ΟΛΟΙ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ!!!

Κυριακή 13 Απριλίου 2008

ΠΑΣΟΚ-ΔΟΛ,σχέσεις στοργής!

Είναι φανερή εδώ και καιρό η μεταστροφή του κλίματος στις σχέσεις ΔΟΛ-ΠΑΣΟΚ.
Τέρμα οι επιθέσεις εκατέρωθεν γιά άχρηστους ηγέτες και διαπλεκόμενους ιδιοκτήτες.
Το τι συμφωνίες έχουν προκύψει κάτω από το τραπέζι,ούτε με απασχολεί,ούτε πιστεύω ότι είναι το πιο σημαντικό.
Απλά αποδεικνύεται ακόμα μιά φορά πόσο πρόχειρα και ερασιτεχνικά αντιμετώπισε ο ΓΑΠ στο πρόσφατο παρελθόν τις σχέσεις του κόμματος με τα ΜΜΕ.
Είχα γράψει πρόσφατα ότι τα ΜΜΕ πρέπει να έχεις την ικανότητα να τα χρησιμοποιείς για να αποκτήσεις τα προσδωκόμενα οφέλη μέσα από αυτήν την αμφίδρομη σχέση.
Ο ΓΑΠ και οι "ταλιμπαν" του,ξεχνώντας αυτήν την βασική αρχή,προχώρησαν σε μιά κατά μέτωπον επίθεση εναντιον των παραδοσιακά φιλικών προς το ΠΑΣΟΚ,ΜΜΕ.
Μέχρι πρίν λίγο καιρό μας καλούσαν μέσα από τα blogs τους,να μποϋκοτάρουμε τα έντυπα του ΔΟΛ και του Μπόμπολα,να σταματήσουμε να βλέπουμε το MEGA CHANEL και να απορρίψουμε κάθε σχέση με τους τρισκατάρατους εκδότες.
Ισως οι ίδιοι ανακαλύψουν ξανά την Αμερική από αύριο.
Ισως γίνουν ακόμα και οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του Πρετεντέρη,αρκεί να γράφει αυτά που θέλουν να διαβάζουν.Εδώ έγιναν οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του Μανδραβέλη,που δεν σταματά να εξυμνεί τα καλά του νεοφιλελευθερισμού.
Προετοιμαστείτε λοιπόν για την μεγάλη κωλοτούμπα.
Το σημερινό πρωτοσέλιδο του ΒΗΜΑΤΟΣ είναι χαρακτηριστικό της αλλαγής στάσης του Συγκροτήματος Λαμπράκη,που για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα,μόνο τυχαία δεν είναι.




7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

είναι θετικό που έστω και τώρα αντιλήφθηκαν το λάθος να τα βάλουν με τα ΜΜΕ.
Πάντως φαίνεται η αλλαγή του κλίματος.
Ας μείνουμε σε αυτό και ας αφήσουμε τα παλιά να ξεχαστούν...

Ανώνυμος είπε...

Έτσι είναι.Γιατί μπορεί ο Γιώργος να κέρδισε εσωκομματικές εκλογές κόντρα στον Λαμπράκη,αλλά το ζήτημα είναι η κυβέρνηση.Θα πρέπει πάντως να παραδεχτούμε ότι υπήρξε πολεμική εναντίον του.Ίσως να μην τη διαχειρίστηκε σωστά,αλλά τα δημοσιεύματα και τα καυτά σχόλια είναι πολύ πρόσφατα.

Grammateas είπε...

Παιδιά εδώ κάνει μπάμ ότι υπήρξε συμφωνία. Και οι τυφλοί είδαν. Να δούμε και σήμερα την δημοσκόπηση του Πρετεντέρη...

theodore είπε...

Βρε παιδιά να ξεκαθαρίσουμε κάτι που έχει παρεξηγηθεί στην Ελλάδα.
Μπορεί ή δεν μπορεί ο Τύπος να ασκήσει κριτική;
Μπορεί ή δεν μπορεί ο κάθε δημοσιογράφος να εκφέρει γνώμη;
Εμείς βλέπουμε πίσω από κάθε κριτική φωνή,συνωμοσίες και φανταστικά σενάρια.
Σήμερα διάβαζα ότι ο Γκόρντον Μπράουν έχει πατώσει στις δημοσκοπήσεις και ήδη ο Αγγλικός Τύπος του ζητά να παραιτηθεί.
Πως εκεί έχουν το δικαίωμα και εδώ όχι;
Κακά τα ψέμματα.
Ο ΓΑΠ δεν τραβούσε,δεν τραβάει και δεν πρόκειται να τραβήξει.
Αν το πούμε αυτό δηλαδή,είμαστε όλοι πληρωμένοι και διαπλεκόμενοι;
Απλά στην χώρα μας αρεσκόμαστε στα σενάρια κάθε μορφής.
Εδώ βγήκε ο ΓΑΠ αδικημένος,ενώ όλοι μας γίναμε μάρτυρες της αήθους επίθεσης στον Βενιζέλο,πότε με το επίθετο του και πότε με τους ιπτάμενους καφέδες.

Ανώνυμος είπε...

Eίναι ακατανόητη και αρκετά απολίτικη η προσωποποίηση του "κακού" και του "καλού" στην πολιτική, όταν μάλιστα δεν συμβαδίζουν τα γεγονότα με τις κρίσεις. Αφού σ' αρέσουν, όμως, οι ρόλοι του καλού και του κακού, θα συμμορφωθώ και θα δηλώσω "άσχημος".
Γίνεται ακόμα πιο ακατανόητη η επιθετικότητα σε ένα εκλεγμένο Πρόεδρο κόμματος, όταν αυτός που την μετέρχεται δηλώνει "μέλος του κόμματος". Το ρόλο της απαξίωσης του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ τον παίζουν πολλοί και μάλιστα με επιτυχία. Προς τι να το κάνω κι εγώ; Και μάλιστα, έχοντας στο τσεπάκι μου και το εναλλακτικό όνομα; Ελάχιστη συγκίνηση προξενείς. Κάτι σαν αυτοϊκανοποίηση φαίνεται.
Θα σε βοηθήσω, όμως στο τωρινό σου σχόλιο, επιβεβαιώνοντας και επαυξάνοντας: Πώς και δεν είδες ότι το νεοσύστατο και "καινοτόμο" wikipolitics έχει για χορηγό ΤΑ ΝΕΑ;
Εγώ, πάντως, εξακολουθώ να μη διαβάζω έντυπα του συγκροτήματος. Δεν θέλω να με περνάνε για ....(βάλε όποια λέξη θέλεις). Αλλού είναι το πρόβλημα της πολιτικής, του ΠΑΣΟΚ, της αριστεράς και όχι στους, κατά τη δική μας όρεξη, "καλούς" και "κακούς". Το πρόβλημα βρίσκεται στους άσχημους.

theodore είπε...

@odyssey
Το θέμα με το wikipolitics και τα ΝΕΑ,το γνωρίζω.
Μα δεν χρειάζεται να είναι κανείς φωστήρας για να καταλάβει τι έχει παιχτεί.
Αλλωστε οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν για τις συναντήσεις ΓΑΠ και Ψυχάρη πρόσφατα.
Ως εδώ ήταν ο ανένδοτος.
Οσο για την θεωρία ότι ένα μέλος κόμματος δεν δικαιούται να κρίνει,ακόμα και να κριτικάρει τον πρόεδρο,την βρίσκω τόσο βαθιά αντιδημοκρατική που δεν μπαίνω καν στον κόπο να την σχολιάσω.
Αυτό έλειπε τα μέλη ενός κόμματος να ήταν σαν τα πρόβατα που απλά ακολουθούν τον ποιμένα.
Οσο για τα έντυπα του Συγκροτήματος,είμαι ο τελευταίος που θα τα υπερασπιστώ.
Απλά πιστεύω ότι ένα κόμμα στην πορεία του προς την νίκη χρειάζεται συμμάχους και όχι εχθρούς.
Αυτό είναι όλο.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είπα πουθενά ότι «ένα μέλος κόμματος δεν δικαιούται να κρίνει, ακόμα και να κριτικάρει τον πρόεδρο». Σχολίασα την εμμονή στις κρίσεις για το πρόσωπο και τις ικανότητες του. Η εμμονή αυτή, όταν συνοδεύεται από την άποψη ««ένα κόμμα στην πορεία του προς τη νίκη χρειάζεται συμμάχους και όχι εχθρούς», υπηρετεί τις λογικές του Ολιγαρχικού αντιπροσωπευτικού συστήματος. Υποβαθμίζεται η πολιτική και προβάλλεται η ικανότητα. Πάμε από την ιδεολογία στη διαχείριση. Από την ουσία της πολιτικής μεταφερόμαστε στη συζήτηση για τον ικανότερο διαχειριστή της επικοινωνίας, τον καλύτερο διαχειριστή του συστήματος, τον ικανότερο πρωθυπουργό. Η εμμονή στα πρόσωπα διαπαιδαγωγεί τους πολίτες, σύμφωνα με τις επιλογές της Ολιγαρχίας και των δικών της media. Δεν είναι αυτοσκοπός η νίκη. Δεν είναι σκοπός η διαχείριση του καπιταλισμού. Για αυτούς που σκοπός είναι η νίκη και η διαχείριση και όχι η αλλαγή, ορθά ασχολούνται με το ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής του καταστροφικού καπιταλισμού. Υπάρχουν κι αυτοί που θέλουν το ΠΑΣΟΚ να γίνει ξανά κίνημα αλλαγής, από κόμμα καθεστωτικό. Και θα γίνει και πάνω σε αυτό ασκούμε πολιτική και εκφέρουμε κρίσεις. Για μια πολιτική των πολιτών και όχι των media.
Y.Γ. Δεν είναι κακή από μόνη της μια συνάντηση με οποιονδήποτε, ιδιαίτερα με έναν επιχειρηματία, που αναζητεί πελάτες και με έχει ανάγκη. Εξαρτάται ποιος δίνει τι. έτσι κι αλλιώς η ουσία είναι αλλού.