Πάγκαλος,ο πολιτικός που άλλα λέει το πρωί,άλλα το μεσημέρι κι άλλα το βράδυ.

Την υποστήριξή του στο Γιώργο Παπανδρέου εξέφρασε ο πρώην Υπουργός Θόδωρος Πάγκαλος μιλώντας σήμερα στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ και χαρακτήρισε συγκλονιστική την ευθύνη που ανέλαβε ο κ. Παπανδρέου ως προς την τήρηση των δεσμεύσεών του για το μέλλον.

Αθήνα 7/9/2007

====================================================================
Ας θυμηθούμε λίγο τι έλεγε και τι πίστευε ο Θόδωρος λίγα χρόνια πρίν για τον ΓΑΠ.

Τα «Νέα» της 30 Αυγούστου 1999 και το «Βήμα του Λαμπράκη» στις 31 Αυγούστου 1999 φιλοξενούσαν πύρινα άρθρα κατά του Υπέξ Γ. Παπανδρέου και της υποχωρητικής πολιτικής του, αποκαλώντας τον «γραικύλο». Αφορμή ένα κείμενο του Πάγκαλου που επεσήμαινε τα εξής :
«Η εξωτερική πολιτική της χώρας δεν είναι play ground κανενός. Οι προχειρότητες και οι αυτοσχεδιασμοί είναι δυνατόν να δημιουργήσουν ανεπανόρθωτη ζημιά. Η Ελλάδα έχει συστηματικά επιδείξει τα τελευταία χρόνια πνεύμα αυταπάρνησης και ενθουσιώδους στράτευσης στην υπόθεση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Κανείς δεν μπορεί να μας δώσει μαθήματα ευρωπαϊκού φεντεραλισμού και πολύ λίγοι εξάλλου έχουν την πρόθεση να το πράξουν. Οι μόνοι που κατατρύχονται με απόλαυση από το ψυχολογικό πλέγμα της «αντιευρωπαϊκής» συμπεριφοράς των ελληνικών κυβερνήσεων είναι οι μοντέρνοι Γραικύλοι των Αθηνών…….η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα για υπέρτατα ζητήματα εθνικής επιβίωσης που συνδέονται άρρηκτα με το σύγχρονο σύστημα διεθνούς δικαίου και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να επιβάλλει τον σεβασμό αποφάσεων Διεθνών Οργανισμών και της ίδιας της Κοινότητας, αλλά πρέπει να συνταχθεί με τα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα του ενός και του άλλου, είναι κάτι που μόνο οι Γραικύλοι των Αθηνών μπορούν να το εξηγήσουν. Για να μην «κουράζουμε» τους εταίρους λένε, μας έχουν «βαρεθεί» επαναλαμβάνουν ακατάπαυστα, «γινόμαστε αντιπαθείς» κλαυθμηρίζουν. Περίεργη σχολή σκέψης, ιδιαίτερα όταν εκφράζεται από τον κατ' εξοχήν προμαχώνα των εθνικών μας συμφερόντων που είναι το υπουργείο Εξωτερικών…..
…..Εκτός αν γι' αυτούς υπεράνω όλων είναι η θαλπωρή της διεθνούς γραφειοκρατίας και των ξένων καγκελαριών, η εξακολούθηση της πλεγματικής προσπάθειας αποδοχής τους από το ξένο κέντρο αποφάσεων, η βαθιά ριζωμένη τάση τους προς την υποτέλεια……
……Και οι ανιστόρητοι σε ένα υπουργείο Εξωτερικών είναι εξίσου επικίνδυνοι με έναν οδηγό με δεμένα μάτια σε πολυσύχναστο αυτοκινητόδρομο…….
…..Η Ελλάδα έχει επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια προβεί σε μονομερείς κινήσεις καλής θέλησης προς την Τουρκία. Το 1994 αποδεχθήκαμε την Τελωνειακή Ένωση και την αποδέσμευση του Δ' Χρηματοδοτικού Πρωτοκόλλου. Μερικούς μήνες αργότερα ζήσαμε την νύχτα των Ιμίων, αμφισβητήθηκε η κυριαρχία μας στη Γαύδο, εισήχθη η έννοια της «γκρίζας ζώνης» και τελικά έγινε επίσημο δόγμα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής η άποψη ότι της ανήκει όλο το Αιγαίο πλην όσων «γεωγραφικών σχηματισμών» (sic) ρητά έχουν εκχωρηθεί στην Ελλάδα. Στο Κυπριακό την κακόβουλη και στρεψόδικη διαπραγμάτευση αντικατέστησε η άρνηση κάθε διαπραγμάτευσης, η άποψη ότι το Κυπριακό «έχει λυθεί το 1974» (Ετζεβίτ). Στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ποτέ δεν έχουν διαπραχθεί τόσα πολλά και ειδεχθή εγκλήματα. Τέλος, οι απειλές, παρά τη δέσμευση της Μαδρίτης, δεν έχουν τέλος……»
Tο «Βήμα» την επόμενη μέρα φιλοξενούσε απόψεις στελεχών του Πασόκ που ζητούσαν να βρεθεί κάποιος να μαζέψει το Γιωργάκη, ενώ στο ίδιο φύλο ο καταπράσινος Λαμψίας επιτίθεται ευθέως στον τότε «χαρισματικό» υποτίθεται Υπέξ Γιωργάκη για την αντεθνική του στάση και την απόφασή του να προτείνει άρση του βέτο στη χρηματοδότηση της Τουρκίας από την ΕΕ.
Γράφτηκαν τότε σχόλια όπως : «….αυτός είναι επικίνδυνος στο υπουργείο Εξωτερικών…..»,
«…αν δεν τον μαζέψουμε, αυτός είναι ικανός για όλα!...»…..