Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την έγκριση της υποψηφιότητάς μου. Το θεωρώ πολύ μεγάλη τιμή και αναλαμβάνω ενώπιόν σας και ενώπιον του κόσμου της παράταξης την ηθική υποχρέωση να τιμήσω την εμπιστοσύνη που δείχνετε σήμερα στο πρόσωπό μου για την ιδιότητα του υποψηφίου Προέδρου. Αυτό είναι ήδη πάρα πολύ σημαντικό από μόνο του.
Και ευχαριστώ ιδιαιτέρως αυτούς που διαφωνούν επί της ουσίας με την υποψηφιότητά μου, αλλά ψήφισαν εδώ υπέρ της αποδοχής και της επικύρωσής της. Αυτό συγκροτεί μια σχέση τιμής και εμπιστοσύνης ανάμεσά μας και να είστε βέβαιοι ότι αυτήν την κρατώ ως πολύ σημαντική παρακαταθήκη.
Θεωρώ ότι αυτό είναι το πρώτο κεκτημένο της συνεδρίασης του Εθνικού Συμβουλίου και ένας εξαιρετικά καλός οιωνός για το πώς θα ξημερώσει η 12η Νοεμβρίου στο ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας και ανεξάρτητα από το ποιός θα εκλεγεί Πρόεδρος.
Το δεύτερο κεκτημένο που θέλω να κρατήσουμε από τη συνεδρίαση αυτή είναι ο εντυπωσιακός πλούτος θέσεων, απόψεων, αντιρρήσεων, αποχρώσεων που διατυπώθηκε από τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου. Επιτέλους το Εθνικό Συμβούλιο απέδειξε ότι διαθέτει λόγο, ότι έχει πολιτική σκέψη με βάθος, ότι μπορεί να διατυπώσει πρωτότυπες και καινοτόμες απόψεις.
Είναι πολύ σημαντικό να ακούει κανείς περιφερειακά στελέχη, στελέχη από το χώρο του Απόδημου Ελληνισμού, από το χώρο του Αναπηρικού Κινήματος, θα ήθελα να ακούσουμε και περισσότερο τη φωνή των μεταναστών στην αίθουσα αυτή, είναι κρίμα που δεν το κάναμε με πιο συστηματικό και ειλικρινή τρόπο πριν φτάσουμε στο σημείο αυτό, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Το τρίτο κεκτημένο αφορά την κοινή αγωνία που εκφράσαμε. Αγωνία αξιακή, αγωνία συναισθηματική, αγωνία ηθική, αγωνία πολιτική. Είναι δυνατόν να φοβάται μια μεγάλη παράταξη; Είναι δυνατόν να φοβάται το ΠΑΣΟΚ για το μέλλον του όταν εκφράζεται με τόσο θαρραλέο, αλλά και τόσο πηγαίο τρόπο αυτή η κοινή αγωνία; Όχι δεν έχουμε κανένα φόβο, δεν κινδυνεύουμε από τίποτα. Μπορούμε να υπηρετήσουμε τον τόπο και τις ιδέες μας. Κι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό κεκτημένο.
Το επόμενο κεκτημένο είναι αυτό που αφορά την αποδραματοποίηση της κατάστασης. Χαίρομαι γιατί επιτέλους φτάσαμε σε μία δημόσια συνεδρίαση, κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον στα μάτια και το πρόσωπο, συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι σπαθί. Στο πρόσωπο αποτυπώνονται όλες οι αλήθειες και έχει σημασία να κοιταζόμαστε στο πρόσωπο.
Υπό το φως, λοιπόν, της δημοσιότητας εκτονώθηκε και αποδραματοποιήθηκε η κατάσταση. Πού πήγαν οι θεωρίες της υπονόμευσης; Πού πήγαν οι θεωρίες της συνωμοσίας; Πού πήγαν οι θεωρίες της διαπλοκής; Πού πήγαν όσοι εμπορεύτηκαν τις προηγούμενες μέρες -χωρίς να έχουν εντολή, εξουσιοδότηση και νομιμοποίηση- την κινδυνολογία και το φόβο; Κατέρρευσαν όλα αυτά, γιατί υπό το φως της δημοσιότητας και του λογικού και πολιτικού ελέγχου αναδείχθηκε η αλήθεια. Πως το ΠΑΣΟΚ είναι ενωμένο, δυνατό και πορεύεται προς την ανασυγκρότηση και τη νίκη.
Τις προηγούμενες μέρες είχα στεναχωρηθεί πάρα πολύ, πρέπει να σας πω, ότι είχα μελαγχολήσει, γιατί έβλεπα ανθρώπους που ήταν πολύ κοντά μου, που πολύ συχνά με επαινούσαν για τις θέσεις μου, για τις δραστηριότητές μου, για τις παρεμβάσεις μου εντός και εκτός Βουλής να αμφισβητούν το ηθικό και πολιτικό δικαίωμα που έχω, όπως ο καθένας, να διεκδικήσω τη θέση του Προέδρου του Κινήματος.
Είχα μερικές φορές την αίσθηση, ότι κάποιοι, λίγοι αλλά υπαρκτοί, θα προτιμούσαν να μην υπάρχω, θα προτιμούσαν να μην είμαι μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Θεωρούν κάποιοι ίσως ότι συνιστώ πρόβλημα, ότι κακώς διαμορφώθηκαν έτσι τα πράγματα, ώστε να υπάρχω και να παίρνω μέρος σ? αυτή τη διαδικασία.
Μετά από τη διήμερη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου ξεπεραστήκανε και διασκεδαστήκανε όλες μου αυτές οι μελαγχολικές σκέψεις. Και σας ευχαριστώ, γιατί κάνατε και εμένα, μας κάνατε όλους πιο αισιόδοξους.
Είναι μια φυσιολογική διαδικασία η εκλογή Προέδρου σε κάθε ευρωπαϊκό οργανωμένο δημοκρατικό κόμμα. Δεν πρέπει να προκαλεί σοκ. Άλλωστε τι είναι ο Πρόεδρος ενός δημοκρατικού κόμματος προοδευτικού σοσιαλιστικού; Δεν είναι σύμβολο, δεν είναι όμως ούτε απλά και μόνο ένα κάποιο πρόσωπο με τις ικανότητές του. Είναι ένα πολιτικό στέλεχος που αναλαμβάνει πρόσθετο και ειδικό βάρος.
Άρα η επιλογή πρέπει να γίνεται δημοκρατικά και αξιοκρατικά ανάλογα με τις ανάγκες της παράταξης. Γιατί η παράταξη χρειάζεται να επιλέξει κάποιον με πολιτικά, δημοκρατικά και αξιοκρατικά κριτήρια που να μπορεί να τα βγάλει πέρα, που να μπορεί να συνθέσει, που να μπορεί να εκπροσωπήσει, που να μπορεί να διεκδικήσει, που να μπορεί να ενώσει.
Έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, του νέου ΠΑΣΟΚ, του ΠΑΣΟΚ της νίκης. Και χαίρομαι επίσης κι αυτό είναι κεκτημένο της συνόδου μας, γιατί κατά βάθος, μετά από όσα ειπώθηκαν και μετά από όσα απαντήθηκαν, αποκαταστήσαμε μια πιο δίκαιη και πιο φυσιολογική σχέση με την ιστορία μας, δηλαδή με την πορεία των εκλογικών μας επιδόσεων.
Θέλετε να πάμε από το 2007 στο 2004 και από εκεί στο 2000, στο 1996, στο 1993, στο 1989; Ωραία. Αλλά η ιστορία ξέρετε, μπορεί να διαβάζεται με πολλούς τρόπους, δεν μπορεί να ξανά γραφεί με πάρα πολλούς τρόπους. Στο κάτω – κάτω οι πολιτικοί δεν είμαστε για να γράφουμε την ιστορία, είμαστε γιατί διεκδικούμε μια πολύ – πολύ μικρή θέση στο βιβλίο της ιστορίας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, το πιο μεγάλο κεκτημένο της συνόδου μας είναι πώς αποδείχθηκε πόσο εύκολο είναι να συγκροτείται το μεγάλο πολυσυλλεκτικό πλειοψηφικό ΠΑΣΟΚ, χωρίς στρογγυλοποιήσεις και συμψηφισμούς, χωρίς να καταφεύγουμε στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή, αλλά μέσα από την ικανότητα σύνθεσης και σύγκλισης που έχουμε.
