αμοιβόμενοι με τεράστια ποσά.

Βαρέθηκα την δουλειά μου,που για να δώ προκοπή πρέπει να εξασκηθώ στο ευγενές σπόρ του γλυψίματος και της ρουφιανιάς.

Βαρέθηκα να κάνω υπολογισμούς για το αν θα καταφέρω να βγάλω τον μήνα με τον μισθό μου,ή θα χρειαστώ κι άλλο δάνειο.

Βαρέθηκα να έχω υποθηκεύσει τα όνειρα μου στις αιματορουφήχτρες τράπεζες.

Βαρέθηκα την ζωή μου που βουλιάζει στην καθημερινή της ρουτίνα.Σπίτι-δουλειά,δουλειά-σπίτι.

Βαρέθηκα τους πάντες και τα πάντα,βαρέθηκα εμένα,την γυναίκα μου,τους φίλους μου,το σπίτι μου.

Τελικά γιατρέ μου είναι σοβαρή η κατάσταση μου ή απλά χρειάζομαι διακοπές;