ΟΜΙΛΙΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ

«Ο κ. Καραμανλής δείχνει ότι δεν κατάλαβε πως είναι και αυτός παραλήπτης ενός πολύ καθαρού και σκληρού μηνύματος, πως διαθέτει μία οριακή αυτοδυναμία βασισμένη σε λίγες χιλιάδες ψήφων. Αν έχει την ψευδαίσθηση ότι παίζει μόνος στο γήπεδο, είναι γελασμένος», ανέφερε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος, Ευάγγελος Βενιζέλος, στην ομιλία του κατά τη συζήτηση στη Βουλή. Στην ομιλία του, ο κ. Βενιζέλος υιοθέτησε τη δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου ότι το ΠΑΣΟΚ θα βγει από την εσωκομματική του ανασυγκρότηση ακόμα πιο δυνατό και προειδοποίησε την κυβέρνηση ότι το κόμμα του δεν πρόκειται να της δώσει περίοδο χάριτος. «Σε περίπτωση που η κυβέρνηση επιχειρήσει να παίξει με τους θεσμούς με αφορμή τον εκλογικό νόμο, ας γνωρίζει ότι στις επόμενες εκλογές εμείς θα είμαστε εγκαίρως έτοιμοι και θα το μετανιώσει», σημείωσε. Σε ό,τι αφορά τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, ο κ. Βενιζέλος υποστήριξε πως ο κ. Καραμανλής «εμφανίστηκε χωρίς κανένα σχέδιο για τη χώρα. Διατύπωσε έναν προγραμματικό λόγο υπηρεσιακού χαρακτήρα, ευθύγραμμο, διοικητικό και όχι πολιτικό, ένα άθροισμα εξαγγελιών χωρίς δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα, χωρίς άξονες, χωρίς προτεραιότητες. Δεν μπόρεσε να επιλέξει και να αναδείξει, έστω και δύο προτεραιότητες για κάθε υπουργείο.» »Η χώρα θέλει κάτι παραπάνω από την απλή διαχείριση και ο κ. Καραμανλής που έχει αποτύχει και ως διαχειριστής, ως διαχειριστής κρίσεων, εμφανίζεται σήμερα πολιτικά φτωχός, χωρίς ιδέες και χωρίς δυνατότητα να διατυπώσει στόχους κοινωνικούς, να εμπνεύσει τη χώρα» ανέφερε. «Ο κ. Καραμανλής κράτησε κλειστά τα χαρτιά του, δεν εξειδίκευσε καμία προεκλογικού χαρακτήρα εξαγγελία του, θέτοντας μόνο το ζήτημα των εκλογών. Και ενώ εμφανίστηκε να επισείει μια απειλή - ή αυτοδυναμία, ή νέες εκλογές- κατά βάθος θέτει υπό αίρεση τη δική του κυβέρνηση και τη δική του δυνατότητα να ασκήσει εξουσία. Αυτό το μήνυμα πρέπει να πάρει και παίρνει από την αντιπολίτευση ο κ. Καραμανλής» υπογράμμισε. Απαντώντας στον κ. Βενιζέλο, ο Ευ.Μεϊμαράκης, υπογράμμισε πως «ουδείς έχει θέσει θέμα πρόωρων εκλογών. Οι εκλογές θα γίνουν το 2011. Η ΝΔ είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε τετραετή διακυβέρνηση».

Από http://www.ethnos.gr/

Το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείται (Ανδρέας Παπανδρέου)

Από www.salata.wordpress.com

ΠΟΙΟΙ....ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ???

ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ Για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ «καίγονται» πιο πολύ οι δεξιοί
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ gpapachristos @dolnet.gr

Σε μεγάλη εσωτερική αναταραχή τη βλέπω τη Νέα Δημοκρατία (την έκανα την έκπληξη, από την πρώτη κιόλας αράδα, εντάξει; Πώς το ΄κανε προχθές ο Γιώργος με την κάλπη; Ε, έτσι ακριβώς)! Επανέρχομαι: διαβλέπω λοιπόν να ζορίζεται σοβαρά η Νέα Δημοκρατία και δεν εννοώ τις νεοδημοκρατικές ψήφους που δεν έλαβε ο Σιούφας για πρόεδρος της Βουλής (μεταξύ μας, θα είναι ασφαλώς καλύτερος και κατά πολύ από την Μπενάκη). Δεν αναφέρομαι ούτε στις ψήφους που αναμένει να λάβει η κυβέρνηση αύριο το βράδυ (και που θα συγκεντρώσει πιστεύω) διότι αυτά γίνονταν και γίνονται, σε τέτοιες περιπτώσεις. Δεν εννοώ καν τον όμιλο των «πικραμένων» κάθε λογής που άφησε ο Καραμανλής εκτός κυβέρνησης και τώρα δεν ξέρουν πώς να διαθέσουν τον ελεύθερο χρόνο τους - διότι όταν είσαι υπουργός είσαι ωραίος και μοιραίος, μετά άσ΄ τα, περιέρχεσαι συνήθως στην αρμοδιότητα του Γιάννη του δικού μου, στη Λέρο. Εννοώ ότι αυτό που δοκιμάζει την ενότητα της Νέας Δημοκρατίας, που οδηγεί τα πράγματα στα άκρα, είναι... ο Γιώργος Παπανδρέου! Άκουσα με προσοχή τον Μητσοτάκη να χαρακτηρίζει «τρελά» αυτά που κάνει ο Γιώργος. Και μετά πληροφορήθηκα και τις εκτιμήσεις του προέδρου Κώστα (Καραμανλή), ότι η κίνηση του Γιώργου ήταν «μεγαλοφυής» και πως «θα του βγει θετικά»- σε καλό δηλαδή!! Κι ύστερα έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται: είμαι καλά γιατρέ μου ή πρέπει να ανατρέξω κι εγώ στις υπηρεσίες του Γιάννη; Διότι τι άλλο μας απομένει, διαπιστώνοντας ότι για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να ενδιαφέρονται περισσότερο οι δεξιοί, απ΄ ό,τι οι ΠΑΣΟΚοι; Τίποτε. Κι αν υποψιαστώ ότι ο πρόεδρος Κώστας προβεί, αύριο το βράδυ, και σε καμιά βαρυσήμαντη παρέμβαση-παραίνεση υπέρ της ενότητας του ΠΑΣΟΚ, διότι δεν πρέπει να υπάρξει θεσμικό κενό από την αναταραχή στην αξιωματική αντιπολίτευση, ε, τότε είναι που θα βαρέσουμε ομαδικά παράκρουση. Δεν το λέω τυχαία. Πληροφορούμαι εγκύρως ότι ο πρόεδρος Κώστας το σκέπτεται σοβαρά και επειδή είναι «μανούλα» στους τακτικισμούς δεν αποκλείεται να το κάνει. Ε, αυτά δεν αντέχω. Κι όποιος πει ότι είναι ανθεκτικός σε κάτι τέτοια, εντάξει δεν είναι σοβαρό, αλλά θα πρέπει να το κοιτάξει! Το συντομότερο δυνατόν, μάλιστα...
Οι παρατρεχάμενοι
Επίσης πρέπει να κοιταχτούν σοβαρά και οι «διάφοροι» παρατρεχάμενοι οι οποίοι περιβάλλουν τους δύο μονομάχους και, κατά τη γνώμη μου, κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά. Αναφέρομαι σ΄ αυτούς που έχουν δει την αναμέτρηση ως «ντέρμπι αιωνίων αντιπάλων», κάτι σαν Παναθηναϊκός- Ολυμπιακός δηλαδή. Και μου θυμίζουν κάτι τύπους που κάθε Δευτέρα, στα διαλείμματα του σχολείου, αισθανόσουν την ακαταμάχητη επιθυμία να τους καρπαζώνεις συνεχώς και αδιαλείπτως, αδιάφορο αν υποστήριζαν τη δική σου ομάδα ή την άλλη. Είμαι πολύ συγκεκριμένος. Μιλάω γι΄ αυτούς, ένθεν κακείθεν, που έχουν ονοματεπώνυμο- δηλαδή τους ξέρουμε, πώς το λένε- και οι οποίοι θεωρούν την 11η Νοεμβρίου ως ευκαιρία για ένα διαχρονικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Που σκέφτονται φωναχτά τις περισσότερες φορές ότι άμα βγει ο δικός μας θα εξωπετάξουν τους άλλους, τους ηττημένους. Για πολλούς λόγους, όχι πάντα τόσο καθαρούς. Καθαρή είναι μόνο η πρόθεσή τους. Και είναι ανάγκη πάσα να τους απομονώσουν οι υποψήφιοι αρχηγοί, άμεσα. Τώρα. Αλλιώς, θα το τινάξουν στον αέρα το μαγαζί, είναι βέβαιο...
Και η διάσπαση «παίζει»
Θα μου πεις και να απομονωθούν οι «περίεργοι», που περιγράφω παραπάνω, η ενότητα έχει εξασφαλιστεί; Αν κρίνω από αυτά που ακούω και από αυτά που μαθαίνω, δεν είμαι καθόλου βέβαιος. Καθόλου. Διότι ακόμη και η διάσπαση «παίζει», και παίζει γερά. Όπως παίζουν επίσης και θεωρίες που θέλουν τη διάσπαση να χρησιμοποιείται και από τους δύο ως όπλο για να πάρουν κόσμο μαζί τους. Για να προβληματιστεί ο αγνός οπαδός, να το «δουλέψει» στο μυαλό του και όταν έρθει η ώρα να ψηφίσει, να πει: αν είναι να διασπαστεί το Κίνημα, «κομμάτια να γίνει», κλείνω τα μάτια, καταπίνω τις αντιρρήσεις που έχω για τον εν λόγω υποψήφιο, σφαλίζω και τα αυτιά να μην επηρεαστώ από την γκρίνια που περιφέρεται γύρω μου γι΄ αυτόν και τον ψηφίζω επειδή είναι ο πιο επικίνδυνος να την «κάνει»! Εντάξει, δεν λέω ότι στην πολιτική υπάρχει χώρος για οσίους και αγγέλους, αλλά εμένα αυτό μου φαντάζει περίπου με περίστροφο στον κρόταφο. Τουλάχιστον...
Ένα δάκρυ
Πάντως, αν έχει ένα θετικό αυτό το τηλεοπτικό «ξεκατίνιασμα» που παρατηρούμε όλες αυτές τις ημέρες μεταξύ των ΠΑΣΟΚων- και προφανώς θα συνεχίσουμε να το βλέπουμε για πολύ ακόμη- είναι πως έχει επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στο κέντρο του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης, ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν οι πολίτες στις εκλογές. Αν μάλιστα το ΠΑΣΟΚ λειτουργήσει εξωστρεφώς και επιτρέψει και την τηλεοπτική κάλυψη των συνεδριάσεων της Εθνικής Συνδιάσκεψης (αν γίνει...), τότε ακόμη καλύτερα. Όλη η Ελλάδα θα βλέπει ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο γιατί ως προϊόν (που λένε και οι διαφημιστές, και με διαβεβαίωνε ένας γνωστός μου) «πουλάει». Αλλά και γιατί ο Έλληνας, ρε παιδί μου, είναι συνυφασμένος με την τραγωδία. Τυχαίο είναι ότι εδώ γεννήθηκε αυτό το είδος θεάτρου; Τον θέλει λοιπόν τον αδελφοσπαραγμό, αδιάφορο αν το αίμα κυλάει στον δρόμο. Και τρελαίνεται για καταστάσεις «Κράμερ εναντίον Κράμερ» και άλλα τέτοια τραγικά. Γιατί παράλληλα με το πλατύ του χαμόγελο, στο μάτι του πάντα υπάρχει ένα δάκρυ, έτοιμο να κυλήσει στο μάγουλό του...

Από www.tanea.gr

Τι ΠΑΣΟΚ θέλουμε?

Σύντροφοι,

Απ' ότι δείχνουν τα πράγματα θα έχουμε ξανά εκλογές πολύ σύντομα.

Ο Καραμανλής εκμεταλευόμενος την εσωστρέφεια που διακατέχει το ΠΑΣΟΚ και το διχαστικό κλίμα που κάποιοι προωθούν,έχει αποφασίσει να εγκαθιδρύσει τον δικό του "Αιώνα του Περικλέους".

Πρέπει να εκμεταλευτούμε με την σειρά μας,την υπεροψία και την υποτίμηση του Κινήματος μας,από την Νέα Δημοκρατία.

Πρέπει όσο το δυνατόν ποιο γρήγορα να εκλέξουμε τον νέο μας Πρόεδρο,και ν'αρχίσουμε να συσπειρωνόμαστε γύρω απ' αυτόν.

Δυστυχώς αν πάμε και στις επόμενες εκλογές με τις ίδιες αποτυχημένες συνταγές του 2007,το αποτέλεσμα θα είναι πάλι το ίδιο.Στείρα αντιδεξιά ρητορεία,παροχολογίες,μεγαλοστομίες και κραυγές,ούτε βοήθησαν,ούτε θα βοηθήσουν στις σημερινές συγκυρίες.

Κατά την γνώμη μου το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να εξαγγείλει μια ρεαλιστική πολιτική,μακρυά από ψευδεπίγραφες διακρίσεις αριστεράς-δεξιάς.

Τι σημαίνει στην εποχή μας αυτός ο διαχωρισμός?

Γιατί να θεωρούνται ακόμα και σήμερα αριστεροί και προοδευτικοί,οι υποστηρικτές του ΚΚΕ?
Που βρίσκεται ο προοδευτισμός των θέσεων τους?
Στα τσιτάτα του Μάρξ και του Λένιν?

Πόσο επίκαιρες μπορεί να θεωρούνται ιδεολογίες περασμένων αιώνων,οι οποίες ναί μέν ανταποκρινόντουσαν στις ανησυχίες και στους προβληματισμούς εκείνων των χρόνων,αλλά σήμερα εκφράζουν ισχνές μειοψηφίες?

Γιατί να θεωρούνται αριστεροί και προοδευτικοί αυτοί που καίνε τον Αγνωστο Στρατιώτη,που πετάνε μολότωφ στους αστυνομικούς?

Γιατί να θεωρούνται αριστεροί και προοδευτικοί οι πάτρωνες αυτών των περιθωριακών στοιχείων?

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να απαλλαχθεί απο προκαταλήψεις και βαρίδια του χθές.

Πρέπει να αποδείξει σύντομα ότι η πρόταση εξουσίας της Κετροαριστεράς είναι καλύτερη,ποιό σύγχρονη και ποιό επίκαιρη στις σύγχρονες επιταγές από αυτήν της Κεντροδεξιάς.

Πρέπει να αποδείξει ότι είναι τολμηρό,καινοτόμο,νεωτερίστικο.

Ας το καταλάβουν όμως όλοι καλά.Με μπαγιάτικα πρόσωπα και πολιτικές ξεπερασμένες δεν μπορείς να πείσεις την Κοινωνία.

Η Κοινωνία διψάει για φρέσκες ιδέες,νέα πρόσωπα,που να ανταποκρίνονται στα κελεύσματα των καιρών.

Το ΠΑΣΟΚ ήταν,είναι και θα είναι Κίνημα Αλλαγής.

Γι' αυτό έχει την δύναμη πρώτα απ' όλα,να αλλάζει το ίδιο.


Με συντροφική εκτίμηση.


Ενα μέλος του ΠΑΣΟΚ

Επιστολη συντρόφου

Υπενθύμιση για ξεχασιάρηδες συντρόφους...........................................................................Ακούω τους αγαπητούς συντρόφους που υπήρξαν πρώην Υπουργοί στις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη τους κκ Καστανίδη , Παπουτσή , Πετσάλνικο και Ρέππα να γυρίζουν από κανάλι σε κανάλι υποστηρίζοντας τη θέση του Προέδρου μας κυρίου Γιώργου Παπανδρέου ότι για όλα φταινε οι κυβερνήσεις του Σημίτη . Είναι τέτοιος ο φανατισμός που προσπαθούν να περάσουν για να μας διχάσουν, που ξεχνούν τις τόσες επιτυχίες στις οποίες και οι ίδιοι είχαν συμμετοχή.Τους υπενθυμίζω κάποιες λεπτομέρειες από τις τρεις τελευταίες Εθνικές εκλογές που φαίνεται καθαρά πως οι Έλληνες ψήφισαν :- Τον Απρίλη του 2000 , μετά 51 μήνες διακυβέρνησης Κώστα Σημίτη (από τον Γενάρη 1996) το Πα.σο.κ. ψήφισαν 3.007.596 Έλληνες ψηφοφόροι που αντιστοιχούσε στο 43,79% των εγκύρων ψηφοδελτίων .- Τον Μάρτη του 2004 , μετά από 47 μήνες διακυβέρνησης Κώστα Σημίτη το Πα.σο.κ. ψήφισαν 3.003.596 Έλληνες ψηφοφόροι που αντιστοιχούσε στο 40,6% των εγκύρων ψηφοδελτίων .- Τον Σεπτέμβρη του 2007 μετά από 42 μήνες διακυβέρνησης Κώστα Καραμανλή το Πα.σο.κ. ψήφισαν 2.727.702 Έλληνες ψηφοφόροι που αντιστοιχεί στο 38,1% των εγκύρων ψηφοδελτίων . Πολύ εύκολα βγαίνει από τους ανωτέρω αριθμούς ότι μετά το 2004 το Πα.σο.κ. δεν ’’τράβαγε’’ και αυτό φάνηκε στις Δημοτικές εκλογές του 2006 που ενώ χάσαμε πολλούς ’’δικούς’’ μας Δήμους , στην Χαριλάου Τρικούπη 50 πανηγύριζαν !!! Συνέπεια τραγική ήταν να χάσουμε την Προεδρία της ΚΕΔΚΕ που ήταν δική μας επί ’’κακού’’ Σημίτη .Μπορεί ο σύντροφος Μίμης Ανδρουλάκης , τον οποίον σημειωτέον σταύρωσα την 16-9-07 , αισθανόμενος κάποια ευγνωμοσύνη προς τον Γ.Α.Π. , να του είπε ότι έκαμε στην Κ.Ο. την πιό Παπανδρεική του ομιλία , λυπάμαι αλλά προσωπικά απογοητεύτηκα πλήρως . Έχει μετανιώσει ο Πρόεδρος , αυτό τουλάχιστον κατάλαβα εγώ , που δεν είχε διαγράψει το μισό Πολιτικό Συμβούλιο , οπότε δεν θα υπήρχαν σήμερα διεκδικητές της Προεδρίας .Λυπάμαι ειλικρινά πάρα πολύ που φθάσαμε σε αυτό το σημείο , διότι ο πρώτος που έχει πολώσει το κλίμα είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος .Με συντροφικούς χαιρετισμούς Μέλος Δ.Ο. Παλαιού Φαλήρου

Από επιστολή σε www.press-gr.blogspot.com

Η συνέντευξη Βενιζέλου στον Νίκο Ευαγγελάτο

Δέσμευση και πρόσκληση σε Γιώργο
«E» 28/9

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- Zυμώσεις για επίσπευση «E» 28/9

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΡΗΣ

Το γάντι στον Γ. Παπανδρέου έριξε χθες ο κ. Ευ. Βενιζέλος, δηλώνοντας ότι ο ίδιος θα αποδεχθεί το αποτέλεσμα της εκλογής και αν είναι αρνητικό γι' αυτόν θα παραμείνει στο πλευρό του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, καλώντας όμως και αυτόν να προβεί σε αντίστοιχη δήλωση.

Στην πρώτη εφ' όλης της ύλης συνέντευξή του, μετά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, στην τηλεόραση του «Αντέννα» και τον Ν. Ευαγγελάτο, ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις, κάνοντας μάλιστα αυτοκριτική για τα λάθη του, ενώ πολλές φορές άφησε σαφείς αιχμές κατά του Γ. Παπανδρέου.

Ο κ. Βενιζέλος έκανε λόγο για «τεστ αληθείας» δεσμευόμενος δημόσια και ενυπόγραφα πως θα σεβαστεί απόλυτα τις δημοκρατικές διαδικασίες που θα αποφασίσει το Εθνικό Συμβούλιο, θα σεβαστεί το αποτέλεσμα και αν χάσει θα υποταχθεί στο αποτέλεσμα, παραμένοντας στο πλευρό του Γ. Παπανδρέου ως μάχιμο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με όλες του τις δυνάμεις.

«Ο κ. Παπανδρέου μπορεί με την ίδια ευθύτητα - νομίζω ότι έχει τη δυνατότητα και τη βούληση - να κάνει την ίδια δήλωση», είπε χαρακτηριστικά, ρίχνοντας το γάντι στον αντίπαλό του, αλλά και αφήνοντας αιχμές ότι η κίνηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να ζητήσει κάλπες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα ήταν μέρος σχεδίου.

«Μόνο τυχαίο δεν ήταν», είπε χαρακτηριστικά, αναφέροντας πως ό,τι κάνει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ «το κάνει μετά λόγου γνώσεως», αλλά και υπενθυμίζοντας ότι «δεν υπήρξε ένας βουλευτής που να ζητήσει το λόγο προκειμένου να υποστηρίξει την πρωτοβουλία του κ. Παπανδρέου».

Οπως μάλιστα τόνισε, γίνεται «μια πάρα πολύ περίεργη και πάρα πολύ επικίνδυνη μετατόπιση της βάσης της συζήτησης», η οποία, όπως είπε, είναι η ήττα με 4 μονάδες διαφορά, πολύ περισσότερο που η ΝΔ έλαβε οριακή πλειοψηφία, ο ΛΑΟΣ μπήκε στη Βουλή, ο ΣΥΝ και το ΚΚΕ αύξησαν τη δύναμή τους και μόνο το ΠΑΣΟΚ πληγώθηκε.

Οσον αφορά τα ρεπορτάζ ότι μπορεί να μη φτάσει το ΠΑΣΟΚ σε ψηφοφορία για εκλογή προέδρου ή ότι μπορεί να υπάρξουν διαγραφές κ.λπ. δήλωσε ότι όλα αυτά τον λυπούν («Θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει δόση αλήθειας», είπε με νόημα), υπογράμμισε όμως ότι δεν τον φοβίζουν γιατί πιστεύει ότι υπάρχουν γνήσια και αυθεντικά δημοκρατικά αντανακλαστικά.

Υπενθυμίζοντας, μάλιστα, την περίπτωση εκλογής Σημίτη, όπου διαπιστώθηκε ότι οι βουλευτές αντιδρούν ως δέκτες των ρευμάτων που υπάρχουν στην κοινωνία, διαβεβαίωσε πως δεν θέλει να κάνει ούτε επίδειξη δύναμης, ούτε επίδειξη αριθμητικών υπολογισμών.

«Είναι τραγικό το ΠΑΣΟΚ να δίνει την εντύπωση ότι έχει διχαστεί, όχι ανάμεσα στους φίλους του κ. Παπανδρέου και τους φίλους τους δικούς μου, αλλά ανάμεσα στην κοινωνική του βάση και στενούς παλαιοκομματικούς μηχανισμούς», υπογράμμισε, αφήνοντας σαφείς αιχμές για υποστηρικτές του κ. Παπανδρέου.

Μεταξύ άλλων ο κ. Βενιζέλος στη συνέντευξή του τόνισε:

ΓΙΑ ΤΟ «ΠΑΛΑΙΟ» ΠΑΣΟΚ: «Κοιτάξτε, όταν ανοίγει η εκκλησία, μπαίνουν πολλοί να ανάψουν κερί! Αυτό δεν σημαίνει ότι γίνεται έλεγχος αμαρτιών ή ότι δίδεται άφεση αμαρτιών». Ο ίδιος, είπε, εκφράζει το μεγάλο πλειοψηφικό και νικηφόρο ΠΑΣΟΚ όπου μπορεί να συνυπάρχουν πάρα πολλοί, όχι όμως ασύντακτα.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΝΕΩΣΗ: «Χρειάζεται όχι μια, δυο και τρεις ανανεώσεις», είπε, υπογραμμίζοντας ότι η ανανέωση έρχεται μέσα από την αύξηση των απαιτήσεων. «Τα νέα πρόσωπα χρειάζονται εισροή. Εισροή μελών, φίλων, ψηφοφόρων», τόνισε.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ: Η αντίρρηση, όπως είπε, ήταν πως αυτό δεν έπρεπε να γίνει με απόφαση μιας Διοικητικής Αρχής, αλλά να συζητηθεί το θέμα και να έρθει με νόμο στη Βουλή. «Αφήσαμε να δημιουργηθεί ένα Κίνημα το οποίο προσέλαβε χαρακτηριστικά κινήματος ριζοσπαστικής διαμαρτυρίας κατά της παγκοσμιοποίησης στο όνομα της ελληνικής ταυτότητας και της φοβίας για την παγκοσμιοποίηση», τόνισε.

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: Λύση ήταν όχι η απόσυρση, αλλά η διανομή άλλου από μια συγγραφική ομάδα πολύ προσεκτικά επιλεγμένη, ώστε να διασφαλίζει ότι δεν θα έχουμε πολιτική και ιδεολογική χρήση της Ιστορίας. Στο βιβλίο δεν θα έπρεπε να έχει λόγο κανείς, αλλά από τη στιγμή που είχαν κοινωνικοί φορείς, μπορούσε να τοποθετηθεί και η Εκκλησία.

ΤΡΙΤΟΣ ΠΟΛΟΣ: Λειτουργεί ενεργητικά, εξ αντικειμένου ταυτιζόμαστε, καθώς οι περισσότεροι που ανήκουν σ' αυτό τον χώρο έχουν ταχθεί ρητά και κατηγορηματικά υπέρ της ανάγκης αλλαγής ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ.

Ο Κ. ΣΗΜΙΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
«Ο Κ. Σημίτης είναι ένα εθνικό κεφάλαιο», δήλωσε για τον πρώην πρωθυπουργό ο κ. Βενιζέλος, υπογραμμίζοντας πως «πρέπει να διαφυλαχθεί ως εθνικό κεφάλαιο, υπεράνω των συνηθισμένων και καθημερινών τριβών».

«Εγώ θέλω τη στήριξη όλων. Πάντων και πασών. Θέλω να εκφράζω το όλο ΠΑΣΟΚ. Σέβομαι πάρα πολύ τον Κ. Σημίτη και το έργο του, αλλά εγώ έχω τη δική μου ταυτότητα, τη δική μου προσωπικότητα, τις δικές μου προτεραιότητες και βεβαίως θα έλεγα και τα δικά μου αντανακλαστικά» τόνισε με νόημα, επαναλαμβάνοντας πως ο ίδιος, όπως είχε δηλώσει και τότε, πιστεύει πως ο κ. Σημίτης θα έπρεπε να κατέλθει στις εκλογές του 2004 και μετά να ξεκινήσει η διαδικασία διαδοχής.

Δεν με φοβίζει η άποψη του Τύπου

Απαντήσεις στις βολές που δέχεται ότι σπρώχνεται από εκδοτικά συγκροτήματα έδωσε ο Ευ. Βενιζέλος.

«Να μιλήσουμε ανοιχτά - τόνισε. Υπάρχουν ορισμένοι που διακινούν το επιχείρημα ότι εγώ έχω μια υποστήριξη από τις εφημερίδες της παράταξης. Οτι μπορεί να έχω τη στήριξη από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη ή από το συγκρότημα του "Εθνους". Θεωρώ ότι αυτά ηχούν αστεία εάν δει κανείς το πόσο δυναμική, σθεναρή και απόλυτη ήταν η υποστήριξη του παραταξιακού Τύπου μέχρι και την ημέρα των εκλογών. Και αν δει κανείς πώς είχαν τοποθετηθεί αυτές οι εφημερίδες υπέρ της ανάγκης να γίνει η διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ εκτάκτως και με πιεστικό τρόπο το 2003-2004. Μήπως έχουμε πάρα πολύ κοντή μνήμη; Μήπως ορισμένοι έχουν πολύ βραχεία και πολύ επιλεκτική μνήμη; Και εν πάση περιπτώσει, εγώ δεν θέλω να μπω στη λογική αυτή. Εγώ πιστεύω ότι τα μέσα ενημέρωσης όλα δικαιούνται να έχουν άποψη. Δεν σχολίασα εγώ τη στάση του φιλοκυβερνητικού Τύπου σε σχέση με τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ».

Ενώ τόνισε: «Αν κάποια μερίδα των μέσων ενημέρωσης δικαιούται πολιτικά να έχει άποψη για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ, είναι πρώτον, η μερίδα εκείνη που ανήκει παραδοσιακά στον χώρο μας, έτσι δεν είναι; Και ακολουθούν οι άλλοι. Ολοι δικαιούνται να έχουν άποψη. Δεν με φοβίζει η άποψη του Τύπου».

ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ
Εσφαλμένη η αντίδρασή μου στο επεισόδιο με τον καφέ

Αυτοκριτική για τα λάθη του την προεκλογική περίοδο άσκησε ο κ. Βενιζέλος, αφήνοντας όμως ταυτόχρονα «καρφιά» κατά του Γ. Παπανδρέου.Ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χαρακτήρισε «εσφαλμένη αντίδραση, η οποία υπερέβη το αναγκαίο μέτρο» το περιβόητο επεισόδιο με τον φραπέ έξω από τη Χαρ. Τρικούπη, επικαλέστηκε όμως ως δικαιολογία ότι είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να πηγαίνεις στο κόμμα που διεκδικείς την προεδρία και να χρειάζεσαι αστυνομική προστασία.

«Υπεραντίδραση λόγω ευαισθησίας, εγώ δεν έχω ποτέ ισχυριστεί ότι είμαι ρομπότ, έχω κι εγώ ψυχή» είπε και επιτέθηκε ευθέως κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ: «Κάποιοι στη χώρα μας κάνουν ένα πολύ μεγάλο λάθος: Ταυτίζουν την ικανότητα με τη φιλοδοξία και την αδυναμία με το ήθος. Δεν ταυτίζονται αυτά». Απάντησε όμως και στις κατηγορίες ότι «διψά για εξουσία».

«Με λένε υπέρμετρα φιλόδοξο. Γιατί; Γιατί ξεκίνησα έχοντας ολοκληρώσει την επαγγελματική και επιστημονική μου σταδιοδρομία και τα υποθήκευσα όλα αυτά, στεκούμενος στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου το 1989, όταν πολλοί εγκατέλειπαν το σκάφος ή του έστελναν επιστολές να παραιτηθεί και να φύγει;» είπε μεταξύ άλλων.

Οσον αφορά στις κατηγορίες γιατί έσπευσε στο Ζάππειο, απάντησε: «Αυτή είναι μια όψιμη δήθεν ορθολογική εκτίμηση της δήλωσής μου το βράδυ της Κυριακής. Λένε κάποιοι "μήπως θα ήταν σωστό να περιμένω"; Δηλαδή τι; Να φερθώ υποκριτικά; Να το οργανώσω; Εγώ αντέδρασα συναισθηματικά και πολιτικά. Ενιωσα ότι εκείνη τη στιγμή η Παράταξη, ο κόσμος όλος που προσβλέπει στο ΠΑΣΟΚ, έχει μείνει εκκρεμής, άδειος συναισθηματικά και πολιτικά, ακούει μια αντιμετώπιση του γεγονότος ότι χάσαμε όπως χάσαμε, σαν να μη συμβαίνει τίποτε το ιδιαίτερο».

Αρθρο-φωτιά ενός ανήσυχου συντρόφου.

Οι πολίτες μιλούν, το ΠΑΣΟΚ ακούει;
Ο Γιώργος "δεν τα άλλαξε όλα", όπως του ζητούσε η κοινωνία...
.
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΛΗ
Ιατρού στο ΓΝΝ Κυπαρισσίας
Αγροτικού Ιατρού στο Π.Ι Σελλά
.
Όσοι απο τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ βλέπαμε ξεκάθαρα και νηφάλια χωρίς παροξυσμικούς ενθουσιασμούς την παραγματικότητα,προσμέναμε με αγωνία και συγκρατημένη αισιοδοξία το αποτέλεσμα των εκλογών της προηγούμενης Κυριακής.
Αυτό, σε αντίθεση με πολλά οργανωμένα στελέχη του κόμματος, που υποτίθεται οτι έχουν και καλύτερες πηγές ενημέρωσης, τα οποία έκαναν λόγο για την συντριβή του Καραμανλισμού και νίκη της προοδευτικής παράταξης.
Φυσικά υπο άλλες συνθήκες αυτό θα ήταν το αναμενόμενο αποτέλεσμα και μάλιστα δε θα χρειαζόταν να έχει κάποιος πτυχίο στατιστικής για να το προβλέψει, αρκεί να ζούσε αυτά τα τρία και πλέον χρόνια στην Ελλάδα. Τα γεγονότα είναι απο μόνα τους μάρτυρες μίας πολιτικής σρατηγικής που ακολουθήθηκε και χαρακτηρίστηκε απο ελλειψη σχεδιασμού και οραμάτων και απο μία ουσιαστικά απλη διαχείριση και μάλιστα κακής του κρατικού μηχανισμού που παρέλαβε η συγκεκριμένη κυβέρνηση απο την κυβέρνηση Σημίτη.
Δεν θα ήταν φρόνιμο να αρχίσει να απαριθμεί κανείς και πάλι τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Αυτό έγινε πριν τις εκλογές. Ειδικά οι Πελοποννήσιοι ακόμα τινάζουμε την στάχτη απο τα σπίτια μας και τα ρούχα μας.Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί ενώ είχαμε και δυστυχώς συνεχίζουμε να έχουμε μία αναποτελέσματική και σε ορισμένα θέματα επικίνδυνη για τον τόπο κυβέρνηση, δεν καταφέραμε να κάνουμε την ανατροπή.Με απογοήτευση παρακολουθώ τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στο Πασοκ και πολύ φοβάμαι, πως σε αντίθεση με τα κοινώς λεγόμενα σε αυτές τις περιπτωσεις, πως το μήνυμα ελήφθη, μάλλον κάποιοι συνεχίζουν να κωφεύουν και άλλοι αδυνατούν ή δε θέλουν να δούν την εκλογική καθίζηση του κόμματος...
Ωστόσο ο σοφός ελληνικός λαός δείχνει το δρόμο γιατί μην ξεχνάμε οτι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Αυτό το οποίο δεν έκανε το 2004 ο πρόεδρος Παπανδρέου το έπραξαν οι πολίτες την Κυριακή. Απλά έδειξαν με την ψήφο τους την έξοδο σε πολλά πρώην κυβερνητικά στελέχη του Πασοκ. Δεν είναι τυχαίο οτι δεν κατάφεραν να εκλεγούν στελέχη όπως ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ο Στέφανος Τζουμάκας, ο Χρήστος Πρωτόπαπας, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Λουκάς Αποστολίδης κ.α.
Το Πασοκ είχε χρέος μετά την εκλογική ήττα του 2004 να προχωρήσει σε ουσιαστικό διάλογο και να πάρει θέση απέναντι σε όλα τα σοβαρά ζητήματα που προέκυπταν και να μην παίζει κρυφτό με τον εαυτό του ,δίνοντας την ευκαιρία στη κυβέρνηση να μιλάει για έλλειψη θέσεων και προτάσεων. Ο πρόεδρος Παπανδρέου όφειλε να προχωρήσει με νέα πρόσωπα και να αφήσει στην άκρη αυτούς που αποτέλεσαν τροχοπέδη στην πορεία του πασοκ προς τη νίκη. Υπήρχαν στελέχη όπως ο Μιχάλης Καρχιμάκης απο το Λασίθι, ο Χρήστος Αηδόνης απο τη Δράμα, ο Ανδρέας Λοβέρδος και μερικοί άλλοι οι οποίοι έδιναν σκληρή μάχη μέσα στη βουλή αποκαλύπτοντας συνεχώς σκάνδαλα και παραλέιψεις. Άλλοι με μια σειρά επερωτήσεων και καταγγελιών αποδείκνυαν την κυβερνητική ανικανότητα. Παρόλα αυτά το Πασοκ έθετε άλλες προτεραιότητες. Το πασοκ έχασε πολύτιμο χρόνο προσπαθώντας να ανασυγκροτηθεί και έπεσε στην παγίδα δημιουργίας επιτροπών και συμβουλίων τα οποία κοσμούσαν με την παρουσία τους πολλά στελέχη των κυβερνήσεων Σημίτη τα οποία είχαν κριθεί αρνητικά απο το λαό ήδη απο το 2004. Ωστόσο κάτι οι ισορροπίες που ήθελε να κρατήσει ο πρόεδρος και κάτι οι προσωπικές στρατηγικές δεν άφησαν το κόμμα να προχωρήσει μπροστά και να το αγκαλιάσει η κοινωνία.Ο πρόεδρος Παπανδρέου είχε όλη τη δύναμη να κάνει αυτό που λέγαμε όλοι "Γιώργο προχώρα αλλαξέ τα όλα". Δεν το έκανε.
Αντιπολίτευση ουσιαστική δεν έγινε τα 3,5 αυτά χρόνια. Δεν είναι δυνατό να διαγράφονται στελέχη επειδή απλως εκρουαν τον κίνδυνο της ήττας και να προσπαθούμε να κάνουμε αντιπολίτευση με όρους της δεκαετίας του 80. Ας το καταλάβουν κάποιοι και κυρίως οι οπαδοί της οικογενειοκρατίας. Ο Γιώργος δεν είναι Αντρέας. Για τη νέα γεννιά και εμένα προσωπικά οι όροι δεξιά ,1-1-4, γενιά πολυτεχνείου έχουν ξεθωριάσει.Εχουν χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ τα τελευταία 25 χρόνια που καταντά γραφικό να τους επαναλαμβάνουμε. Φυσικά και δεν λησμονούμε τίποτα και εννοείται πως τιμούμε τους αγώνες του δημοκρατικού λαού αλλά πλέον εχουμε χρέος τα καλέσματα εκείνης της εποχής να μας οδηγούν και τα οράματα να τα κάνουμε πράξη και όχι να ανασύρουμε τα συνθήματα μόνο σε περίπτωση ανάγκης κομματικής συσπείρωσης.
Δεν είναι δυνατό ένα κόμμα 3.000.000 πολιτών να περιμένει σαν Μεσσία τον Κώστα Λαλιώτη για να οργανώσει την ποεκλογική εκστρατεία και μάλιστα με όρους και τακτικές της δεκαετίας του 80.Θα μιλήσω για τον χωρο που εργάζομαι,την υγεία και θα πω πως δεν είναι δυνατόν σκιώδης υπουργός να έχει οριστεί απο τον πρόεδρο ο Χρήστος Πρωτόπαπας που ουδεμία σχέση έχει με το χώρο αυτό. Είναι αδιανόητο το κόμμα να έχει ζητήσει εκλογές απο το Φεβρουάριο και το προγραμμά του να μην έχει παρουσιαστεί. Είναι πρωτοφανές να ζητάμε εκλογές και να μην έχουμε κλείσει τα ψηφοδέλτια και τελευταία στιγμή να ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα. Στη Μεσσηνία το βιώσαμε για 2η εκλογικά αναμέτρηση αυτό.
Είναι κρίμα να χάνουμε απο μία τόσο αποτυχημένη κυβέρνηση και τέλος είναι κρίμα ένας Παπανδρέου να μην στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και να μην αντιλαμβάνεται τις προκλήσεις των καιρών και να μην παραιτείται. Είναι άδικο να αναλώνει και άλλο την προσωπικότητά του δίνοντας εναν μάταιο αγώνα και ειναι επικίνδυνο για τον ίδιο να τον υπερασπίζονται στα Αθηναικα ΜΜΕ όλοι αυτοί που απέτυχαν να εκλεγουν και αυτοί στους οποίους οι σύγχρονοι Έλληνες γύρισαν την πλάτη.
Μεσσήνιες και Μεσσήνιοι, φίλοι και μέλη του Πασοκ, η δημοκρατική παράταξη έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ας σταματήσουμε την παραφιλολογία και το παρασκήνιο. Ας είμαστε ρεαλιστές. Ο τόπος και οι πολίτες περιμένουν πολλά απο εμας. Ας μην τους απογοητεύσουμε



Το άρθρο προέρχεται από www.press-gr.blogspot.com

AΛΛΑΓΗ ΑΡΧΗΓΟΥ ΖΗΤΑΕΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

ΒΑΡΟΜΕΤΡΟ
Αίτημα για αλλαγή στο ΠΑΣΟΚ
27/09/2007

Το πρώτο Βαρόμετρο μετά τις εκλογές
Νέα ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ θα προτιμούσε η πλειοψηφία της κοινής γνώμης, επιρρίπτοντας σοβαρές ευθύνες για την εκλογική ήττα στο Γιώργο Παπανδρέου. Ωστόσο, το αίτημα για αλλαγή προέδρου δεν είναι το ίδιο έντονο εντός των κόλπων του ΠΑΣΟΚ.

Όπως δείχνουν τα ευρήματα του πρώτου μετεκλογικού Βαρομέτρου του ΣΚΑΪ και της VPRC, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ επιθυμεί αλλαγή ηγεσίας στο Κίνημα, με το 46% να θεωρεί τον Ευάγγελο Βενιζέλο ως τον πλέον κατάλληλο διάδοχο του κ. Παπανδρέου. Ωστόσο, υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό (34%), που θεωρεί ότι δεν χρειάζεται, ενώ υπάρχει και ένα κρίσιμο ποσοστό που δεν παίρνει θέση (11% συνολικά).

Άλλο ενδιαφέρον εύρημα της έρευνας είναι η κόπωση του εκλογικού σώματος από το δικομματικό σύστημα με την ενίσχυση των μικρότερων κομμάτων. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός επικρατεί ικανοποίηση για την ύπαρξη πεντακομματικής Βουλής μετεκλογικά.

Ακόμη, περιορισμένη "περίοδο χάριτος" φαίνεται ότι δίνει η κοινή γνώμη για την κυβέρνηση Καραμανλή σε σύγκριση με το 2004.


Το παιγνίδι της διαδοχής


Βαρόμετρο
Ειδικότερα, χαρακτηριστικό του προβλήματος που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ είναι ότι η πρώτη του εικόνα ως αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι σαφέστατα χειρότερη το 2007 σε σχέση με το 2004 (το 2004 ήταν αρνητική κατά 26%, ενώ το ποσοστό εκτοξεύεται στο 65% το 2007).

Περαιτέρω, ο Κώστας Καραμανλής όχι μόνο θεωρείται καταλληλότερος για την πρωθυπουργία, αλλά το ποσοστό του μετά τις εκλογές αυξάνεται (57 έναντι 49%). Στον αντίποδα, το ποσοστό όσων θεωρεί καταλληλότερο για πρωθυπουργό το Γιώργο Παπανδρέου μετά τις εκλογές σημειώνει κάμψη (23% έναντι 25%).

Στο σύνολο του δείγματος, το 51% θεωρεί ότι η ευθύνη του Γ. Παπανδρέου για την ήττα του κόμματός του είναι μεγάλη, ενώ το 24% μικρή. Μεταξύ των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, ποσοστό 41% θεωρεί την ευθύνη του κ. Παπανδρέου για την ήττα μεγάλη, ενώ το 33% θεωρεί ότι φέρει μικρή ευθύνη.

Προηγείται ο Ευ. Βενιζέλος στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ για τη διαδοχή.
Στο πλαίσιο αυτό, το σύνολο του δείγματος σε ποσοστό 60% θεωρεί ότι χρειάζεται αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, ενώ το 24% εκτιμά ότι δεν χρειάζεται. Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, σε ποσοστό 55% θεωρούν ότι χρειάζεται αλλαγή ηγεσίας, ενώ το 34% πιστεύει ότι δεν χρειάζεται, και 11% συνολικά φαίνεται ότι δεν έχουν καταλήξει.

Προτιμώμενος αρχηγός μεταξύ των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος (46%), 34% πιστεύει ότι δεν χρειάζεται αλλαγή προέδρου, ενώ το 3% προτιμά την Άννα Διαμαντοπούλου.

Όπως τόνισε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Public Issue Γιάννης Μαυρής σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας, για την αλλαγή ηγέτη στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει σαφής και αποκρυσταλλωμένη άποψη στους ψηφοφόρους του κόμματος, καθώς ένα σημαντικό ποσοστό αναφέρει ότι δεν χρειάζεται αλλαγή ηγέτη, ενώ ένα άλλο αμφιταλαντεύεται.


Συνεχίζονται οι ζυμώσεις στο ΠΑΣΟΚ
Όσον αφορά την κόπωση του εκλογικού σώματος από το δικομματικό σύστημα, το 62% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι είναι καλύτερα η Βουλή να είναι πεντακομματική.

Θετική σε μεγάλο βαθμό (72%) είναι η γνώμη των ερωτηθέντων για την ενίσχυση της Αριστεράς, αλλά και για την είσοδο του ΛΑΟΣ στη Βουλή (51%).

Η πρώτη εικόνα της κυβέρνησης έχει υποχωρήσει σημαντικά το 2007 έναντι του 2004, καθώς οι θετικές γνώμες έχουν σαφώς μειωθεί (57% έναντι 73%).

Τέλος, η ικανοποίηση από το αποτέλεσμα των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου είναι σημαντικά χαμηλότερη έναντι του αντίστοιχου ποσοστού σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004: Το 2004 η πλειοψηφία (56 έναντι 36%) ήταν ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα, ενώ το 2007 η πλειοψηφία (45 έναντι 53%) είναι δυσαρεστημένη.

Όπως επισήμανε ο κ. Μαυρής, σε σχέση με το 2004 η κοινή γνώμη αντιμετωπίζει με πολύ λιγότερη ευφορία τη διακυβέρνησή της και επομένως η κυβέρνηση το 2007 έχει πολύ μικρότερη περίοδο χάριτος.

Δείτε συνοπτικά τα ευρήματα του Βαρομέτρου.

Πηγή:www.skai.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 27/9

Αρχή άνδρα δείκνυσι


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ


...Το πιστόλι που τράβηξε χθες ο Γ. Παπανδρέου, για να ελέγξει τις εξελίξεις και να θυμίσει ότι διαθέτει «κάτι από Παπανδρέου», το έστρεψε αδέξια προς τον εαυτό του. Και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα κατάφερε να εξανεμίσει όσα κέρδη -συμπάθειας και υποστήριξης- είχε αποκομίσει τις τελευταίες ημέρες... Κουβέντα επί της ουσίας (της προτάσεως) δεν χωράει. Είναι τόσο προφανής η μικροπολιτική της ιδιοτέλεια. Ηταν μια επίδειξη ατάλαντου αρχηγισμού, που είχε στόχο να αποσπάσει -εκβιαστικά- ένα θετικό αποτέλεσμα, το οποίο θα χρησίμευε ως διαρκής υπόμνηση μέχρι την 11η Νοεμβρίου ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει το «πάνω χέρι». Μ' άλλα λόγια, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έδειξε ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός προκειμένου να ενισχύσει τη θέση του μέχρι την κρίσιμη ψηφοφορία. Τραγική γκάφα και συνάμα αποκαλυπτική: αυτά που αποδίδει στον Βενιζέλο (δίψα για εξουσία, κυνισμό κ.τ.λ.) φάνηκε ότι χαρακτηρίζουν και τον ίδιο. Και το ηθικό πλεονέκτημα που ίσαμε τώρα έδειχνε να διαθέτει, πήγε στράφι. Το «θύμα» στο οποίο υποτίθεται ότι επέπεσαν «συνωμότες», Βενιζέλος κ.ά., και το οποίο όλως παραδόξως έχει ξεχάσει ότι τις εκλογές τις έχασε ο ίδιος εκκωφαντικά και ντροπιαστικά, τράβηξε το πιστόλι, αλλά δεν είχε καν τα κότσια να πάει μέχρι το τέλος. Ακριβώς επειδή δεν έχει τίποτε από Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι η καρικατούρα του. Και ιδεολογικώς, ο αντίποδας του αειμνήστου, στο κόμμα του οποίου είχε το θράσος να ενθέσει πονηρά τον Ανδριανόπουλο (!) και τον Μάνο... Ομως, πέραν της ανόητης πρωτοβουλίας για κάλπη, ο Γ. Παπανδρέου ατύχησε πολλαπλώς και στην ομιλία του. Ξέχασε ότι δεν είναι σημερινός και άμοιρος ευθυνών... Δεν γνωρίζει τίποτε «για το έγκλημα»; Αν, δηλαδή, σκέφτεται να καταγγείλει ανοιχτά τις κυβερνήσεις Σημίτη, όπως άφησε να εννοηθεί με τις αιχμές του, θα βρεθεί σε δύσκολη θέση... Αλήθεια, τι θα καταγγείλει; Δεν ήταν εξέχον στέλεχος των κυβερνήσεων αυτών; Δεν έβλεπε τότε; Κι έπειτα: μήπως θα καταγγείλει την όντως διάτρητη και γελοία διαδοχή, η οποία τον έφερε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ; Και ακόμη: αν καταγγείλει τώρα τα έργα και τις ημέρες του «εκσυγχρονισμού», θα δικαιώσει πλήρως τον Καραμανλή και τους ισχυρισμούς του για το τι παρέλαβε. Και θα απομυθοποιήσει τα περί «ισχυρής Ελλάδας» την οποία δήθεν παρέδωσε ο σημιτισμός. Τουτέστιν: αδιέξοδο. Τραγελαφικό. Τέλος πάντων, οι χθεσινές εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ δείχνουν ότι το ιστορικό αυτό κόμμα κινδυνεύει να μεταβληθεί από αμήχανο σκορποχώρι σε σφαγείο. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δράμα με προοπτική... Που δεν αφορά τόσο τα αρχηγηλίκια, αλλά τη θολή φυσιογνωμία και το ιδεολογικό του στίγμα. Εκεί το πρόβλημα. Εκεί ο βαθύς διχασμός...

Λίγο χιούμορ,να χαλαρώσουμε.

http://vote4gap.wordpress.com/

Τρομερό blog,θα γελάσετε με την καρδιά σας.

Μια ψυχαναλυτική προσέγγιση του φαινομένου ΓΑΠ

Τα ασημικά της οικογένειας
Γράφει ο Κώστας Ράπτης - 26/09/2007

ΕκτύπωσηE-mail Δείτε Ακούστε
"Αμερικανισμοί" αλλά και βαλκανική προσήλωση στην δύναμη του επωνύμου.
Λένε ότι στις παντός είδους δυναστείες, η τρίτη γενεά είναι η μοιραία, αυτή που κατασπαταλά το όποιο κεφάλαιο συσσώρευσαν οι δύο προηγούμενες. Φαίνεται πως ούτε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αποτελεί εξαίρεση.

Με την πολυσυζητημένη ήδη εμφάνισή του ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός του ο κ. Παπανδρέου επιβεβαίωσε τρία στοιχεία:

Πρώτον, ότι επιμένει να αντιλαμβάνεται την πολιτική στη βάση των «φαεινών ιδεών», που εκτοξεύονται με την ίδια ευκολία με την οποία κατόπιν αποσύρονται. Το γιατί ο ενθουσιασμός του brainstorming που επικρατεί στο περιβάλλον του κ. Παπανδρέου δεν βρίσκει αντίστοιχη ανταπόκριση στο κοινωνικό σώμα και γιατί δεν προκαλεί στον κομματικό οργανισμό άλλο αίσθημα από αυτού του ανερμάτιστου, ερμηνεύεται μάλλον εύκολα.


Θύελλα για την ψήφο εμπιστοσύνης στο ΠΑΣΟΚ

Μπερδεμένοι ντελβέδες
Δεύτερον, ότι ο κ. Παπανδρέου αντιμετωπίζει τους συνεργάτες του ως αναλώσιμους και με ταχεία ημερομηνία λήξεως. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε το προηγούμενο τόσων “διαττόντων αστέρων” με άδοξη κατάληξη (Πολεμαρχάκις, Γεννηματά, Ξενογιαννακοπούλου κ.ο.κ.), την συνήθεια να συγχέεται η διαδικασία της συγκρότησης ψηφοδελτίων με αυτήν του κάστινγκ, αλλά και τον σημερινό απόλυτο αιφνιδιασμό ανθρώπων που είχαν εκτεθεί στο πλευρό του και βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις μίας επιλογής η οποία ελήφθη ερήμην τους;

Τρίτον, ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αισθάνεται τόσο large, ώστε κανενός είδους πλαίσιο να μην μπορεί να τον χωρέσει. Ο Γ. Παπανδρέου αισθάνεται ότι κανένα πλαίσιο δεν τον χωρά
Ήδη από την στιγμή της “στέψης” του, μέσα από μία αμφιλεγόμενη διαδικασία, στην αρχηγία του Κινήματος και μέχρι τη σημερινή απόπειρά του να ανατρέψει την ομόφωνη απόφαση που έλαβε την περασμένη εβδομάδα το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ για τη διαδικασία και το χρονοδιάγραμμα (επαν)εκλογής προέδρου, η ροπή του αυτή επιβεβαιώνεται πολλαπλά. Σύμφωνα με τη λογική αυτή, δεν υπάρχει άλλο πάγιο σημείο αναφοράς για το κόμμα παρά το Πρόσωπο του Ηγέτη του, το όραμά του, ακόμη και οι ψυχολογικές του διακυμάνσεις όταν αισθάνεται, καλή ώρα, ότι “χρειάζεται μία επιβεβαίωση”.

Πρόκειται για έναν μεταμοντέρνο συνδυασμό “αμερικανισμών” (σαν τη λατρεία του εφήμερου νέου προϊόντος και τη διαρκή ροή ρηχών καινοτομιών) με άκρως βαλκανικά χαρακτηριστικά, σαν τη δυσπιστία σε οποιονδήποτε θεσμό έξω από την αλληλεγγύη της Οικογένειας. Διότι, βέβαια, τίποτε άλλο δεν δικαιολογεί την τάση του κ. Παπανδρέου να υπερβαίνει και να περιφρονεί οποιοδήποτε θεσμοθετημένο κανόνα και όριο, παρά το επώνυμό του.

Μπορούμε να παραβλέψουμε προς στιγμήν τις χαριτωμένες στιγμές του τελευταίου εσωκομματικού επεισοδίου του ΠΑΣΟΚ, σαν την αντίδραση του Κώστα Σημίτη (προτύπου προφανώς του Γ. Παπανδρέου σε ότι αφορά τη δημιουργία τετελεσμένων μέσω της Κοινοβουλευτικής Ομάδας), ο οποίος στηλίτευσε την… ταξινόμηση των στελεχών σε κατηγορίες και υπεραμύνθηκε της δυνατότητας των βουλευτών να τοποθετηθούν ελεύθεροι από εκβιασμούς (τύπου Συνεδρίου του ’96, θα προσθέταμε). Μπορούμε επίσης να απολαύσουμε άφωνοι τη δήλωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος με την μεγάλη του πείρα ως Πολιτικός και Πατέρας απεφάνθη: "Το είχα πει ότι το παιδί δεν κάνει για αρχηγός"...

Το ζήτημα είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου “έβγαλε τα γάντια του”, αφού αν διαβάσουμε προσεκτικά την ομιλία του προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα, η εκλογική ήττα της 16ης Σεπτεμβρίου οφείλεται στην έως τώρα επιλογή του “να μην υπάρξουν μετωπικές συγκρούσεις” , “να μην βάλει βαθιά το μαχαίρι”, “να προχωρήσει σε βελούδινες αλλαγές που θα συνιστούσαν μια θετική υπέρβαση χωρίς αναταράξεις”, “να αποδεχθεί στρογγυλοποίηση των θέσεων του κόμματος και προσφυγή σε μέσους όρους”. Πρόκειται σαφώς για μία επιλογή ρήξης, που δεν διαφέρει πολύ από την κίνηση του απατημένου να χαρακώσει τη “σκορδόπιστη”, προκειμένου να έχει τουλάχιστον την ικανοποίηση ότι αυτή δεν θα ξαναπάει με άλλον.

Οι εγκρατείς στη Λακανική Ψυχανάλυση θα είχαν ίσως πολλά να μας πούν σχετικά με τον ρόλο του "Ονόματος του Πατέρα" και της "Επιθυμίας της Μητέρας" στη συγκρότηση του Υποκειμένου. Εμείς πάλι, ως ενδιαφερόμενοι απλώς για τα όσα η κρίση του ΠΑΣΟΚ σηματοδοτεί για το ευρύτερο πολιτικό σκηνικό, δεν μπορούμε παρά να βυθισθούμε σε βαθιά περίσκεψη, βλέποντας ένα μεγάλο κόμμα να αντιμετωπίζεται σαν “τα ασημικά της οικογένειας”, που δεν θα αφεθούν ποτέ στα χέρια των παρείσακτων

Το άρθρο προέρχεται από skai.gr

Αρθρο φίλου απο το press.gr

Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Μόνο θλίψη προκαλεί πλέον η
ματαιοδοξία του κου Παπανδρέου.
Είναι λυπηρή η κατάληξη μίας τόσο
σύντομης πορείας,η οποία δεν συνάδει σε τίποτα με το όνομά του.
Ήταν πασιφανές πια,οπότε δεν χρειαζόταν να μας υπενθυμίσει ότι τη μόνη εκλογική αναμέτρηση που μπορεί να κερδίσει,είναι αυτή στην οποία είναι ο μοναδικός υποψήφιος.

Ο παππούς του κατάφερε με ένα άθλιο εκλογικό σύστημα να κερδίσει δένδρα και νεκρούς που ψήφιζαν εναντίον του.
Ο πατέρας του κατάφερε ολική επαναφορά από τα τάρταρα,με σημαντικά προβλήματα υγείας
και έχοντας απέναντί του,σχεδόν το σύνολο του τύπου και τον σατανικό
όσο και μηχανορράφο Μητσοτάκη.
Μία ζωή μαχητές με ΑΝΤΙΞΟΕΣ συνθήκες και πάντα ΝΙΚΗΤΕΣ.

Για να έρθει ο Γιωργάκης,με μία κυβέρνηση που αν τους έλεγαν κάντε τα πάντα για να χάσετε,δεν θα έκαναν τόσα έκτροπα όσα έκαναν.
Και όμως όχι μόνο δε κέρδισε,αλλά πρέπει να είναι και η μοναδική περίπτωση παγκοσμίως που αντιπολίτευση ΜΕΙΩΝΕΙ τα ποσοστά
της,αν είναι δυνατόν.

Κερασάκι στη τούρτα ?
Στη χθεσινή πρώτη συνεδρίαση της
κοινοβουλευτικής ομάδας,ενώ άρχισε την ομιλία του κάνοντας αυτοκριτική λέγοντας ότι δεν έβαλε τόσο βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο όσο έπρεπε,και καταγγέλοντας παλαιές πρακτικές,αμέσως μετά ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΘΗΚΕ,με αυτό που πρότεινε.Τι να πει κανείς ?
Τίποτα φυσικά,το χαμένο στο κενό βλέμμα του και το παγωμένο πρόσωπό
του,ειδικά την ώρα που μιλούσε
ο Κακλαμάνης,τα είπε όλα...

ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Πορτρέτο: The Benny-zel show
Η ρυθμική αγωγή του προφορικού του λόγου είναι κοσμιοτάτη. Δεν κομπιάζει. Αντιπαθεί τα κάθε είδους χάσματα. Ουδέποτε συνελήφθη αμήχανος. Αγνοεί τι θα πει «απορία ψάλτου». Κι αν του ερχόταν να βήξει κατά την εξύφανση της όποιας επιχειρηματολογίας, σίγουρα θα κατάφερνε να θυσιάσει τελικά τον ρηξικέλευθο βήχα, στον βωμό της ολοκλήρωσης του ιερού του συλλογισμού. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος μιλάει σαν να εκτυπώνει... Τόσο το «πώς» όσο και το «πότε» ακριβώς παρήχθησαν και ιεραρχήθηκαν στον εγκέφαλό του οι προαπαιτούμενες σκέψεις, είναι δύσκολο να εξακριβωθούν.

Για τον ακροατή πάντως υπάρχει μια και μόνη επιλογή. Να συγκεντρωθεί και να ακολουθήσει, με πλήρη λεξικολογική εξάρτυση, τους συνειρμούς του ομιλητή. Αυτούς τους τόσο δαιδαλώδεις συνειρμούς που παραμένουν όμως, για λόγους επικοινωνιακής ασφαλείας, αυστηρά προσκολλημένοι στις ράγες της λογικής. Τα σολαρίσματα του επίδοξου νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ θυμίζουν αγωνιώδη τρενάκια τρόμου στα λούνα παρκ. Σου ανακατεύουν τα μαλλιά, σε ζαλίζουν, γνωρίζεις προκαταβολικά ότι δεν πρόκειται να σε ταξιδέψουν σε νέους προορισμούς, αλλά θα πλήρωνες – άμα λάχει – για να υποστείς την ταλαιπωρία τους. Ειδικά αν είσαι λάτρης του πολιτικού παραμυθιού και των μικρών καθημερινών περιπετειών εξουσίας.

Όπως όλα τα ταλέντα, έτσι και η ρητορική του σχεδόν παντογνώστη Καθηγητού του Συνταγματικού Δικαίου Βαγγέλη Βενιζέλου μπορεί να εξυψώσει εκείνους που γίνονται κοινωνοί της, αλλά μπορεί να τους εξ-υπνώσει κιόλας. Ενίοτε λειτουργεί παρελκυστικά. Αντί να στήνει ο πολίτης αυτί για να αφουγκραστεί την ουσία των λόγων, το στήνει για να ιχνηλατήσει τα ίδια τα γλωσσικά σχήματα, όπως ο χαζός που – όταν του δείχνουν το φεγγάρι – κοιτάζει το δάχτυλο. Κι από τον κίνδυνο αυτό δεν διαφεύγει τιμής ένεκεν ούτε ο ίδιος ο ρήτορας. Λογοκοπεί απ’ το παράθυρο, αναπτύσσει τεχνικές, φορτώνει σοφίσματα, επιλέγει τις λέξεις με ακρίβεια χιλιοστού, βαυκαλίζεται κι αυτοθαυμάζεται ξεχνώντας την αφετηρία και τον προορισμό του. Πολλώ δε μάλλον όταν επιθυμεί και επί της ουσίας να τα ξεχάσει…



Φάσεις κι αντιφάσεις

Δύσκολο να βρεθεί πολιτικός με το γκελ, την εμπειρία και το βεληνεκές του Βαγγέλη Βενιζέλου ο οποίος να παραμένει ταυτόχρονα γενικά αποδεκτός και διόλου αμφιλεγόμενος. Το γαρ πολύ του χαρίσματος γεννά κάποιες φορές – είτε στον ίδιο τον χαρισματικό είτε στους άλλους – παραφροσύνη. Γι’ αυτό και οι εκατέρωθεν παρορμητισμοί πνίγουν τη σωφροσύνη…Το ξυράφι μυαλό μπορεί να αποδώσει ως γνωστόν και το μεγαλύτερο κακό και το μεγαλύτερο καλό. Ειδικά όταν συνεπικουρεί και το σαγηνευτικό φλάουτο της ρητορικής δεινότητας, τα όποια αποτελέσματα υπερπολλαπλασιάζονται.

Πέραν της θεωρίας πάντως, υπάρχουν και οι δράσεις. Ο υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έχει πίσω του αλλεπάλληλες μαθητείες και θητείες σε πολλά και διαφορετικά πόστα. (Διατέλεσε υφυπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και κυβερνητικός εκπρόσωπος, υπουργός Τύπου και ΜΜΕ, υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, υπουργός Δικαιοσύνης, υπουργός Πολιτισμού και υπουργός Ανάπτυξης). Έχει επίσης να επιδείξει πλούσιο νομοθετικό έργο. Με εισήγησή του ψηφίστηκε ο βασικός νόμος για τα μέσα ενημέρωσης, ο νόμος για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο νέος νόμος για την προστασία των αρχαιοτήτων και συνολικά της πολιτιστικής κληρονομιάς κ.λπ. Καλά ή κακά όλα αυτά, ο χρόνος θα το δείξει. Σίγουρα πάντως δεν ήταν από τους υπουργούς που έλαμψαν διά της αδρανείας τους. Κι ίσως γι’ αυτό διαθέτει και λαϊκό έρεισμα. Απ’ την άλλη πλευρά, δεν λείπουν κι εκείνοι που αποδίδουν την απήχησή του στην τάση του να επιδίδεται σε έναν ιδιότυπο ακαδημαϊκό λαϊκισμό. Οι πολέμιοί του – εσωκομματικοί κι εξωκομματικοί – τον χαρακτηρίζουν βερμπαλιστή, αερολόγο, καιροσκόπο και αλαζόνα. Του καταλογίζουν μάλιστα ύποπτες διασυνδέσεις και ανταλλάξιμη υποστήριξη από κύκλους συμφερόντων. Για να καταδείξουν την περιπτωσιολογική αντιμετώπιση των πραγμάτων, στην οποία λένε πως αθλείται τακτικά, περιγράφουν τη στάση του έναντι του νομοσχεδίου του βασικού μετόχου. Ενώ υπήρξε ο νους που το συνέλαβε, όταν αργότερα η Νέα Δημοκρατία επιχείρησε να δρομολογήσει την ψήφισή του, εμφανιζόταν λάβρος εναντίον της και επιστράτευε δυναμικά επιχειρήματα προκειμένου να καταρρίψει το ίδιο το πόνημά του. Η μαγκιά του βέβαια ήταν ότι, υπό το πρίσμα της εύστοχης κριτικής, κανείς δεν θυμήθηκε την πατρότητα του νομοσχεδίου.

Επαμφοτερίζουσα στάση του καταλογίζουν επίσης και στην περίπτωση του σχεδίου Ανάν. Ενώ είχε ταχθεί στο πλευρό του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και υπέρ του σχεδίου, φέρεται, με την ιδιότητα του Συνταγματολόγου, να έχει δηλώσει, υπό άλλες συνθήκες, στον ΑNT1 – εν έτει 2004 – τα εξής: Πρόκειται για ένα «Τέρας», που «μπορεί να το ξετινάξει κανείς σε δύο λεπτά από πλευράς Δικαίου».

Με τούτα και με τ’ άλλα, ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει πολλούς φίλους, έχει και πολλούς εχθρούς. Δεν είναι και λίγα τα στελέχη που ανέκαθεν έλεγαν (όσο κι αν ηχεί παράξενο στην παρούσα φάση): «Για μας δεν είναι κακό που κάποιοι δεν θεωρούν τον Γιωργάκη κατάλληλο για πρωθυπουργό. Είναι χειρότερο που κάποιοι θεωρούν τον Βενιζέλο καταλληλότερο…».

Η υποψηφιότητά του, όπως και να ’χει, είναι ισχυρότατη, αλλά δεν μπορούμε να προτρέχουμε. Ο ιδιότυπος τρόπος με τον οποίο γίνεται η εκλογή ίσως τον δυσκολέψει κάπως… Όχι πολύ. Όσο πατάει ο Βενιζέλος



Οι διαφωνίες σε σημαντικά θέματα ήταν γνωστές από καιρό

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1957 στη Σαλονίκη και μια απλή αφαίρεση τον κάνει σήμερα στρογγυλό πενηντάρη. Υπήρξε ανέκαθεν πρωτοκλασάτος κι απαστράπτων στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, αλλά μετά τις εκλογές της 16ης Σεπτέμβρη του 2007 – όπως τουλάχιστον πιστεύει ο ίδιος και οι συν αυτώ – ήρθε στ’ αλήθεια η ώρα του να λάμψει. Πριν καλά καλά ο πάλαι ποτέ πολλά υποσχόμενος απερχόμενος αρχηγός του Κινήματος αρχίσει να επιδεικνύει τις όποιες ικανότητές του στη διαχείριση ήττας, ο υπ’ αριθμόν ένα δελφίνος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έριξε την πρώτη χούφτα χώμα επί της πολιτικής του σορού και του ευχήθηκε «καλό κατευόδιο». Με ένα ευσύνοπτο τηλεοπτικό μήνυμα που έμοιαζε να έχει σταθμιστεί από χρόνια, οριοθέτησε τη συγκυρία και πήδηξε μέσα για να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία. Τα μηνύματα έφταναν από καιρό στο γραφείο του «Μπένι». Ένα κομμάτι της βάσης, όπως κι ένα κομμάτι του επιχειρηματικού κόσμου, τον ήθελε πολύ. Γιατί λοιπόν να μην το προσπαθήσει να κάτσει στο πόδι του Γιώργου; Το αντίθετο βέβαια θα ήταν πιο συμμετρικό, αλλά είναι αργά για τέτοιες πολυτελείς αξιώσεις.

Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους δυο άντρες δεν αποτελεί σημερινή εκδήλωση. Πολλές φορές ήρθαν σε μικρές και μεγάλες ρήξεις. Χαρακτηριστικά της διχογνωμίας τους υπήρξαν τα παρακάτω γεγονότα:

* Ο πρώην υπουργός δεν επικρότησε την άποψη του Γιώργου Παπανδρέου περί αναθεώρησης του άρθρου 16 και λέγεται ότι, στην ουσία, η άποψη Βενιζέλου ήταν που επικράτησε και ώθησε τον πρόεδρο και το κόμμα σε αποχώρηση από τις διαδικασίες. Ως πανεπιστημιακός καθηγητής μίλησε για αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος και υποστήριξε τις απόψεις του μετά παρρησίας και αυτοπροβολής (έκανε διαλέξεις, έδωσε συνεντεύξεις, έγραψε άρθρα, εξέδωσε μάλιστα και ολόκληρο σχετικό βιβλίο με τίτλο: «Ατζέντα 16. Κείμενα παρέμβασης για το Πανεπιστήμιο του 21ου αιώνα»).

* Από την εποχή των πρυτανικών εκλογών έχει μείνει καταγεγραμμένη η σιβυλλική ατάκα Βενιζέλου προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ: «Γιώργο, νομίζω ότι είναι αναγκαία μια διευκρίνιση. Πρύτανης στην Ελλάδα δεν είναι ο President (πρόεδρος). Είναι ο Rector».

* Ο Βαγγέλης καβγάδισε με τον Γιώργο Παπανδρέου λόγω της συνολικής αναποτελεσματικότητας του κόμματος στην αναμέτρηση του 2006 (δημοτικές - νομαρχιακές εκλογές).Τότε ήταν που ο Γιώργος Παπανδρέου του είπε: Φτάνει πια η υποκρισία η δικιά σου κι άλλων τριών τεσσάρων, ξέρω πολλά. Και ο Βαγγέλης Βενιζέλος του αντέτεινε ότι δεν επιτρέπει να του απευθύνονται μ’ αυτό το «ιταμό» ύφος.

* Δεν ευθυγραμμίστηκε με τις απόψεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ αναφορικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ιδιαίτερα κριτικά είχε σταθεί έναντι του άρθρου που προέβλεπε απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τους πολίτες. Αυτό που είχε κάνει ακόμα οξύτερες τις τοποθετήσεις του (είχε χαρακτηρίσει την πολιτική του κόμματος επί του θέματος «προσωπικές απόψεις») ήταν το γεγονός πως ο Γιώργος Παπανδρέου δεν τον όρισε επικεφαλής των πρωτοβουλιών του ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση παρά την πανθομολογούμενη επιστημονική επάρκειά του και τη σημαντική προϋπηρεσία του.

* Διαφοροποιήσεις και σκεπτικισμό είχε εκφράσει ο Μπένι επίσης, στο εργασιακό και στα ασφαλιστικά. Στη φάση μεγάλης έντασης, κατά την οποία ο Γιώργος Φλωρίδης έκανε λόγο για σουηδικό μοντέλο, ο σημερινός υποψήφιος πρόεδρος θεώρησε σωστό να παρέμβει και να διαφοροποιηθεί. Αντιτάχθηκε μάλιστα και στην άποψη του Αλέκου Παπαδόπουλου περί των ορίων ηλικίας. Το συγκρουσιακό τρίγωνο που προέκυψε τότε τσαλάκωσε για μια ακόμα φορά την όποια εικόνα αρμονίας στο πολύπαθο ΠΑΣΟΚ.

* Και βέβαια, η σπερματική κόντρα ανάμεσα στους δυο άντρες πήρε πρώτη φορά σάρκα και οστά με την αντιδραστική στάση του Βαγγέλη Βενιζέλου έναντι της διαδικασίας παράδοσης (Σημίτης) - παραλαβής (Γιωργάκης) του «δαχτυλιδιού», εν όψει των εκλογών του 2004. Τότε, ο πρώην υπουργός είχε κάνει λόγο για «διαδοχή κληρονομικώ δικαιώματι…».

Πέραν όλων των παραπάνω, μπηχτές μεταξύ των δύο «χειρότερων φίλων» αλληλοεκτοξεύτηκαν πολλές. Ο Γιώργος Παπανδρέο, π.χ., είχε καλέσει στην αρχή της αντιπολιτευτικής θητείας, τους διαφωνούντες να κατέβουν από το τρένο. Κι όλοι ήξεραν ποιον φωτογράφιζε ως επί το πλείστον. Κατά καιρούς άλλωστε ο εν λόγω εσωκομματικός αντίπαλος «ακούμπησε» με αξιώσεις και τη διαγραφή. Όχι τυχαία. Είχε βάλει πολλές οξείες στην ανορθόγραφη τελευταία παράγραφο του ΠΑΣΟΚ. Μεταξύ άλλων, είχε πει το παροιμιώδες: « Ο Γιώργος θα έχει τις ευκαιρίες του. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα του χρειαστούν πολλές» ή «Αν δεν υπήρχα, ο Γιώργος θα έπρεπε να με επινοήσει» ή ακόμα «Είμαι ένα think tank μόνος μου»…

(Ποντίκι, 20.9.2007)

Ο ΓΑΠ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ?

Το ακούσαμε κι αυτό.Ο ΓΑΠ σοσιαλιστής?Με Μάνο και Ανδριανόπουλο,τους χειρότερους εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού που ακόμα και η ΝΔ τους έκανε πέρα.ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΗ Η ΒΛΑΚΕΙΑ??????Ναί στο σχέδιο Ανάν και ρήξη με τους Κυπρίους.Ξέχασε το ρηθέν από τον Ανδρέα "Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται"ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΗ Η ΒΛΑΚΕΙΑ??????Ναί στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και σύμπνευση με την ΝΔ.Αποτράπηκε τελευταία στιγμή χάρις στους "δεξιούς και διαπλεκόμενους" Βενιζέλο και Λοβέρδο που υπερασπίστηκαν με σθένος την δημόσια εκπαίδευση.ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΗ Η ΒΛΑΚΕΙΑ??????Υποψηφιότητες Ματσούκα,Καραχασάν,Λιάγκα,Φον Ρούφιν,Πατουλίδου,Γεννηματά.Δίχασαν τον κόσμο,τον δυσαρέστηασαν,τον έκαναν να απορεί.ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΗ Η ΒΛΑΚΕΙΑ?????/Ειναι αναρίθμητα τα παραδείγματα Κύριοι.Ο άνθρωπος είναι τελείως επικίνδυνος,είτε από πρόθεση,είτε από απύθμενη βλακεία.Ενα πράγμα μόνο να ξέρετε.Ο ΓΑΠ κατάφερε να πετύχει ότι δεν πέτυχαν οι πολιτικοί της δεξιάς σε δεκαετίες.Να συρρικνώσει το ΠΑΣΟΚ σε τέτοιο βαθμό,ώστε να απειλείται η ίδια η ύπαρξη του.Ηθελε να αλλάξει το όνομα και το σήμα μας.Δεν κατάλαβε όμως ότι πιο εύκολα αλλάζεις προπονητή,παρά ολόκληρη την ομάδα.Το ΠΑΣΟΚ έφτασε στον πάτο.Από εδώ κάτω δεν υπάρχει πλέον τίποτα άλλο παρά μόνο η άνοδος.Είτε το θέλετε είτε όχι,αυτό θα γίνει και πολύ σύντομότερα απ'όσο πολλοί πιστεύετε.Οποιος σταθεί εμπόδιο θα συντριβεί.Ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος εγγυάται την επαναφορά του κινήματος,σε νικηφόρα τροχιά.Ο ΓΑΠ δυστυχώς το μόνο που θα καταφέρει,θα είναι να τον θυμούνται οι μελλοντικοί ιστορικοί,ως τον μόνο πολιτικό που κέρδισε τις εκλογές μία και μοναδική φορά.Οταν ήταν ο μοναδικός υποψήφιος.Κρίμα για το ιστορικό όνομα των Παπανδρέου

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ

Γιώργο ηττηθήκαμε.

Και δυστυχώς όλοι εμείς,οι φίλοι και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ,δεν έχουμε ακόμα καταλάβει γιατί.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πείσαμε.Δεν πείσαμε ότι φέρνουμε κάτι νέο,κάτι πρωτοπόρο,κάτι ριζοσπαστικό.Οι μεγαλοστομίες περί συμμετοχικής δημοκρατίας ήταν τελικά για εσωτερική κατανάλωση.

Ο αγνός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ αναζητά ευθύνες.Η στάση σου ήταν γενναία,αφού ανέλαβες το μερίδιο που σου αναλογεί και δή το μεγαλύτερο.
Αλλά το να αναλαμβάνεις τις ευθύνες χωρίς να πράττεις κάτι,είναι άνευ ουσίας.

Οι μεγάλοι άνδρες φαίνονται στα δύσκολα.Η παραίτηση θα ήταν η μόνη αντρίκια στάση,σ'αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Το ξέρεις καλά ότι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν σ'εμπιστεύεται πλέον.Δοκιμάστηκες και απέτυχες.Καιρός να πάμε μπροστά με κάτι νέο.

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος εγγυάται ένα νέο ξεκίνημα προς την νίκη.
Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα εξουσίας,όχι σύλλογος φιλοσοφικών ανησυχιών.
Δυστυχώς δεν το κατάλαβες ποτέ.