Το να μετατρέπεις μία ιδέα, μία πρόταση, σε αντικείμενο επεξεργασίας, το να την βελτιώνεις, το να την θέτεις κάτω από τον έλεγχο άλλων συντρόφων που έχουν διαφορετική η παρεκκλίνουσα άποψη, δεν είναι υποχώρηση από την καθαρότητα. Είναι μετατροπή της πολιτικής σου ιδεολογίας και του αξιακού υποβάθρου σε πολιτική και εκλογική δύναμη.
Αυτός είναι ο θεσμικός και ιστορικός ρόλος των κομμάτων και ιδίως των κομμάτων που προέρχονται μέσα από το λαό, κυρίως των Σοσιαλιστικών, των Σοσιαλδημοκρατικών και Εργατικών Κομμάτων σε όλη την Ευρώπη.
Δεν ήταν πολύ σημαντικές οι συμβολές που ακούσαμε εδώ από το Μιχάλη τον Χρυσοχοϊδη, από τη Μαρία τη Δαμανάκη, από την Άννα την Διαμαντοπούλου, από τον Αντώνη των Κοτσακά και την Κοινωνική Αριστερά; Δεν ήταν πολύ σημαντική η ομιλία του Κώστα του Σκανδαλίδη;
Δεν είναι κοινής αποδοχής το μέρος της ομιλίας του Γιώργου Παπανδρέου που αναφέρεται στον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα από την κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και στην καταγραφή των αναγκών και των προτεραιοτήτων της χώρας;
Όλα αυτά δεν είναι το μεγάλο υλικό που καταθέτουμε στην κοίτη, την πλειοψηφική κοίτη της δημοκρατικής παράταξης; Να πώς συγκροτείται το μεγάλο νικηφόρο και πλειοψηφικό ΠΑΣΟΚ.
Τέλος, συντρόφισσες και σύντροφοι, οι απόψεις μας για το κόμμα, για το συλλογικό φορέα. Πράγματι χρειαζόμαστε καταστατικές εγγυήσεις της δημοκρατικής και συλλογικής λειτουργίας του ΠΑΣΟΚ. Μίλησα χθες για την ανάγκη συλλογικής ηγεσίας, για την ανάγκη να υπάρχει μια ηγετική ομάδα κοινωνικά αναγνωρισμένη και καταστατικά νομιμοποιημένη.
Μίλησα για έναν Πρόεδρο που ενώνει, μίλησα για έναν Πρόεδροι πρώτο μεταξύ ίσων. Και πρέπει να σας πω, ότι αυτά δεν τα λέω για πρώτη φορά. Γνωρίζετε, ότι οι απόψεις μου για το ανοιχτό Κόμμα, για ένα πολύ συγκεκριμένο και συγκροτημένο μοντέλο κόμματος έχουν διατυπωθεί -ελπίζω να τις γνωρίζετε κάποιοι από εσάς- ήδη από το 1999. Ο Κώστας Σκανδαλίδης και ο Κώστας Λαλιώτης με είχαν τιμήσει τότε στο σχολιασμό και την παρουσίαση των θέσεων αυτών.
Και στο Συνέδριό μας του 2005 είχα κι εγώ αγωνιστεί ώστε να προβλεφθεί η εκλογή του Πολιτικού Συμβουλίου, αν όχι από το σύνολο των μελών και φίλων, που ήταν η πρώτη μου προτίμηση, τουλάχιστον από το Συνέδριο, ώστε να υπάρχει μια αποσαφηνοποιημένη, νομιμοποποιημένη, αξιόπιστη -και θα έλεγα- και ασφαλής σε σχέση με τον εκάστοτε Πρόεδρο. Συλλογική ηγεσία, που να μπορεί να πει με θάρρος και χωρίς προκατάληψη τις απόψεις της.
Γιατί, όπως συμβαίνει και στην Εκκλησία, υπάρχουν δυο συστήματα διακυβέρνησης: το πατριαρχικό και το συνοδικό. Και εμείς εδώ έχουμε μια πολύ μεγάλη παράδοση υπέρ του συνοδικού συστήματος και το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει πολύ πιο εύκολα μέσα από την τριβή των ιδεών. Γιατί μέσα από την τριβή των ιδεών παράγεται ο «σπινθήρ της αληθείας» όπως λέγανε οι παλαιότεροι.
Δεν ξέρω πόσα ελαττώματα έχω και εγώ, όπως και ο καθένας από εμάς, αλλά ένα θέλω να πιστεύω ότι δεν έχω. Την ισχυρογνωμοσύνη. Γιατί όταν πρέπει να κινείσαι με ταχύτητα, όταν πρέπει να συσπειρώνεις, να διεκδικείς, να νικάς, όταν διεκδικείς να διευθύνεις τη χώρα, έχεις ανάγκη από όλους τους ανθρώπους, όλες τις ιδέες, όλα τα χαρίσματα, όλα τα ταλέντα. Και αυτά νομίζω ότι είναι ο μεγάλος πλούτος της παράταξης και οφείλουμε να τον αξιοποιήσουμε.
Άρα λοιπόν συμφωνώ απολύτως με τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις του Προέδρου Απόστολου Κακλαμάνη, της Βάσως Παπανδρέου, του Πέτρου Ευθυμίου, της Άννας Διαμαντοπούλου και για τον τρόπο εκλογής του Πολιτικού Συμβουλίου τουλάχιστον από το συνέδριο.
Και για μια μικρότερη Κεντρική Επιτροπή εκλεγμένη από το συνέδριο και για ενδιάμεσα σώματα στα οποία μπορούν να συνυπάρχουν η Κεντρική Επιτροπή, η Κοινοβουλευτική Ομάδα, τα όργανα της Νεολαίας, οι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, οι εκπρόσωποι των παραγωγικών δυνάμεων και των κοινωνικών εταίρων. Και για το ετήσιο πολιτικό και προγραμματικό συνέδριο λογοδοσίας. Και φυσικά για τα τακτικά και περιοδικά συνέδρια που πρέπει να έχουν ουσιαστικό αντικείμενο, να παίζουν πραγματικό ρόλο.
Το τελευταίο όμως κεκτημένο είναι το κοινό μήνυμα μας συντρόφισσες και σύντροφοι. Στέλνουμε ένα πολύ ισχυρό μήνυμα σήμερα. Ανοίγουμε το ΠΑΣΟΚ. Το φωτίζουμε. Το μετατρέπουμε σε ένα κόμμα φιλικό προς τον πολίτη και την κοινωνία. Και όλοι μαζί λέμε σε αυτούς που νιώθουν κοντά στο ΠΑΣΟΚ, σε αυτούς που το ψήφισαν και κυρίως σε αυτούς που θα το ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές, να έρθουν να μας τιμήσουν στις 11 Νοεμβρίου. Να συνδιαμορφώσουμε το μέλλον του ΠΑΣΟΚ. Και θα τους τιμήσουμε και εμείς.
Θα τους δώσουμε πραγματική δυνατότητα συμμετοχής. Θα τους δώσουμε τη δυνατότητα να έχουν λόγο, να έχουν άποψη. Να μετέχουν σε αυτή τη μεγάλη πορεία που θέλουμε να μας οδηγήσει όχι απλά στη νίκη, αλλά στην ικανοποίηση πως κανείς πολίτης δεν θα έρθει να μας πει «γιατί δεν τα κάνατε όλα και γιατί δεν τα κάνατε όλα καλά; Τι χρειάζεστε ακόμα για να μάθετε τις προτεραιότητες και τις ανάγκες του τόπου και των απλών ανθρώπων που προσβλέπουν στο κοινωνικό κράτος δικαίου;»¨
Σε ότι με αφορά προσωπικά, συντρόφισσες και σύντροφοι, βρίσκομαι στην πολιτική υπό μία και μόνη προϋπόθεση πλέον, γιατί έχω περάσει και εγώ πάρα πολλά.
Υπό την προϋπόθεση, στο τέλος της επόμενης δοκιμασίας μας στην εξουσία να μη μπορεί να με συναντήσει κανείς στο δρόμο λέγοντας μου «γιατί δεν το κάνατε και αυτή τη φορά σωστά;» Θα το έχουμε κάνει σωστά συντρόφισσες και σύντροφοι.
Από:www.pasok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου