ΟΛΟΙ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ!!!

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Μάνος και ασφαλιστικό.

Στην εκπομπη του Γιάννη Πολίτη στην ΝΕΤ για το ασφαλιστικό συμμετέχει και ο γκουρού του νεοφιλελευθερισμού Στέφανος Μάνος.

Πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (άλλη μιά από τις φαεινές ιδέες του προέδρου),ο Μάνος σε απόλυτη συμφωνία με τον ευρωβουλευτή της ΝΔ Γιάννη Μαρίνο,προτείνει αύξηση ορίων ηλικίας,μείωση συντάξεων και περικοπή των βαρέων και ανθυγιεινών.

Μιά πρωτοποριακή του πρόταση είναι (Γιώργο δεν πιστεύω να σου μπαίνουν τίποτα ιδέες),να δουλεύουμε 40 χρόνια,αφού έτσι κι αλλιώς ζούμε περισότερο σήμερα.

Σε πλήρη απαρτία με τους προηγούμενους και ο νύν αγαπημένος πολλών πασόκων,ο δημοσιογράφος της Καθημερινής,Πάσχος Μανδραβέλης.

Α ρε κάτι αστέρια που είχε το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ στις τάξεις του.

Δεν θέλω καν να φαντάζομαι το σενάριο νίκης μας το 2004 με υπουργό οικονομικών τον Μάνο,όπως τότε ακουγόταν.

Ακόμα ξύλο θα τρώγαμε όλοι μας.

3 σχόλια:

NdN είπε...

καλημέρα,

Επέτρεψε μου μία διόρθωση. Ο Μάνος εκλέχθηκε βέβαια στο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν διετέλεσε ποτέ βουλευτής του Κινήματος, μιας και ανεξαρτητοποιήθηκε αμέσως χωρίς να ενταχθεί στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.

Ετσι θυμάμαι τουλάχιστον.

theodore είπε...

@ndn
Εχεις δίκιο.
Αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία,η οποία είναι ότι το ΠΑΣΟΚ,στέρησε την δυνατότητα άξιων συντρόφων για να προσφέρει την βουλευτικη έδρα στους Μάνο και Ανδριανόπουλο.

Το τρύκ της ανεξαρτητοποίησης το χρησιμοποιεί σήμερα και η ΝΔ με τον Κουκοδήμο.

Αλήθεια αν ο Βενιζέλος και ορισμένοι ακόμα βουλευτές δήλωναν ανεξάρτητοι θα το δεχόταν το ΠΑΣΟΚ ή θα τους βάφτιζε αποστάτες;

Τέλος πάντων το μείζον είναι ότι η συνεργασία αυτή στοίχισε και στοιχίζει ακόμα στο Κίνημα.

Οταν μπλέκεις μήλα με πορτοκάλια αυτά είναι τα αποτελέσματα.

dimitris είπε...

Άκουσες αλλά δεν κατάλαβες. Ή ίσως δεν θέλησες να καταλάβεις.

Ο Μάνος δεν είπε τίποτα περισσότερο παρά το αυτονόητο. Με πολύ απλά μαθηματικά, το ασφαλιστικό δεν αντέχει. Οπότε υπάρχουν δυο ενδεχόμενα. Είτε αλλάζουν οι όροι, είτε χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να αυξήσουμε τους φόρους για να πληρώνουμε τις συντάξεις. Αν βλέπεις εσύ κάποια άλλη λύση, θα έχει ενδιαφέρον να τη συζητήσουμε.

Θα μπορούσες να πεις πως πρέπει να παταχθεί η εισφοροδιαφυγή, και θα είχες απόλυτα δίκιο. Όμως και πάλι τα χρήματα που χρειάζονται είναι πολύ περισσότερα απ' όσα θα μπορούσαν να βρεθούν ακόμα και με τις ιδανικότερες συνθήκες.

Φυσικά υπάρχει και το ανταποδοτικό σύστημα. Δηλ. καθένας πληρώνει ότι εισφορές θέλει και για όσο χρόνο θέλει, κι όταν θελήσει να βγει στη σύνταξη χρησιμοποιεί το ποσόν που έχει μαζευτεί και παίρνει ανάλογα.

Το τελευταίο είναι και το πιο δίκαιο. Για όσους δεν θα φτάνει η σύνταξη, και εφόσον χρήζουν υποστήριξης από την πολιτεία, θα πρέπει να υπάρχουν άλλα βοηθήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό, όχι όμως από τα χρήματα που έχουν πληρώσει οι υπόλοιποι ασφαλισμένοι.

Σήμερα γενικώς υπάρχει ένα μπάχαλο. Κανείς δεν ξέρει τι χρωστάει σε ποιόν. Κι έτσι όλοι λένε το μακρύ τους και το κοντό τους.