ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ Για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ «καίγονται» πιο πολύ οι δεξιοί
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ gpapachristos @dolnet.gr
Σε μεγάλη εσωτερική αναταραχή τη βλέπω τη Νέα Δημοκρατία (την έκανα την έκπληξη, από την πρώτη κιόλας αράδα, εντάξει; Πώς το ΄κανε προχθές ο Γιώργος με την κάλπη; Ε, έτσι ακριβώς)! Επανέρχομαι: διαβλέπω λοιπόν να ζορίζεται σοβαρά η Νέα Δημοκρατία και δεν εννοώ τις νεοδημοκρατικές ψήφους που δεν έλαβε ο Σιούφας για πρόεδρος της Βουλής (μεταξύ μας, θα είναι ασφαλώς καλύτερος και κατά πολύ από την Μπενάκη). Δεν αναφέρομαι ούτε στις ψήφους που αναμένει να λάβει η κυβέρνηση αύριο το βράδυ (και που θα συγκεντρώσει πιστεύω) διότι αυτά γίνονταν και γίνονται, σε τέτοιες περιπτώσεις. Δεν εννοώ καν τον όμιλο των «πικραμένων» κάθε λογής που άφησε ο Καραμανλής εκτός κυβέρνησης και τώρα δεν ξέρουν πώς να διαθέσουν τον ελεύθερο χρόνο τους - διότι όταν είσαι υπουργός είσαι ωραίος και μοιραίος, μετά άσ΄ τα, περιέρχεσαι συνήθως στην αρμοδιότητα του Γιάννη του δικού μου, στη Λέρο. Εννοώ ότι αυτό που δοκιμάζει την ενότητα της Νέας Δημοκρατίας, που οδηγεί τα πράγματα στα άκρα, είναι... ο Γιώργος Παπανδρέου! Άκουσα με προσοχή τον Μητσοτάκη να χαρακτηρίζει «τρελά» αυτά που κάνει ο Γιώργος. Και μετά πληροφορήθηκα και τις εκτιμήσεις του προέδρου Κώστα (Καραμανλή), ότι η κίνηση του Γιώργου ήταν «μεγαλοφυής» και πως «θα του βγει θετικά»- σε καλό δηλαδή!! Κι ύστερα έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται: είμαι καλά γιατρέ μου ή πρέπει να ανατρέξω κι εγώ στις υπηρεσίες του Γιάννη; Διότι τι άλλο μας απομένει, διαπιστώνοντας ότι για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να ενδιαφέρονται περισσότερο οι δεξιοί, απ΄ ό,τι οι ΠΑΣΟΚοι; Τίποτε. Κι αν υποψιαστώ ότι ο πρόεδρος Κώστας προβεί, αύριο το βράδυ, και σε καμιά βαρυσήμαντη παρέμβαση-παραίνεση υπέρ της ενότητας του ΠΑΣΟΚ, διότι δεν πρέπει να υπάρξει θεσμικό κενό από την αναταραχή στην αξιωματική αντιπολίτευση, ε, τότε είναι που θα βαρέσουμε ομαδικά παράκρουση. Δεν το λέω τυχαία. Πληροφορούμαι εγκύρως ότι ο πρόεδρος Κώστας το σκέπτεται σοβαρά και επειδή είναι «μανούλα» στους τακτικισμούς δεν αποκλείεται να το κάνει. Ε, αυτά δεν αντέχω. Κι όποιος πει ότι είναι ανθεκτικός σε κάτι τέτοια, εντάξει δεν είναι σοβαρό, αλλά θα πρέπει να το κοιτάξει! Το συντομότερο δυνατόν, μάλιστα...
Οι παρατρεχάμενοι
Επίσης πρέπει να κοιταχτούν σοβαρά και οι «διάφοροι» παρατρεχάμενοι οι οποίοι περιβάλλουν τους δύο μονομάχους και, κατά τη γνώμη μου, κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά. Αναφέρομαι σ΄ αυτούς που έχουν δει την αναμέτρηση ως «ντέρμπι αιωνίων αντιπάλων», κάτι σαν Παναθηναϊκός- Ολυμπιακός δηλαδή. Και μου θυμίζουν κάτι τύπους που κάθε Δευτέρα, στα διαλείμματα του σχολείου, αισθανόσουν την ακαταμάχητη επιθυμία να τους καρπαζώνεις συνεχώς και αδιαλείπτως, αδιάφορο αν υποστήριζαν τη δική σου ομάδα ή την άλλη. Είμαι πολύ συγκεκριμένος. Μιλάω γι΄ αυτούς, ένθεν κακείθεν, που έχουν ονοματεπώνυμο- δηλαδή τους ξέρουμε, πώς το λένε- και οι οποίοι θεωρούν την 11η Νοεμβρίου ως ευκαιρία για ένα διαχρονικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Που σκέφτονται φωναχτά τις περισσότερες φορές ότι άμα βγει ο δικός μας θα εξωπετάξουν τους άλλους, τους ηττημένους. Για πολλούς λόγους, όχι πάντα τόσο καθαρούς. Καθαρή είναι μόνο η πρόθεσή τους. Και είναι ανάγκη πάσα να τους απομονώσουν οι υποψήφιοι αρχηγοί, άμεσα. Τώρα. Αλλιώς, θα το τινάξουν στον αέρα το μαγαζί, είναι βέβαιο...
Και η διάσπαση «παίζει»
Θα μου πεις και να απομονωθούν οι «περίεργοι», που περιγράφω παραπάνω, η ενότητα έχει εξασφαλιστεί; Αν κρίνω από αυτά που ακούω και από αυτά που μαθαίνω, δεν είμαι καθόλου βέβαιος. Καθόλου. Διότι ακόμη και η διάσπαση «παίζει», και παίζει γερά. Όπως παίζουν επίσης και θεωρίες που θέλουν τη διάσπαση να χρησιμοποιείται και από τους δύο ως όπλο για να πάρουν κόσμο μαζί τους. Για να προβληματιστεί ο αγνός οπαδός, να το «δουλέψει» στο μυαλό του και όταν έρθει η ώρα να ψηφίσει, να πει: αν είναι να διασπαστεί το Κίνημα, «κομμάτια να γίνει», κλείνω τα μάτια, καταπίνω τις αντιρρήσεις που έχω για τον εν λόγω υποψήφιο, σφαλίζω και τα αυτιά να μην επηρεαστώ από την γκρίνια που περιφέρεται γύρω μου γι΄ αυτόν και τον ψηφίζω επειδή είναι ο πιο επικίνδυνος να την «κάνει»! Εντάξει, δεν λέω ότι στην πολιτική υπάρχει χώρος για οσίους και αγγέλους, αλλά εμένα αυτό μου φαντάζει περίπου με περίστροφο στον κρόταφο. Τουλάχιστον...
Ένα δάκρυ
Πάντως, αν έχει ένα θετικό αυτό το τηλεοπτικό «ξεκατίνιασμα» που παρατηρούμε όλες αυτές τις ημέρες μεταξύ των ΠΑΣΟΚων- και προφανώς θα συνεχίσουμε να το βλέπουμε για πολύ ακόμη- είναι πως έχει επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στο κέντρο του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης, ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν οι πολίτες στις εκλογές. Αν μάλιστα το ΠΑΣΟΚ λειτουργήσει εξωστρεφώς και επιτρέψει και την τηλεοπτική κάλυψη των συνεδριάσεων της Εθνικής Συνδιάσκεψης (αν γίνει...), τότε ακόμη καλύτερα. Όλη η Ελλάδα θα βλέπει ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο γιατί ως προϊόν (που λένε και οι διαφημιστές, και με διαβεβαίωνε ένας γνωστός μου) «πουλάει». Αλλά και γιατί ο Έλληνας, ρε παιδί μου, είναι συνυφασμένος με την τραγωδία. Τυχαίο είναι ότι εδώ γεννήθηκε αυτό το είδος θεάτρου; Τον θέλει λοιπόν τον αδελφοσπαραγμό, αδιάφορο αν το αίμα κυλάει στον δρόμο. Και τρελαίνεται για καταστάσεις «Κράμερ εναντίον Κράμερ» και άλλα τέτοια τραγικά. Γιατί παράλληλα με το πλατύ του χαμόγελο, στο μάτι του πάντα υπάρχει ένα δάκρυ, έτοιμο να κυλήσει στο μάγουλό του...
Από www.tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου