ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ.

Ελαβα στο e-mail μου και σπεύδω να δημοσιεύσω μιά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Μάκη Γιομπαζολιά,δημοτικού σύμβουλου με την παράταξη του Κώστα Σκανδαλίδη.

Συνέντευξη με τον δημοτικό σύμβουλο Αθηναίων Μάκη Γιομπαζολιά για τα αυξημένα προβλήματα εγκληματικότητας στην Αθήνα μια συνέντευξη ανατρεπτική για ένα σύμβουλο που προέρχεται από την αντιπολίτευση, γνωστό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και με αριστερές οικογενειακές καταβολές ο οποίος δεν διστάζει να ομολογήσει την ανάγκη για την αστυνόμευση της πόλης και την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης σαν λύση για την αυξημένη εγκληματικότητα που βασανίζει το κέντρο αλλά και τις γειτονιές της Αθήνας

Κύριε Γιομπαζολιά, μήπως είναι υπερβολικές οι κραυγές διαμαρτυρίας, για την εγκληματικότητα και την ποικίλη παραβατικότητα στο κέντρο της Αθήνας ;

Όσο είναι υπερβολικές κάποιες από αυτές τις κραυγές, που τείνουν να παρουσιάσουν την Αθήνα σαν πόλη του εγκλήματος άλλο τόσο υπερβολική και χαζοχαρούμενη είναι και η άποψη ότι τίποτε σπουδαίο δεν συμβαίνει.Μόνο εθελοτυφλούντες δεν θέλουν να βλέπουν καθαρά ότι αποτελούν μεγάλα προβλήματα της πρωτεύουσας και ιδιαίτερα του κέντρου της η γκετοποίηση, η ανασφάλεια και η εξαθλίωση. Στοιχεία που προκαλούν φόβο και τρόμο στους πολίτες και απειλούν την Αθήνα, ως τόπο τουριστικού προορισμού για τους ξένους.

Πως προσδιορίζετε την αυξημένη εγκληματικότητα ; Αναφέρεστε στα πρόσφατα φονικά και τις ληστείες ;

Αυτά είναι δυσάρεστα αποτελέσματα αλλά όχι αιτίες.Πολλά κοινωνικά προβλήματα, που παράγουν μορφές εγκληματικότητας, συνυπάρχουν και οξύνονται σε όλες τις περιοχές της Αθήνας. Μαζικά στο ιστορικό κέντρο της και μεμονωμένα αλλά το ίδιο ή και περισσότερο επικίνδυνα στις σκοτεινές γειτονιές της. Λαθρομετανάστευση, πορνεία, ναρκωτικά, παράνομο εμπόριο, κοινή εγκληματικότητα, κοινωνική περιθωριοποίηση και ανθρώπινη εξαθλίωση. Όλα αυτά μαζί και άλλα παράπλευρα στοιχεία παράγουν το αίσχιστο αποτέλεσμα : Γκετοποίηση του κέντρου, δράση εγκληματικών συμμοριών και φόβο των πολιτών. Κατάσταση που δεν έχει καμία σχέση ούτε με την ρομαντική Αθήνα της μνήμης μας ούτε με την λαμπερή και όμορφη, ασφαλή και ειρηνική , πολύχρωμη και πολυπολιτισμική Αθήνα που θέλουμε σήμερα και αύριο.

Φταίει η Δημοτική Αρχή για αυτήν την κατάσταση ;

Η Αθήνα και οι άλλοι δήμοι του λεκανοπεδίου είναι η μισή Ελλάδα. Η ευθύνη επομένως ανήκει κυρίως στην κεντρική Κυβέρνηση, που δεν φροντίζει, για την πρόληψη και, όπου χρειάζεται, την καταστολή τέτοιων φαινομένων. Όμως ο Δήμος της Αθήνας δεν μπορεί να είναι απλός θεατής και ακροατής. Οφείλει να παρέμβει δυναμικά. Να απαιτήσει από την Κυβέρνηση δράσεις που ο ίδιος δεν μπορεί. Να διεκδικήσει αρμοδιότητες που κακώς δεν έχει, για τέτοια μείζονα ζητήματα του «οίκου» του. Και να εξαντλήσει τις σημερινές του δυνατότητες, για την αποφασιστική συμβολή του στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Ποια μέτρα βλέπετε πρόσφορα, για την αντιμετώπιση του προβλήματος ;

Βελτίωση της γενικής αστυνόμευσης στις κρίσιμες περιοχές και σημεία της Αθήνας και ιδίως του κέντρου της. Καλύτερη αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης. Περισσότερο οργανωμένη ιατρική και κοινωνική φροντίδα για τους ουσιοεξαρτημένους, μεταξύ άλλων και με αποκέντρωση των κέντρων βοήθειας ( ΟΚΑΝΑ ) και αποκατάστασής τους. Αυστηρή πάταξη του εμπορίου ναρκωτικών και της εκμετάλλευσης μεταναστών και γυναικών σε πορνεία. Ιδιαίτερη φροντίδα και βοήθεια σε οικονομικά και οικογενειακά εξαθλιωμένα άτομα, καθώς και ειδική περίθαλψη των αστέγων. Ανηλεές κυνηγητό και εξάρθρωση των εγκληματικών συμμοριών. Πρόγραμμα με ειδικά κίνητρα, για αποκέντρωση επαγγελματικών δραστηριοτήτων αλλοδαπών ώστε να πάψουν κάποιοι δρόμοι και πλατείες του κέντρου ( π.χ. Μενάνδρου, Ευριπίδου, Βάθης, Κουμουνδούρου, ΕΞΑΡΧΕΙΑ ) να αποτελούν τόπους συγκέντρωσης ποικίλων στοιχείων και βάσεις γκετοποίησης του κέντρου και όχι μόνο. Τέτοια μέτρα αφορούν τόσο τις κυβερνητικές όσο και τις δημοτικές υπηρεσίες και ευθύνες. Επί πλέον ο Δήμος μπορεί και πρέπει να προχωρήσει σε έργα αναβάθμισης και εξωραϊσμού κεντρικών και περιφερειακών σημείων της πόλης, με προτεραιότητες την καθαριότητα, τον φωτισμό και το πράσινο. Να αντιμετωπίσει αποφασιστικά το παραεμπόριο. Να προχωρήσει σε πεζοδρομήσεις στο κέντρο της πόλης και να απαιτήσει την κυκλοφοριακή αποσυμφόρησή του καθιερώνοντας εσωτερική συγκοινωνία με μίνι λεωφορεία και διευκολύνοντας την κυκλοφορία ποδηλάτων. Και να εφαρμόσει προγράμματα πυκνών πολιτιστικών εκδηλώσεων στο κέντρο και τις γειτονιές, δίνοντας έντονη πολιτιστική ζωή εκεί κυρίως όπου δρουν τώρα ανεξέλεγκτα εγκληματικά στοιχεία και συμμορίες.

Όλα αυτά και άλλα πολλά πρέπει να γίνονται συστηματικά. Και επειδή αφορούν πολλές διαφορετικές κρατικές και δημοτικές υπηρεσίες αλλά και σταθερή συνεργασία με φορείς και συλλόγους κατοίκων, ίσως πρέπει να συντονίζονται από ένα κέντρο αποτελεσματικής συνεργασίας όλων.

Μιλήσατε για αλλοδαπούς μετανάστες ; Μήπως αυτοί οι ατυχείς αποτελούν τον «σάκο του μποξ» για ότι θέλει να ξορκίσει η δική μας ανικανότητα ;

Ασφαλώς η εγκληματικότητα για την οποία μιλάμε τώρα δεν έχει εθνικότητα. Και ντόπιοι και αλλοδαποί μετέχουν σε αυτήν. Εθελοτυφλούμε όμως και πάλι, αν κάνουμε πως δεν βλέπουμε, ότι στους δρόμους και τις πλατείες που γκετοποιούνται η συντριπτική πλειοψηφία των συναθροιζόμενων αλλά και των παρεμβατικά συμπεριφερόμενων είναι αλλοδαποί μετανάστες. Πολλά τα κοινωνικά, οικονομικά κ.λ.π. προβλήματα που κάνουν μερικούς από αυτούς- όπως και ντόπιους άλλωστε – να είναι ευεπίφοροι σε παραβατικότητα, ως δράστες ή και ως θύματα. Πρέπει να διαλυθούν τα γκέτο, να εξαρθρωθούν οι εγκληματικές συμμορίες, με συγκεκριμένες δράσεις και μέτρα, που δεν θα χαρακτηρίζονται από ανόητο και αναποτελεσματικό άλλωστε ρατσισμό.

Τι λέτε για τις απόψεις που διατυπώνονται, ότι η περισσότερη αστυνόμευση και δη η εμπλοκή της Δημοτικής Αστυνομίας σε αυτό εγκυμονεί κινδύνους αστυνομοκρατίας και κρατικής αυθαιρεσίας, ιδιαίτερα απέναντι σε αλλοδαπούς μετανάστες ;

Λοιπόν, να μιλήσουμε καθαρά, απέναντι στους πολίτες της Αθήνας. Και να πάρει καθένας μας τις ευθύνες του.Η αστυνομική αυθαιρεσία αντιμετωπίζεται με σωστές πολιτικές των δημοκρατικών πολιτικών αρχών. Η Αστυνομία, που κάνει τη δουλειά της σωστά και ελέγχεται από τις πολιτικές αρχές, δεν είναι έξω από τη Δημοκρατία. Οι αστυνομικοί είναι κρατικοί και δημοτικοί υπάλληλοι, δεν είναι κράτος εν κράτει. Είναι ευθύνη της κρατικής και δημοτικής πολιτικής εξουσίας, να εξασφαλίσουν την αναγκαία αυξημένη αστυνόμευση της πόλης, για να νοιώθουν ασφαλείς όλοι οι πολίτες της Αθήνας, ημεδαποί και αλλοδαποί, χωρίς αστυνομοκρατία. Χρειάζονται όμως τομές στην λειτουργία της αστυνομίας, τόσο της ΕΛΑΣ όσο και του Δήμου.

Δηλαδή ;

Για παράδειγμα μπορούμε να απαλλάξουμε τους αστυνομικούς της ΕΛΑΣ από καθήκοντα ξένα προς το αστυνομικό τους έργο, όπως η διακίνηση δημοσίων εγγράφων, η φύλαξη ποικίλων «προσωπικοτήτων», αγορανομικοί, πολεοδομικοί και περιβαλλοντικοί έλεγχοι κ.λ.π. Ακόμη και η δουλειά της γνωστής μας Τροχαίας, που μπορεί να περιέλθει ως αρμοδιότητα στους Δήμους. Έτσι και η ΕΛΑΣ θα προσφέρει περισσότερη αστυνόμευση ασφάλειας και τάξης και η Δημοτική Αστυνομία θα έχει ουσιαστικότερο έργο ελέγχων. Και κοινά συνεργεία των δύο μπορούν να αστυνομεύουν αποτελεσματικά τόσο το κέντρο όσο και τις γειτονιές της πόλης.

Δεν σας ενοχλεί, μήπως σας κατηγορήσουν για «αστυνομολαγνεία» ;

Δεν με ενοχλεί η …μπουρδολογία . Η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας θέλει πολιτικές και κοινωνικές παρεμβάσεις για τις αιτίες του αλλά και αστυνομικές επεμβάσεις παρεμπόδισης και , όπου είναι αναγκαίο, καταστολής της. Όσοι κοντεύουν να κάνουν ιδεολογία την …κατάργηση της Αστυνομίας, ως ενός από τα μέσα δράσης της Δημοκρατίας σε όλες τις χώρες του κόσμου, είτε δεν πιστεύουν πραγματικά στην Δημοκρατία είτε έχουν τρικυμία εν κρανίο.